«Μια ζαχαρένια συνταγή»: Η αστυνομικός που γράφει παραμύθια για την αλληλεγγύη και την ισότητα

«Ξημέρωνε ακόμα μία χειμωνιάτικη ημέρα. Ο ήλιος, όσο κι αν προσπαθούσε, δεν κατάφερνε να νικήσει τα ολόλευκα βαμβακερά σύννεφα που γέμιζαν τον ουρανό. Αυτό όμως ήταν λογικό. Δεκέμβρης πια», έτσι ξεκινά το βιβλίο-γλύκισμα της Φωτεινής Κωνσταντοπούλου «Μια ζαχαρένια συνταγή», το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ιανός, με κεντρικό ήρωα τον Ρένο τον Ζαχαρένιο που αγαπάει τα γλυκά, αλλά και τους ανθρώπους.

Ο Ρένος με το στρουμπουλό πρόσωπο σαν… παραφουσκωμένο κέικ, αραδιάζει τις κουτάλες του και τα μπολ του στον πάγκο και με βοηθούς μερικά αφράτα συννεφάκια, ετοιμάζεται να φουρνίσει τους «αεροδυναμικούς» κουραμπιέδες του με μπόλικη «ζάχαρη χάχανη» για να τους προσφέρει στον κόσμο λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου.

Θα είναι, όμως, όλα έτοιμα μέχρι το βράδυ; Θα προλάβει να χαρίσει μοσχοβολιστά γλυκίσματα σε παιδιά και μεγάλους από τη μία άκρη στην άλλη του πλανήτη; 

Ο μικρός ή ακόμα και ο μεγαλύτερος αναγνώστης θα λάβει απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, αλλά θα μάθει και ακόμα περισσότερα: Θα μάθει τι σημαίνει αλληλεγγύη, αγάπη, μοίρασμα και ισότητα. 

Η τρυφερή πένα της Φωτεινής Κωνσταντοπούλου και τα πολύχρωμα σκίτσα της Σάντρας Ελευθερίου μεταφέρουν τους λιλιπούτειους λάτρεις του βιβλίου σε έναν μοναδικά γλυκό κόσμο όπου χαρά και ξεγνοιασιά απλώνονται σαν μαλακό, αγνό, κατάλευκο χιόνι χαρίζοντας χαμόγελα. 

Πώς, όμως, μία αστυνομικός όπως η Φωτεινή Κωνσταντοπούλου, αποφάσισε να γράψει ένα παραμύθι; Ποια μικρή ηρωίδα της σκληρής πραγματικότητας την ενέπνευσε να δωρίσει όλα τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου της «Μια ζαχαρένια συνταγή» στην εκστρατεία Back2School της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, που στηρίζει την πρόσβαση των παιδιών-προσφύγων στην εκπαίδευση; Ποιο το μήνυμα που στέλνει σε παιδιά και γονείς ο Ρένος Ζαχαρένιος; 

Η κυρία Κωνσταντοπούλου με την εκλεπτυσμένη παρουσία και την έμφυτη ευγένειά της, μιλά στο protothema.gr σχετικά με την ανάγκη για παιδικότητα, για τα προσφυγόπουλα που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους αναζητώντας καταφύγιο μακριά από τις κακουχίες και στέλνει το δικό της μήνυμα ελπίδας για ένα αρμονικότερο και ίσως πιο… γλυκό αύριο.

Τι ωθεί μία αστυνομικό να γράψει ένα παραμύθι;

Η ανάγκη του ανθρώπου που έμαθε να εκφράζεται με λέξεις που απλώνονται στις αράδες μιας σελίδας και κρατάει ακόμα μέσα του σφιχτά την αξία και τον ρόλο των παιδιών στη ζωή, αλλά και την αξία της παιδικότητας, που με τα χρόνια εξασθενεί. 

Γιατί επιλέξατε τον Ρένο Ζαχαρένιο για το βιβλίο σας κι όχι έναν ήρωα που θα συνδεόταν με την αστυνομία;

Αυτός ο ζαχαροπλάστης θα μπορούσε να είναι και αστυνομικός και γιατρός και  θα μπορούσε επίσης να φοράει και όποια στολή θέλει, αρκεί να είχε ζαχαρένια καρδιά. Πολλοί έχουν αυτήν την καρδιά και δεν είναι ζαχαροπλάστες. Άλλωστε τα παραμύθια και οι ήρωές τους όπως είχα διαβάσει και σ’ ένα σύνθημα μπορεί «να μη λένε την αλήθεια, αλλά δεν είναι ψέματα.» 

Υπάρχει μυστική συνταγή για… γλυκιά ευτυχία;

Η Ζαχαρένια Συνταγή του Ρένου του Ζαχαρένιου. Συνταγή με υλικά που όλοι τα έχουμε στις καρδιές  μας και μπόλικες δόσεις αγάπης. 

Πώς η φαντασία βοηθά τα παιδιά να «πλάθουν» τον δικό τους κόσμο;

Η φαντασία είναι δημιουργικό χάρισμα, ίδιον των παιδιών. Πολλές φορές με εκπλήσσει ο τρόπος που με τη φαντασία τους αντιλαμβάνονται και εμβαθύνουν σε πράγματα καθημερινά που για εμάς τους μεγάλους είναι ασύλληπτα και «δικός τους κόσμος». Είναι ένα εργαλείο προόδου που δημιουργεί εικόνες και παραστάσεις οξύνοντας τον νου, διευρύνοντας τον πνευματικό και ψυχικό τους κόσμο και δίνοντας σ’ εμάς τους μεγάλους ευχάριστες εκπλήξεις. 

Μία αστυνομικός ζει σε έναν πιο χαρούμενο κόσμο μέσα από τις παιδικές ιστορίες;

Πολλές φορές επιλέγω να διαβάσω παραμύθια στον ελεύθερο χρόνο μου. Όταν δε γράφω περνάω υπέροχα. Ναι είναι αλήθεια ότι μου φτιάχνουν τη διάθεση. Τη διάθεση που μπορεί να θολώνει από τις εικόνες της καθημερινότητας, που όλοι βιώνουμε. Της ίδιας δύσκολης πολλές φορές καθημερινότητας για πολλούς. Το βιώνω ως άνθρωπος λοιπόν που ξυπνάει το πρωί, πηγαίνει στη δουλειά του, έχει φίλους, οικογένεια και μια ίδια καθημερινότητα με εκείνους τους πολλούς. 

Είναι σημαντικό ένα παιδί να γαλουχείται με παραμύθια. Πώς η εξιστόρησή τους συμβάλλει στο να απαλύνει τον πόνο των προσφυγούπολων που εγκαταλείπουν τη χώρα τους για να γλιτώσουν από τον πόλεμο;

Η αφήγηση ενός παραμυθιού είναι από μόνη της μαγική και ονειρική. Η φωνή που χαμηλώνει και δυναμώνει, η παραστατική απεικόνιση, ο σχολιασμός,  η αλληλεπίδραση με τη συμμετοχή των παιδιών, οι εικαστικές δράσεις πάνω στην ιστορία δημιουργούν ζεστές και ζαχαρένιες στιγμές για όλα τα παιδιά. Για τα παιδιά – πρόσφυγες αυτή η διαδικασία είναι δύναμη και ελπίδα, ότι μπορούν να επανεκκινήσουν τη ζωή τους, να ονειρευτούν και τελικά, όπως στα παραμύθια με ευτυχισμένο τέλος, να κάνουν τα όνειρα πραγματικότητα. 

Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνει ο Ρένος ο Ζαχαρένιος σε παιδιά και γονείς;

Αρκεί να θελήσεις, να πιστέψεις, να προσπαθήσεις, να ενώσεις, να ενωθείς. Αρκεί σε όλα αυτά να βάλεις αγάπη!

Στην «Ζαχαρένια συνταγή»… μπλέκονται αρμονικά ήρωες από κλασικά παραμύθια. Η «Κοκκινοσκουφίτσα», τα «Τρία γουρουνάκια» πρωταγωνιστούν ακόμα στη ζωή των παιδιών ή έχουν δώσει τη θέση τους σε σύγχρονους ήρωες;

Τόλμησα να τους συμπεριλάβω, έχοντας στο νου ότι μπορεί τα παιδιά να αναγνωρίζουν με μεγαλύτερη ευκολία σύγχρονους ήρωες. Διαψεύστηκα και είμαι ευτυχισμένη γι’ αυτό. Οι κλασσικές ιστορίες θα είναι πάντα μέρος και αναπόσπαστο κομμάτι της ανατροφής των παιδιών, όχι μόνο του σήμερα, αλλά και του αύριο.  

Τι ή ποιος σας ενέπνευσε να προσφέρετε τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου στην εκστρατεία Back2School της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες;

Η μικρή Aya. Ένα κορίτσι από τη Συρία που τη συνάντησα σε κάποιο βίντεο να λέει πόσο πολύ ήθελε να γίνει γιατρός για να βοηθήσει την αδερφή της και παιδιά που δεν είχαν χρήματα. Θέλησα να στηρίξω το όνειρό της, αλλά και το όνειρο των παιδιών που φεύγοντας από τις πατρίδες τους άφησαν πίσω τα σχολεία και το όνειρό τους με τίτλο «Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω…». Όνειρα που στηρίζει η παγκόσμια εκστρατεία Back2School της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ δημιουργώντας σχολικές δομές σε προσφυγικούς καταυλισμούς. 

Ποιο είναι το μυστικό συστατικό, πέρα από τη «ζάχαρη χάχανη», που ενώνει ένα Ελληνόπουλο με τους μικρούς Αμπίρ από τη Συρία και τους μικρούς Αντίμπ από την Κένυα;

Οι παιδικές καρδιές τους που είναι γεμάτες αγάπη, χαρά, γέλιο, παιχνίδι. Το δικαίωμά τους να ζουν σε έναν κόσμο ασφαλή. Το μέλλον!

Το εξώφυλλο του βιβλίου της Φωτεινής Κωνσταντοπούλου