Τα ψυχολογικά προφίλ των εγκληματιών που απασχόλησαν τις ειδήσεις έγιναν βιβλίο

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης στην αίθουσα εκδηλώσεων του Βιβλιοπωλείου IANOS η παρουσίαση του βιβλίου της Αγγελικής Καρδαρά με τίτλο: «ΣΚΙΑΓΡΑΦΗΣΗ ΤΟΥ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΡΟΦΙΛ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ ΠΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΑΝ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΜΕ (1993-2018)» (Εκδόσεις Παπαζήση). Το βιβλίο παρουσίασαν οι: Γιάννης Πανούσης, Ομ. Καθηγητής Εγκληματολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Γιώργος Καραΐβάζ, Δημοσιογράφος, Χρυσαυγή Ατσιδάκου-Τζόρβα, Δικηγόρος, Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια και Δημοσιογράφος, Μάρθα Λεμπέση, Κοινωνιολόγος, ΜΔΕ Εγκληματολογίας και Διευθύντρια Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος και η συγγραφέας Αγγελική Καρδαρά, Δρ Τμήματος ΕΜΜΕ Παν/μίου Αθηνών, Φιλόλογος και Τακτική Επιστημονική Συνεργάτιδα Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος ενώ στον συντονισμό βρισκόταν ο κ. Πάνος Σόμπολος, Δημοσιογράφος και Πρώην Πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ.

Όπως χαρακτηριστικά σημείωσε μεταξύ άλλων η συγγραφέας: «Η Σκιαγράφηση του Ψυχολογικού Προφίλ Εγκληματιών που απασχόλησαν τα ελληνικά ΜΜΕ (1993-2018), εκδόσεις Παπαζήση, έχει γραφτεί σε μία δημιουργική περίοδο της ζωής μου, όπου ένιωθα ότι έχω πολλά να γράψω και να πω στη θεματική “Criminal Profiling & Media”. Είμαι ευτυχισμένη και ευγνώμων που υλοποιήθηκε ο συγκεκριμένος ερευνητικός στόχος. Το βιβλίο χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζεται το θεωρητικό πλαίσιο σχετικά με το criminal profiling, όπως επίσης οι περιορισμοί και τα όρια του, αλλά και η πολύτιμη συμβολή του στην εγκληματολογική έρευνα, καθώς και η εξέλιξή του με την πάροδο των ετών και η πορεία του στη σύγχρονη εποχή της ραγδαίας ανάπτυξης της τεχνολογίας. Στο δεύτερο μέρος αναλύονται υποθέσεις υψηλού εγκληματολογικού ενδιαφέροντος επιχειρώντας να καλύψουμε τις πολύκροτες υποθέσεις της δεκαετίας του 1990 και να φτάσουμε στη σύγχρονη εποχή, μέχρι και το 2018. Η πρώτη υπόθεση με την οποία ασχολούμαι έχει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό για εμένα, διότι ήταν η πρώτη υπόθεση με την οποία ασχολήθηκα, ως μαθήτρια ακόμα και με προβλημάτισε ως προς το πώς λειτουργεί το ανθρώπινο μυαλό και πώς μπορεί το άτομο να οδηγηθεί στο πιο ακραίο σημείο της αφαίρεσης της ζωής του ίδιου του του παιδιού, ύστερα μάλιστα από βάναυση κακοποίησή του. Μία υπόθεση με σκοτεινά σημεία, όπως θα διαπιστώσετε διαβάζοντάς την.

Αν και η εγκληματογένεση είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο και σαφώς κάθε υπόθεση έχει τα δικά της ειδικά χαρακτηριστικά που πρεπει να εξετάζονται και σε συνάρτηση με τις συνθήκες διάπραξης κάθε εγκλήματος, ερευνητική θέση μου είναι ότι μέσα από την ανάλυση ενός υψηλού αριθμού υποθέσεων – εγκλημάτων κατά της ζωής και κατά της γενετήσιας ελευθερίας – μπορούν να εντοπιστούν αξιοσημείωτες ομοιότητες, κοινά σημεία σύνδεσης και αναλύοντας τόσο τα καίρια στοιχεία που συνθέτουν το προφίλ του δράστη όσο και του θύματος, μπορούν να εξαχθούν σημαντικά συμπεράσματα, πολύτιμα ακόμα και για την κατεύθυνση της πρόληψης, γιατί ιδίως στην σύγχρονη εποχή της εκτεταμένης ενημέρωσης και εξέλιξης της έρευνας μέσω της διεπιστημονικής προσέγγισης των εγκληματολογικών ζητημάτων, μπορούν να προληφθούν καταστάσεις ιδίως σε ό,τι αφορά τα εγκλήματα στους κόλπους της οικογένειας, όπου καταγράφεται η κλιμάκωση της βίας, άρα υπάρχει ο χρόνος για έγκαιρη παρέμβαση.

Στο ερώτημα που μου θέτουν συχνά δημοσιογράφοι “ποια υπόθεση με προβλημάτισε περισσότερο” από όλες όσες παρουσιάζω στις μελέτες περίπτωσης και έχω ασχοληθεί αυτά τα χρόνια, θα έλεγα ότι αναμφίβολα τα εγκλήματα με θύματα παιδιά και νέους με προβληματίζουν εντόνως και με συγκλονίζουν σε ανθρώπινο επίπεδο, πέρα από το ερευνητικό. Έχω επιλέξει όμως να αναφερθώ σε δύο υποθέσεις που έχουν, κατά την άποψή μου, ορισμένα χαρακτηριστικά που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής από την επιστημονική κοινότητα.

Αναφορά, κλείνοντας, θα κάνω στα παραρτήματα όπου ο αναγνώστης μπορεί να βρει ένα ευρετήριο βασικών νομικών και εγκληματολογικών όρων στην αγγλική γλώσσα με παραδείγματα, την ερμηνεία τους στην ελληνική και ταυτόχρονα επισημάνσεις των διαφόρων ελληνικού αγγλοσαξονικού δικαίου. Αυτή η δουλειά ξεκίνησε για προσωπική χρήση, λόγω της συχνής παραπομπής σε άρθρα από τον Διεθνή Τύπο, όπου εντόπιζα τις σημαντικές διαφορές του ελληνικού-αγγλοσαξονικού δικαίου, επομένως και μία δυσκολία μεταφοράς κάποιων όρων στην ελληνική γλώσσα και γι’ αυτό ξεκίνησα να καταρτίζω το γλωσσάριο, το οποίο τελικά έκρινα σκόπιμο να εντάξω στο βιβλίο ως έναν οδηγό για τον δημοσιογράφο, τον φοιτητή αλλά και τον κοινωνικό ερευνητή, προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα να ανατρέχουν σε κάθε όρο και να τον χρησιμοποιούν στο άρθρο τους, στη μελέτη τους, στο ρεπορτάζ τους.

Το βιβλίο αφιερώνεται στην οικογένειά μου που είναι πάντα δίπλα μου, στις χαρές και στις δυσκολίες. Μου δίνει απίστευτη δύναμη και ζωή. Είναι η ζωή μου! Αφιερώνεται επίσης στους ανθρώπους που όλα αυτά τα χρόνια μου είναι δίπλα μου, σαν πραγματική οικογένεια και διαπιστώνω με συγκίνηση ότι είναι αρκετοί αυτοί οι άνθρωποι».