Οι ταινίες του Σαββατοκύριακου

Κινηματογράφοι Αθήνα
Κινηματογράφοι Θεσσαλονίκη

Αναζητώ το νόημα της κυκλοφορίας εννιά ταινιών την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου και δεν το βρίσκω. Αλλά παραδόξως, το μενού είναι μάλλον αξιοπρεπές.


(3) 3 ώρες διορία / Point Blank aka À Bout Portant
Του Φρεντ Καβαγιέ. Περιπέτεια, 2010, Γαλλία.. Με τους: Ζιλ Λελούς, Ροσντί Ζεμ, Ζεράρ Λανβέν
Περιπέτεια με αυτοπεποίθηση, το "3 ώρες διορία" σχεδόν δεν κρατιέται από την ανυπομονησία του να πέσει με τα μούτρα στη δράση που φιλμικά διαρκεί 1 ώρα και 24 λεπτά, ακριβώς.  Ξεμπερδεύοντας γρήγορα με τα προκαταρκτικά, ο σκηνοθέτης ξεκινά με ένα κυνηγητό που καταλήγει στον τραυματισμό ενός άντρα,. Μας συστήσει κατόπιν στα γρήγορα το νοσοκόμο Σαμιέλ και την έγκυο γυναίκα του, κάνοντας σαφή την αγάπη τους και την επιτακτική ανάγκη ξεκούρασης της συζύγου, έπειτα  από εντολή γιατρού. Χωρίς να χάνει χρόνο πατάει γκάζι: ο Σαμιέλ σώζει τη ζωή του τραυματισμένου άντρα/φυγά δολοφόνου, για να βρεθεί πάραυτα στη μέση ενός επικίνδυνου κουβαριού, με τους κακούς να τον εκβιάζουν  απαγάγοντας τη γυναίκα του.

Αν εξαιρέσει κανείς τη γραφικότητα στην αναπαράσταση των σκληροτράχηλων, σατανικών über-κακών, το "3 ώρες διορία" κάνει απτή την πίεση της... προθεσμίας ζωής ή θανάτου του πρωταγωνιστή, με αποκορύφωμα μια τρελή σεκάνς μέσα στη φωλιά του λύκου, ένα αστυνομικό τμήμα εν ώρα κρίσης. Ανέλπιστα διασκεδαστικό.


(3) Switch
Του Φρεντερίκ Σοντορφέ. Θρίλερ, 2011, Γαλλία. Με τους: Καρίν Βανάς, Ερίκ Καντονά.
Καναδέζα αποφασίζει να κάνει ανταλλαγή διαμερίσματος με μια Παριζιάνα για τις διακοπές της, απόφαση που θα μετανιώσει όταν θα ξυπνήσει την επόμενη της άφιξής της, με ένα πτώμα στο διπλανό δωμάτιο, την αστυνομία από πάνω της και κανένα αποδεικτικό στοιχείο της ταυτότητάς της. Η δεύτερη γαλλική ταινία της εβδομάδας που δε σταματά να πάρει ανάσα καθώς η πρωταγωνίστρια προσπαθεί να βρει το δίκιο της. Με μικρές ανατροπές που σώζουν την κατάσταση πάνω που πάει να γίνει κουραστική, το “Switch” βγάζει το είδος αξιοπρεπώς ασπροπρόσωπο.


 (3) Εμείς οι δυο / Yo tambien
Των Αντόνι Ναάρο, Άλβαρο Πάστορ. Κομεντί, 2009, Ισπανία. 1 ώρα και 43 λεπτά. Με τους: Πάμπλο Πινέντα, Λόλα Ντουένιας
Το “Εμείς οι δυο” αφηγείται την ιστορία της σχέσης ενός ενήλικα με σύνδρομο Ντάουν, υψηλής λειτουργικότητας, που έχει τελειώσει το πανεπιστήμιο, με μια συνάδελφό του στο γραφείο όπου εργάζεται. Με ένα σενάριο με προφανή ευαισθησία και κατανόηση για τις συγκρούσεις του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα, ιδίως όσον αφορά στην κοινωνικοποίηση και την έκφραση της σεξουαλικότητάς του, η ταινία ξεπερνά μεγάλο μέρος των παγίδων που απειλούν οποιαδήποτε αναπαράσταση της διανοητικής αναπηρίας.



Έχω μια ένσταση για το πώς αφήνεται να εννοηθεί πως η συνάδελφος γίνεται φίλη με τον πρωταγωνιστή γιατί είναι “κατεστραμμένη” η ίδια (πίνει αλκοόλ κι έχει προβληματικές σχέσεις μιας βραδιάς, ως συνέπεια της προβληματικής σχέσης με τον πατέρα της - σπάνια περίπτωση όπως καταλαβαίνετε...), λες και κανένας “φυσιολογικός” άνθρωπος δε θα σκεφτόταν κάτι ανάλογο, αλλά είναι τόσο δυνατές οι ερμηνείες από τον Πάμπλο Πινέντα και τη Λόλα Ντουένιας που στέκονται υπεράνω προκαταλήψεων και παρεξηγήσεων. Θα μου άρεσε μια τσιμπιά τόλμης παραπάνω, ιδίως στις μεταξύ τους συνευρέσεις, και μια μεγαλύτερη φόρα από τους σκηνοθέτες, οι οποίοι είναι μάλλον αμήχανοι (και προκαλούν συνεπώς αμηχανία) σε μια δυο περιστάσεις, αλλά τελικά κερδίζει ο σεβασμός και όχι το έλεος, το οποίο από μόνο του είναι σημαντική νίκη.


 (3) Bright Star
Της Τζέιν Κάμπιον. Βιογραφική, Μ.Βρετανία/Αυστραλία/Γαλλία, 2009. 2 ώρες. Με τους: Άμπι Κόρνις, Μπεν Γουίσο, Πολ Σνάιντερ



Όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο πολύ συμπαθώ την Τζέιν Κάμπιον. Στην πρόσφατη (ή περίπου πρόσφατη, παραγωγής 2009 γαρ) ταινία της εστιάζει στον έρωτα του αδικοχαμένου στα 25 του χρόνια, ρομαντικού ποιητή Τζον Κιτς με την σχεδιάστρια ρούχων Φάνι Μπρον. Παρά την ανύπαρκτη σχέση μου με την ποίηση και την ελάχιστη ανοχή μου στον κινηματογραφικό λυρισμό, ιδίως στην “γλυκιά” εκδοχή του, πρέπει να παραδεχτώ πως η Κάμπιον δημιουργεί μια τρυφερή ταινία με πολλή ποίηση και πολύ έρωτα και πόνο, που ούτε για ένα δευτερόλεπτο δε γίνεται μελό ή πνιγηρή ή υπερβολική, κυρίως γιατί αφουγκράζεται κι εξετάζει σφαιρικά το δράμα των χαρακτήρων, αντί να το υποβιβάσει σε έναν ανεκπλήρωτο έρωτα εκτός πλαισίου κι εποχής. Η Άμπι Κόρνις είναι υπέροχη στο ρόλο της πεισματάρας, εκκεντρικής Φάνι, όπως και ο Πολ Σνάιντερ ως ο ανταγωνιστής της και κολλητός του Κιτς.


ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

 Ζωολογικός τύπος / Zookeeper
Του Φρανκ Κοράσι. Κωμωδία, 2011, ΗΠΑ. 1 ώρα και 42 λεπτά. Με τους: Κέβιν Τζέιμς, Ροζάριο Ντόσον



Οικογενειακή κωμωδία με τον αξιαγάπητο Κέβιν Τζέιμς στο ρόλο ενός φύλακα σε ζωολογικό κήπο, ο οποίος μετά εκπλήξεως ανακαλύπτει πως τα ζώα που προσέχει μπορούν και μιλούν - και έχουν βάλει στόχο να τον βοηθήσουν να βρει τον έρωτα.

 Ποτέ δεν είσαι μόνη / The Resident
Του Άντι Γιόκινεν. Θρίλερ, 2011, Μ.Βρετανία/ΗΠΑ. 1 ώρα και 31 λεπτά. Με τους: Χίλαρι Σουάνκ, Τζέφρι Ντιν Μόργκαν.



Η Χίλαρι Σουάνκ ανακαλύπτει πως ο καινούριος της σπιτονοικοκύρης έχει αναπτύξει μια μικρή εμμονή μαζί της. Αυτός ο σπιτονοικοκύρης βέβαια είναι ο ωραιότατος Τζέφρι Ντιν Μόργκαν, οπότε δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί η ταινία είναι θρίλερ...

 Οι εποχές του έρωτα / Manuale d’ amore 3
Του Τζιοβάνι Βερονέζι. Κομεντί, 2011, Ιταλία. 2 ώρες και 5 λεπτά. Με τους: Ρόμπερτ ντε Νίρο, Μόνικα Μπελούτσι, Ρικάρντο Σκαμάρτσιο, Λάουρα Τσιάτι.



Τρίτη προσθήκη στο σερί των κομεντί που ξεκίνησε με το “Εγχειρίδιο του έρωτα”, με τρία διαφορετικά σκετσάκια ερωτικού περιεχομένου. Στο ένα απ’ αυτά, ο ντε Νίρο συναντά την Μπελούτσι. Δε νομίζω ότι θέλω να ξέρω παραπάνω.


ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ

 (4) M Ο δράκος του Ντίσελντορφ / Μ
Του Φριτς Λανγκ. Δραματική, 1931, Γερμανία. 1 ώρα και 57 λεπτά. Με τους: Πέτερ Λόρε, Έλεν Βίντμαν.
Το ιστορικό θρίλερ του Φριτς Λανγκ δεν είναι τυχαία… ιστορικό. Η πρώτη ταινία που αφορά στη δράση ενός δολοφόνου κατά συρροήν, και μάλιστα παιδιών, μπορεί να περηφανεύεται για έναν τρομαχτικό Πέτερ Λόρε, για την ευφυέστατη σεναριακή ανατροπή που βάζει τους εγκληματίες μιας πόλης να συμμετέχουν στην εύρεση του δολοφόνου μαζί με τους υπόλοιπους πολίτες (γιατί έχουν απηυδήσει με την αστυνόμευση), την αγωνιώδη σκηνοθεσία του Λανγκ στην πρώτη ομιλούσα του ταινία, και την πιο αξέχαστη και φρικιαστική μελωδία σφυρίγματος.


Πάγος / Ice
Του Ρόμπερτ Κρέιμερ. Δραματική, 1970, ΗΠΑ. 2 ώρες και 10 λεπτά. Ρόμπερτ Κρέιμερ, Λίο Μπρόντι.
Ανεξάρτητη αμερικάνικη ταινία που έχει επιρροές από το 1984 του Όργουελ, το Punishment Park του Πίτερ Γουότκινς και το “Άλφαβιλ” του Γκοντάρ, για την εξέγερση μιας ομάδας επαναστατών ενάντια στην καταπιεστική κυβέρνηση.