Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Τιμωρία, ψυχική ασθένεια και τραγικό τέλος

Πολύ ενδιαφέρουσες ταινίες συνεχίζει να παρουσιάζει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου με πάρα πολύ πλούσιο πρόγραμμα. Την Δευτέρα ξεχωρίσαμε την “Τα γραφεία του Θεού” του 2008, μέρος του αφιερώματος στην Γαλλίδα κινηματογραφίστρια Claire Simon που φιλοξενεί το Φεστιβάλ φέτος.

Η ιστορία περιγράφει ένα γραφείο βοήθειας ανηλίκων, μια κλινική οικογενειακού προγραμματισμού, στο οποίο καταφεύγουν έφηβες γαλλίδες που θέλουν να ξεκινήσουν αντισσυληπτικά χάπια, μεγαλύτερες γυναίκες που θέλουν να τερματίσουν την εγκυμοσύνη τους αλλά και γυναίκες που απλά θέλουν να ξέρουν αν είναι εγκυες ή όχι. Τρυφερή, κωμική ενίοτε και πολύ προσωπική, η ταινία δίνει φωνή, σε ένα κομμάτι της γυναικείας φύσης το οποίο συνήθως παραμένει σιωπηλό. Την αίσθηση της μητρότητας, την απόρριψη της και όλο το τραύμα που κουβαλάνε οι γυναίκες μέσα από αυτές τις διαδικασίες. Οι κοινωνικοί λειτουργοί, ανθρώπινοι, ευρηματικοί και πάνω από όλα αισιόδοξοι, βοηθούν αυτές τις γυναίκες να αποφασίσουν μόνες του για το μέλλον τους. Η ταινία βασίζεται σε πραγματικές ιστορίες από κέντρα οικογενειακού προγραμματισμού του Παρισιού.

Προβλήθηκαν επίσης οι Hank και Asha, μια άκρως χιουμοριστική ιστορία αγάπης εξ'αποστάσεως. Η ινδή Asha, φοιτήτρια κινηματογράφου στην Πράγα, γνωρίζει τον Hank μέσα από την ταινία του και επικοινωνεί μαζί του. Ο Hank ζει στη Νέα Υόρκη. Η ιστορία τους θα εξελιχθεί μέσα από βίντεο που στέλνουν ο ένας στον άλλον, σιγά σιγά και αθώα, μέχρι που θα συνειδητοποιήσουν πόσο πολύ διαφέρουν.

Δευτέρα έκανε πρεμιέρα και η ελληνική “Η αιώνια επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά” της Ελίνας Ψύκου που συμμετέχει στο διεθνές διαγωνιστικό το Φεστιβάλ. Είναι μια εκπληκτική ιστορία, που περιγράφει την ελληνική κρίση με έναν τελείως ασυνήθιστο και παράδοξο τρόπο. Ο Αντώνης Παρασκευάς, παλιός σταρ της τηλεόρασης, αποφασίζει να αυτο-απαχθεί όταν τα νούμερα τηλεθέασης του πέφτουν. Ο τρόπος που θα εξελιχθεί αυτή του η ιδέα όμως είναι αναπάντεχος. Μέσα από την ιστορία του αλλά και την εξέλιξη των ανθρώπων που αφήνει πίσω του, η σήψη της ελληνικής κοινωνίας και της ελληνικής τηλεόρασης ξεδιπλώνεται με αριστοτεχνικό τρόπο.

Εξαιρετική και η Γαλλική Suzanne, που πραγματικά μας συγκήνισε για την τρυφερή απεικόνιση μιας γυναίκας που ακολουθεί τον έρωτα, αυτοκαταστροφικά, μέχρι το τέλος. Τόσο που εγκαταλείπει παιδιά και η οικογένεια με ολέθριες συνέπειες.

Ο προφήτης του Δημήτρη Πούλου είναι μια ακόμα από τις ταινίες που άνοιξαν την Δευτέρα και είχαν γεμάτη αίθουσα, όπως και η Miss Violence του Αλέξανδρου Αβρανά.

Την Τρίτη, ξεχωρίζει μια ακόμα συμμετοχή από το Διεθνές Διαγωνιστικό η αμερικανική “Bluebird”. Εξαιρετικό το κάστ και πολύ δυνατή η ιστορία της ταινίας. Μια μεσήλικη γυναίκα οδηγός λεωφορείου, εμπλέκεται σε ένα ατύχημα και ένα από τα παιδιά που επέβενε στο λεωφορείο που οδηγούσε, πέφτει σε πάγο και μένει σε κώμα. Ο τρόπος που αντιμετωπίζει η ίδια αυτό το τραγικό της λάθος αλλά και η μητέρα του αγοριού, μια έφηβη που τον είχε παρατημένο στην μητέρα της είναι συγκηνιτικός.

Η ελληνική “Ο Χειμώνας” του Κωνσταντίνου Κουτσολιώτα ανοιγει στο πρόγραμμα ελληνικών ταινιών επίσης την Τρίτη. Είναι μια ταινία όμορφη ως προς την φωτογραφία της, αλλά και τον τρόπο που διαχειρίζεται την ψυχική ασθένεια. Η ιστορία ακολουθεί έναν υπερχρεωμένο συγγραφέα, στην επιστροφή του στο πατρικό του σπίτι στην Σιάτιστα. Ζει απομονωμένος στο κρύο και εγκαταλελειμένο σπίτι, και οδηγείται όπως και ο πατέρας του σιγά σιγά στην τρέλα. Είναι μια καλή προσπάθεια αλλά ίσως ήθελε ένα πιο “σφιχτό” μοντάζ.
Η επίσης ελληνική Goldfish κάνει πρεμιέρα την Τρίτη, είναι η πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του ηθοποιού Θάνου Τσαβλή (που έχουμε γνωρίσει από την τηλεόραση) και είναι μια ενδιαφέρουσ πρόταση για την Ελλάδα της κρίσης, λίγο μετά την επίσημη χρεωκοπία της χώρας.



Πολλά εισητήρια αναμένεται να κόψει και η τουρκική Τζιν, που περιγράφει την ιστορία μιας έφηβης κούρδης αντάρτισσας που αποφασίζει να αλλάξει την ζωή της και να ενταχθεί στην “κανονική” ζωή.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και μια από τις ταινίες από το αφιέρωμα στον Αργεντίνικο Κινηματογράφο, με τίτλο “Λα Πας”, όπου εξιστορείται η επιστροφή ενός νέου άντρα στο πατρικό του, μετά από τον εγκλεισμό του σε ψυχιατρική κλινική. Η καταβαραθρωμένη του αυτοπεποίθηση θα αναπτερωθεί ζητώντας ερωτικές περιπτύξεις από την οικιακή βοηθό του και περνώντας χρόνο με την μητέρα του.