«Ρωμαίικο Ημερολόγιο»: Κυκλοφόρησε βιβλίο για τους Έλληνες της Πόλης

Ύστερα από απουσία 50 χρόνων, κυκλοφόρησε για δεύτερη χρονιά στην Κωνσταντινούπολη (από τις εκδόσεις Ιστός) και στην Ελλάδα (από τις εκδόσεις Τσουκάτου), το «Ρωμαίικο Ημερολόγιο 2014». Πρόκειται για ένα βιβλίο αναφοράς του κόσμου των Κωνσταντινοπολιτών με θέματα της κοινότητας των Ελλήνων της Πόλης.

Όπως γράφει ο Πολίτης συντονιστής της έκδοσης Γιώργος Μπενλίσοϊ, ( ο οποίος εργάζεται στη βιβλιοθήκη του Πατριαρχείου), οι εκδόσεις Ιστός επανήρθαν στην ενεργό δράση, μετά από μισό αιώνα διωγμών και διακρίσεων, ζωντανεύοντας με 20 ελληνικούς τίτλους την έντυπη Ρωμιοσύνη. Στόχος η αναζωογόνηση των ελληνικών ως γλώσσας του δημοσίου χώρου στην Τουρκία, ειδικά μετά την φιλελευθεροποίηση λόγω της ευρωπαϊκής προοπτικής της Άγκυρας. Έτερος αποδέκτης αυτής της ελληνότροπης εκδοτικής δράσης είναι η τουρκική κοινωνία: «Προβάλλοντας το ρωμαίικο πολιτισμό στα τουρκικά, αποσκοπούμε στο να αναδείξουμε την ιστορικότητα, τα δίκαια και τη μεγάλη πολιτιστική προσφορά της Πολίτικης Ρωμιοσύνης στο ευρύ κοινό, σπάζοντας έτσι τα στεγανά και τις αποσιωπήσεις της επίσημης τουρκικής ιστοριογραφίας».

Ξαναστήνοντας αυτή την εκδοτική γωνιά πολιτισμού σε καινούργια γραφεία, στην αυλή του χανιού της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα στον Γαλατά, οι άνθρωποι του Ημερολογίου αναγγέλλουν οτι ξεκίνησαν ένα σχέδιο για την ίδρυση ενός Κέντρου Ρωμαίικων Μελετών που θα φιλοξενήσει ερευνητές από όλο τον κόσμο , με απώτερο σκοπό της διοργάνωση ενός συνεδρίου με θέμα την πολιτιστική έκρηξη της ακμάζουσας, κάποτε, Κωνσταντινοπολίτικης Ομογένειας.

Τα κείμενα συνιστούν ένα πολύτιμο ανθολόγιο του χθες και του σήμερα:

«Tο πνεύμα του Γαλατά- Μουσική από την Πόλη». Του Γιώργου Μαρινάκη. Αναφορά στην μουσική ομάδα «Galata Spirit» που, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του ιδίου, αποτελεί ένα εναλλακτικό χώρο έκφρασης ,με συμμετοχή των αποκαλούμενων Νεοπολιτών, δηλαδή των Ελλήνων «εποίκων» φοιτητών από μουσικά τμήματα των ελληνικών πανεπιστημίων οι οποίοι μέσω των ευρωπαϊκών προγραμμάτων Erasmus αλλά και με συμβολή των πεπειραμένων μουσικών που έχουν μετεγκατασταθεί εκεί.

«Ο άθλος». Χαιρετιστήριο σημείωμα του Μητροπολίτη Πέργης Ευαγγέλου: « Αφύπνιση της ωραίας κοιμωμένης για αναστοχασμό και αποκάλυψη του ιστορικού είναι μας».

«Ολίγα τινά περί του πατριαρχικού ύφους». Του Θεοχάρη Στ. Αναστίδη. Ο «εξ απαλών ονύχων» μέλος του χορού των κανοναρχών του Πατριαρχικού ναού υπενθυμίζει ότι ο ιεροψάλτης της παράδοσης «δεν ψάλλει δια καλλιτεχνικήν συγκίνησιν με τις μουσικές εκτροπές, τους φωνητικούς γλυκασμούς και τις εμπνεύσεις της στιγμής, αλλά με την καθιερωμένη σοβαρότηταν και ιεροπρέπεια ώστε να δημιουργηθεί το κατάλληλον κλίμα κοινωνίας με τον Θεόν».

«Ομογενειακή παιδεία στην Κωνσταντινούπολη, η εικόνα και ο στόχος». Του Σταύρου Χ. Γιωλτζόγλου. «Η ιδιομορφία του μαθητικού δυναμικού των σχολείων μας, με μαθητές κυρίως από τρία διαφορετικά οικογενειακά γλωσσικά περιβάλλοντα, το ελληνόγλωσσο ρωμαίικο, το αραβοτουρκόγλωσσο των Αντιοχειανών και το τουρκόγλωσσο των μικτών γάμων, σε συνδυασμό με την κυρίαρχη τουρκική γλώσσα, καθιστά το έργο της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας ιδιαίτερα επίπονο». Ο αρθρογράφος παραθέτει στοιχεία που πρέπει να αφυπνίσουν τους εν Αθήναις αρμόδιους: Κατά το τρέχον σχολικό έτος 2013- 2014 σε όλα τα σχολεία της ομογένειας υπηρετούσαν 57 εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, όταν όλοι κι όλοι οι μαθητές είναι μόλις 244. Οι περισσότεροι αραβόφωνοι Χριστιανοί, οι γονείς των οποίων μετοίκισαν μετά τη δεκαετία του 70 αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον στην αχανή σημερινή Πόλη των 15 εκατομμυρίων κατοίκων .

«Η διδασκαλία των ελληνικών ως δεύτερης ή ξένης γλώσσας». Της Δέσποινας Βασιλειάδου. Ανάδειξη του προβλήματος της διγλωσσίας, καθώς τα τελευταία χρόνια στα Παιδαγωγικά Τμήμα ,ναι μεν η ελληνική γλώσσα είναι προαιρετικό μάθημα, αλλά ουδείς δάσκαλος δεν έχει επιμορφωθεί να διδάσκει τα ελληνικά σε αραβοτουρκόφωνους μαθητές.

«Τα καπηλειά της Πόλης». Της Σούλας Μπόζη. Μια περιδιάβαση στις λαϊκές ταβέρνες, στα μαγέρικα και στα μεζεκλίδικα μαγαζιά του Γαλατά, που κυρίως ανήκαν σε Χιώτες. Ελληνικά κρασιά και ούζα συνοδεία σπεσιαλιτέ από κρεατικά , σαλάμια, ψάρια και τουρσιά, προσήλκυαν… υπόκοσμο και μεροκαματιάρηδες .

«Οδοιπορικό στην Καππαδοκία». Της Φραγκώ Καράογλαν. Ταξιδιωτικό ρεπορτάζ- προσκύνημα στον τόπο όπου , σύμφωνα με το θρύλο, υπάρχουν 300 παρεκκλήσια στην κοιλάδα του Σογανλί- ένα για κάθε μέρα του χρόνου.

Το βιβλίο των 287 σελίδων ολοκληρώνεται με ένα λεπτομερές ημερολόγιο γεγονότων της χρονιάς που πέρασε, καταγράφοντας τις επισκέψεις, τις συναντήσεις, τις ομιλίες του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, τις εκδηλώσεις της κοινότητας, τα νέα για την απόδοση ακινήτων σε ιδρύματα, τις διευθύνσεις των κοινοτήτων, των φιλανθρωπικών οργανώσεων και των ναών, τις εκδηλώσεις των σχολείων και της Μεγάλης του Γένους Σχολής και κατάλογο των επιτυχόντων στα Τουρκικά Πανεπιστήμια. Το Ημερολόγιο κλείνει με τα «Κοινωνικά» από τις ομογενειακές εφημερίδες «Απογευματινή» και την «Ηχώ». Δεκάδες κηδείες και μόλις δύο οι γάμοι και μια γέννηση…

Με αφορμή την συμπλήρωση 50 χρόνων από τις απελάσεις του 1964, οι Πολίτικες εκδόσεις Τσουκάτου, που εδρεύουν στην Αθήνα, κυκλοφορούν και τα παρακάτω βιβλία ιστορικής μνήμης:

«Πήραν την Πόλη…». Του Ιωσήφ Γρηγορίου Κασσενιάν. Αρμένικου θρήνοι για την Άλωση.

«Οι τελευταίοι εξόριστοι της Κώνσταντινούπολης». Των Χούλια Ντεμίρ-Ριντβάν Ακάρ. Φόρος τιμής «γι΄αυτός που έφυγαν», από δύο Τούρκους διανοούμενους με όλο το ιστορικό των απελάσεων και την ευχή να σταματήσει το μίσος.

«Τον τόπο που γεννήθηκες δεν θα τον ξεχάσεις ποτέ». Μαρτυρίες απελαθέντων υπό την επιμέλεια του ερευνητή Γιάννη Δρίνη.

«Σεπτεμβριανά 1955: Η νύχτα των κρυστάλλων του Ελληνισμού της Πόλης». Επώνυμες αφηγήσεις ανδρών και γυναικών που έζησαν την επίθεση. Πως κατέγραψε ο αθηναϊκός τύπος το πογκρόμ του τουρκικού παρακράτους κατά των Κωνσταντινοπολιτών.

Πηγή: Αθηναϊκό Πρακτορείο