The great Leonardo Di Caprio ή ψιτ κορίτσια ο Μπάρκουλης!

Πάντως στην Κρουαζέτ των Καννών επικρατεί πανικός. Μέγας και τρανός. Λόγω Di Caprio. Που όταν σουλατσάρει διαρκώς ποζάρει. Οπως παλιά με το πασίγνωστο επιφώνημα «Ψιτ κορίτσια ο Μπάρκουλης». Αλλά και λόγω Χόλιγουντ. Οπου ναι μεν οι Γάλλοι δεν το πολυγουστάρουν αλλά για λόγους promotion του Φεστιβάλ υποκλίνονται μεγαλοπρεπώς σε κάθε blockbuster αμερικανικό. Εντός, εκτός και επί τα αυτά. Αν πάρω στα σοβαρά την ταινία του (Αυστραλού) Μπαζ Λούρμαν που σήμερα σήκωσε την αυλαία του 66ου Festival De Cannes τότε αντί για σινεμά ελήφθη Great Gadget. Κανονικά (θα το αντιληφθείτε όσοι από αύριο επισκεφτείτε δεκάδες ελληνικές αίθουσες που θα προβάλλουν Gatsby)

«Δεν κατάλαβα γρι»
Παρόλα αυτά. Για ένα λόγο εξετίμησα τον Ντι Κάπριο. Για την ειλικρίνειά του. Ακομπλεξάριστος Με μουσάκι στυλ Τρότσκι. Για να τσαλακώνει το Baby face του. Επιτηδευμένα απεριποίητος. Οταν ενώπιον εκατοντάδων εκπροσώπων της «άθλιας» φυλής των δημοσιογράφων παραδέχτηκε ότι από Φράνσις Σκοτ Κι Φιτζέραλντ-το θρυλικό αμερικανό συγγραφέα που το 1940 εξέπνευσε σε ηλικία μόλις 44 ετών-δεν κατάλαβε τίποτα!

«Για πρώτη φορά διάβασα το Great Gatsby όταν ήμουν 17 ετών. Δεν κατάλαβα τίποτα. Το ξαναδιάβασα κοντά στα είκοσι. Κάτι άρχισα να μυρίζομαι. Τώρα που του χρόνου θα πατήσω τα σαράντα το κατάλαβα απόλυτα»

Ελα!
Από κοντά και ο Μπαζ Λούρμαν ο Αυστραλός. Που για λόγους promotion κι αυτός έδωσε στους δημοσιογράφους μασημένη τροφή τύπου τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια.

«Ξέρετε» είπε. «Κατά βάθος το Great Gatsby είναι προφητικό. Για το Σήμερα. Αφού από το 1925 ο Φιτζέραλντ προέβλεψε το κραχ του 1929. Ολη αυτή η χλιδή, η σπατάλη, αυτή η ξέφρενη και αχαλίνωτη ζωή, θα κατέληγε στο τέλος στην καταστροφή»

Οπερ και εγένετο. Εν Ελλάδι και αλλού
Το αποτέλεσμα εντελώς χρηματικό. Στις ΗΠΑ με το άνοιγμα τη ταινίας, μπήκαν στα ταμεία της Warner 51 και κάτι ψιλά εκατομμύρια δολάρια. Οπως πάει θα καταλήξει στο τέλος στα διακόσια. Με απλά λόγια το American dream πουλάει τρελά

Στίβεν Σπίλμπεργκ: «Εδώ στις Κάννες κάνουμε ότι γουστάρουμε»
Δεύτερο Great όνομα των φετινών Καννών, ο Στίβεν Σπίλμπεργκ. Ως πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής. Επονομαζόμενου Jury. Είπαμε οι Κάννες Γαλλικές, αλλά το παιχνίδι είναι αμερικανικό.

«Εδώ στο φεστιβάλ αισθάνομαι άνετα. Οχι όπως με τον πανικό των Οσκαρ. Θα ψηφίσουμε χωρίς πιέσεις και θα βραβεύσουμε τις ταινίες που θα μας αρέσουν»

Αλλίμονο να βράβευε ταινίες που δεν του αρέσουν. «Κατά βάθος όλοι είμαστε κριτικοί. Οταν, ας πούμε, από τον καναπέ μας βλέπουμε μια ταινία σε dvd. Ετσι κι εμείς. Θα κρίνει ο καθένας μας ανάλογα με τα προσωπικά του κριτήρια»

Ποιοι οι άλλοι οκτώ της ίδιας Επιτροπής. Ας πούμε η Νικόλ Κίντμαν. Με ολοφάνερα τα ίχνη από αλλεπάλληλα μπότοξ. Δικαίωμά της. «Το περίεργο είναι ότι ενώ εγώ είμαι μέλος της Κριτικής επιτροπής ενός τόσο μεγάλου καλιτεχνικού φεστιβάλ, ο σύζυγός μου την ίδια στιγμή (εννοεί τον παραγωγό Κιθ Ούρμπαν) είναι μέλος της επιτροπής του τηλεοπτικού American Idol». Χα χα χα!