«Τα Παγανά»: Τα καλικατζαράκια και τα ξωτικά μέσα από τα μάτια των παιδιών

Εφέτος τα καλικατζαράκια  έρχονται από το Μεγανήσι Λευκάδας! Ξωτικά, δαιμόνια, τριβόλια, καλικατζαράκια, καρκαντέλια, παγανά, όπως κι αν βαφτίζονται, οι ανθρωπόμορφες μαυριδερές φιγούρες που τριγυρνάνε τις ημέρες και κυρίως τις νύχτες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς στα σπίτια της Ελλάδας, μέχρι και τα Φώτα, δίνουν κάθε χρόνο ραντεβού με τις σκανταλιές, τα πειράγματα και τις αταξίες. 

Ο νοσηλευτής- παιδαγωγός κ. Αριστείδης Δάγλας ανατρέχει στις παιδικές του μνήμες και στις διηγήσεις της οικογένειας του αλλά και της γειτονιάς του χωριού του –Κατωμέρι Μεγανησίου-  και γράφει για δυο τελείως διαφορετικούς κόσμους: τον κόσμο των ανθρώπων και τον κόσμο των ξωτικών. 

Στο επίκεντρο του νέου βιβλίου του Αριστείδη Δάγλα με τίτλο «Τα Παγανά» βρίσκεται η μικρή Λενιώ, ένα 12χρονο κορίτσι εμπρός στα μάτια – ή μήπως και στη φαντασία;- της οποίας ζωντανεύουν όλα τα παγανά του χωριού. «Ανεβαίνουνε στα κεραμίδια και σαλτάνε στα μπουχαριά μέχρι να πεις αλεύρι. Με τα νύχια τους γαντζώνονται από τους τοίχους και σκαρφαλώνουνε παντού. Αλωνίζουμε ολονυχτίς και δεν αφήνουνε τίποτα όρθιο. Πίνουνε το λάδι από τα λαδοφάναρα του δρόμου. Κλέβουνε τις κότες και τα αβγά και τα καταπίνουνε ακέραια με τα τσόφλια, κουφώνουνε τις κολοκύθες, μαραίνουνε τα γεννήματα, βυζαινουνε το γάλα από τις προβατίνες και κάνουνε μεγάλες καταστροφές». Οι παραστατικές διηγήσεις της κυρά Σταμάτας, της πιο ηλικιωμένης γυναίκας του χωριού, παίρνουν σάρκα και οστά και τα παγανά γίνονται για τις γιορτινές ημέρες, το Δωδεκαήμερο,  οι κυρίαρχοι στον μικρόκοσμο της Λενιώς. Οι φάρσες και τα πειράγματά τους άλλοτε την τρομάζουν κι άλλοτε την διασκεδάζουν, καταφέρνουν όμως να σμιλέψουν την αθώα παιδική της ψυχή ώστε να αποδεχτεί το «αλλιώτικο», το «παράξενο», το «διαφορετικό».
 
Η μαγεία, βασικό συστατικό της παιδικής ηλικίας
 
Η μικρή Λενιώ που μεγαλώνει στο Κατωμέρι Μεγανησίου τον περασμένο αιώνα, φαινομενικά λίγες ομοιότητες έχει με μια συνομήλικη της που ζει σημερα ακόμη και στο πιο απομακρυσμένο χωριό της Ελλάδας. Επί της ουσίας όμως ελάχιστα μπορεί να απέχει η Λενιώ από τα σημερινά παιδιά. Διότι όπως εξηγεί ο πρώην πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Βασίλης Φίλιας, στο προλογικό σημείωμα του παραμυθιού, «το παιδί κάθε εποχής έχει ανάγκη από το φανταστικό στοιχείο που εμπεριέχεται στο παραμύθι. Το παιδί της εποχής μας και για τον πρόσθετο λόγο ότι έτσι περισώζεται από την αντικοινωνική και αντιανθρώπινη επήρεια των υπολογιστών και του διαδικτύου».
 
Η μικρή Λενιώ στο βιβλίο έρχεται αντιμέτωπη με αυτή τη μαγεία, την παρασέρνει όπως λέει ο συγγραφέας  «το ποτάµι της ζωής που κουβαλάει στη ροή του µαζί µε τα καθηµερινά γεγονότα και πολύτιµα ψήγµατα µαγείας, που κάνουν τις ζωές των ανθρώπων πιο λαµπερές, πιο ενδιαφέρουσες και ελκυστικές στο διάβα των αιώνων».
 

Ζητούμενο για τον συγγραφέα είναι αυτή η μαγεία να εισβάλλει και στην καθημερινότητα των σημερινών παιδιών, των παιδιών της τεχνολογίας και του διαδικτύου. «Τα Παγανά είναι ένα παραμύθι που γεννήθηκε μέσα από τις τοπικές δοξασίες του νησιού μας, στηριγμένες στην άδολη πίστη των αγνών ανθρώπων που μας γαλούχησαν και μας πρόσφεραν απλόχερα τη μαγεία μέσα από τις διηγήσεις τους» λέει ο συγγραφέας και μας παραδίδει τα Παγανά για να βυθιστούμε σε αυτό το ταξίδι. Η εξαίσια εικονογράφηση της κυρίας Λιάνας Δενεζάκη που αποτυπώνει με μοναδικό τρόπο την καθημερινότητα του περασμένου αιώνα στο Κατωμέρι Μεγανησίου, κάνει ακόμη πιο μοναδικό αυτό το ταξίδι μέσα στις 68 σελίδες των Παγανών.
 
«Τα Παγανά» κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Λιβάνη - όπως επίσης και τα δύο προηγούμενα βιβλία του κ. Αριστείδη Δάγλα «Ο Δεκατρής» και «Η Σταχτομάρω».