Κάννες 2015: Η «πεντάμορφη» Σαρλίζ και τα... τέρατα!

«Panic» στην ταράτσα με τους παπαράτσι. Ο ένας πάνω στον  άλλο! Κάποιος γκρεμίζεται   χάμω. Ενας άλλος τρυπώνει, έρποντας, προς τα κάτω. Τα φλας πέφτουν  βροχή. Οπως χτες βράδυ με τα άπειρα βεγγαλικά. Για την έναρξη του 68ου Festival De Cannes!





Ουδείς δίνει σημασία. Τόσο στον Τομ Χάρντι όσο και στον εβδομηντάχρονο αγέραστο Γιώργο Μηλιώτη. Τον επονομαζόμενο Τζορτζ Μίλερ. Του «Mad Max». Ολοι μα όλοι με ένα όνομα. Μια φωνή: «Charlize, Charlize, Charlize, Charlize» -ακατάπαυστα, μονότονα, λιγούρικα.

Εκείνη δεν είναι ακατάδεκτη. Ολα τα «τρελά  αγόρια» στα πόδια της. Εκείνη γυρίζει κάθε φορά που ακούει το όνομά της. Και μοιράζει χαμόγελα. Τα βλέμματα των παπαράτσι σαν αξονικοί τομογράφοι. Αρχίζουν από τα μάτια, προχωράνε στο μπούστο και καταλήγουν στους διαβήτες της Charlize!

Κάποιος τολμάει και ρωτάει. Ετσι στην ψύχρα. Χωρίς να περίμενει απάντηση: «Σαρλίζ, πού  άφησες τον Σον;».

Εκείνη γυρίζει και, με το ίδιο χαμόγελο, χωρίς να  διστάσει, με αινιγματικό ύφος απαντάει: «Εκεί που πρέπει να είναι».



Η ώρα των σημερινών Καννών είναι η ώρα του Mad Max. Η ώρα είναι της «αυτοκράτειρας»  Φουριόζα. Η ώρα είναι της Σαρλίζ Θερόν. Που, χωρίς να κουνήσει το μικρό της δαχτυλάκι, εξαφάνισε από το Planet Cannes όλες τις άλλες. Και την Ντενέβ. Και την Κοτιγιάρ. Και τη Σάλμα Χάγιεκ (καλά, αυτή είναι μια χαψιά). Και όλα τα μοντέλα της Chopard!

Προηγουμένως. Από τις οκτώ και μισή το πρωί με την τσίμπλα η ανάσα των θεατών έμεινε στη... χούφτα του Τζορτζ Μίλερ. Στην πραγματικότητα δεν είναι ο Mad Max ο βασικός πρωταγωνιστής. Δηλαδή ο Τομ Χάρντι. Είναι η Σαρλίζ Θερόν ως μονόχειρ «αυτοκράτειρα»  Φουριόζα. Εντελώς μεταλλαγμένη για τις ανάγκες της ταινίας!

Δηλαδή «άβυζη», δηλαδή «άκωλη», δηλαδή εντελώς «ντεσέξι». Βουτηγμένη στην σκόνη και την αγωνία. Να γρονθοκοπεί κάθε αντίπαλο που μπαίνει στη μέση. Να πλακώνεται και με τον Τομ Χάρντι. Και ως action woman να ανταγωνίζεται στα ίσα την Ανζελίκ Ζολί!

Η ταινία ορμητική... σαρωτική. Μια πινακοθήκη τεράτων. Μια  χορογραφία κανίβαλων! Μια βιβλική και αρχαιοελληνική  αλληγορία για την οικολογική συντέλεια του πλανήτη. Μοναδική ελπίδα η Σαρλίζ. Που σχεδιάζει να φυγαδεύσει πέντε πανέμορφες νέες γυναίκες από την κόλαση κάποιου πολέμαρχου και αδίστακτου με το όνομα Ιμόρταλ Τζον. Πέντε θηλυκά η ελπίδα του  κόσμου. Η σωτηρία. Η Γυναίκα είναι όπως κάθε Ηλέκτρα.

Από Κάντιλακ μέχρι Tatra και «Σκαραβαίο»

Ο Γιώργος Μηλιώτης (George Miller) έλεγε για τον παρανοϊκό Μαξ: «Κόστισε κάπου εκατόν  πενήντα εκατομμύρια. Ηταν όνειρο και σχέδιο δεκαπέντε ετών. Για τη δημιουργία του κατασκευάσαμε με χειροποίητο τρόπο εκατόν πενήντα τερατώδη οχήματα. Που τα "τρέξαμε" στην καυτή έρημο της Ναμίμπια. Και επειδή όλα αυτά τα τέρατα κινδύνευαν από την υπερθέρμανση των κινητήρων τους, αναπτύξαμε μια καινούργια τεχνολογία»

- Και το τέρας που οδηγεί η Φουριόζα; (η Σαρλίζ φυσικά)

«Αυτό είναι φορτηγό-άρμα. Παραπέμπει στις ρωμαϊκές αρματοδρομίες. Κάπως έτσι οι αυριανοί Ρωμαίοι θα κατασκευάζουν και θα πιλοτάρουν στις άνυδρες ερήμους της οικουμένης. Ολα   σκόνη, άμμος, δίψα. Το άρμα της Φουριόζα είναι καλυμμένο από πίσσα. Με πολλά καρφιά στους σκελετούς. Και είναι μείγμα από το τσεχοσλοβάκικο Tatra, καθώς και από ένα Chev Fleetmaster με V-8 δίδυμο κινητήρα. Το οποίο τραβάει  ρυμουλκούμενο βυτίο. Και στο σασί, εκτός από την καμπίνα, έχει προστεθεί "Σκαραβαίος"»!



Απίστευτα πράγματα!

- Και ο Πολέμαρχος;

«Το όχημά του είναι μια ντοπαρισμένη διπλή Κάντιλαk Deville του 1959».

Ανθρωποφάγος η Σάλμα Χάγιεκ

Τα αξιοπερίεργα συνεχίζονται με καταιγιστικό ρυθμό. Κάθε σκηνοθέτης και κάθε ταινία πρέπει πάση θυσία να αποσπάσουν την  προσοχή των αγοραστών και των θεατών. Τα ταμεία διψάνε για «αίμα».

Ας πούμε. Η  Σάλμα Χάγιεκ. Από το Μεξικό. Μια ανάσα πριν από τα πενήντα. Με καριέρα στο Χόλιγουντ. Υπερεκτιμημένη περίπτωση. Είναι  η βασίλισσα στο «Παραμύθι των παραμυθιών»  του Ιταλού Ματέο Γκαρόνε.

Η Σάλμα λοιπόν, προκειμένου να μείνει έγκυος και το βασίλειο να αποκτήσει διάδοχο,  αναγκάζεται, από μάγο, να σπρώξει τον άντρα της στο θάνατο (αφού εκείνος μονομαχεί με δράκο) και στη συνέχεια να κατασπαράξει «ζωντανή» την τεράστια καρδιά του δράκου!

- Μα, δεν σας έπιασε αηδία;  Κάτι σαν εμετό;

«Όλα τα κάνεις για τις ανάγκες της καλλιτεχνίας» (με χαμόγελο πονηρομεσογειακό).

Στο ίδιο παραμύθι ο Βενσάν Κασέλ (πρώην σύζυγος της Μόνικα Μπελούτσι), ως βασιλιάς κάποιου άλλου βασίλειου και αυτός, επιδίδεται σε σεξουαλική τριπλέτα, όπου δύο πανέμορφες  σεξουλιάρες ανταλλάσσουν γλωσσόφιλα και άλλα τέτοια. Βασιλιάς είναι, ό,τι θέλει κάνει!

Το πιο πονηρό εξ όλων αυτών είναι η αγγλόφωνη παραγωγή της εν λόγω ιστορίας. Οι από πίσω (σκηνοθέτης, παραγωγοί, τεχνικοί) από Ιταλία και Ευρώπη. Οι απ' έξω όλοι μιλάνε την αγγλική.

Μερικές φορές το Χόλιγουντ μισθώνει Ευρωπαίους. Μερικές φορές οι Ευρωπαίοι φέρνουν στη Γηραιά Ήπειρο το Χόλιγουντ. Καλή η κουλτούρα. Αλλά καλύτερη η αμερικανική βιομηχανία!