Ο Ντεπαρντιέ καυτηριάζει το κοινωνικό-πολιτικό σύστημα της εποχής

«Έναν αγανακτισμένο του σήμερα» χαρακτηρίζει ο Ζαν–Πιέρ Αμερί τον πρωταγωνιστή της νέας του ταινίας, «Ο Άνθρωπος που Γελά», η οποία προβάλλεται αυτές τις μέρες στις κινηματογραφικές, από τη Videorama Films.

Ένας από τους τρεις βασικούς πρωταγωνιστές της ταινίας που  προβλήθηκε στην τελετή λήξης του  φετινού Φεστιβάλ Κινηματογράφου της  Βενετίας είναι και ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ, ο οποίος τον τελευταίο καιρό έχει συγκεντρώσει επάνω του τα φώτα της δημοσιότητας, λόγω της έντονης αντιπαράθεσής του με τον πρόεδρο της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ και την αλλαγή υπηκοότητας του για να αποφύγει την μεγάλη φορολόγηση από το Γαλλικό κράτος.

Ο «Ρώσος» πλέον Ντεπαρντιέ έχει εμπλακεί σε μια αντιπαράθεση οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής φύσης η οποία συνοψίζει ολόκληρη την φορολογική πολιτική της Γαλλίας αλλά και τη διεθνή οικονομική συγκυρία του σήμερα.

Στην νέα του ταινία, στον «Άνθρωπο που Γελά», ο διάσημος Γάλλος ηθοποιός, Ζεράρ Ντεπαρντιέ προσφέρει αγάπη και φροντίδα σε ένα μικρό αγόρι με παραμορφωμένο πρόσωπο. Του μαθαίνει να μάχεται το άδικο και το κακό αλλά και να «βλέπει» με τα μάτια της ψυχής. Του συστήνει να ζει τη ζωή του με αξιοπρέπεια.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι  όπως στο βιβλίο ο Βίκτορ Ουγκώ καυτηριάζει την αριστοκρατία της Αγγλίας, έτσι και ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ με αυτή του την πράξη καυτηριάζει το κοινωνικό-οικονομικοπολιτικό σύστημα της εποχής μας.

«Ο Άνθρωπος που γελά» γραμμένο από τον Βίκτορα Ουγκώ το 1869 είναι τοποθετημένο σε μια εποχή  όπου ο λαός ζει κάτω από άθλιες συνθήκες και χωρίς ελπίδα αντίστασης. Οι πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις του έργου - ένα έργο επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε - αντανακλώνται με εντελώς διαφορετική προοπτική στη σημερινή καθημερινότητα, με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ να δίνει μία από τις καλύτερες ερμηνείες των τελευταίων χρόνων.