Κάννες 2015: Τα τρελά πάρτι, η γιούχα στο «Sicario» και ο «Νοτιάς» του Μπουλμέτη

Ακατάπαυστη η ροή  Ελλήνων κινηματογραφιστών στην Κρουαζέτ του Festival De Cannes! Παράδειγμα ο φουριόζος Τάσος Μπουλμέτης. Που πριν από δώδεκα χρόνια «ανάγκασε» ένα εκατομμύριο εξακόσιες χιλιάδες Ελληνες θεατές να δρασκελίσουν το κατώφλι δεκάδων αιθουσών για να συγκινηθούν και να δακρύσουν με «Πολίτικη κουζίνα».

Ξαφνικά λοιπόν, χτες βράδυ στην Salle Bunuel, εκεί που ο Costa-Gavras (η γαλλική ονομασία του Κώστα Γαβρά) επρόκειτο να τιμηθεί παρέα με το θρυλικό «Ζ», να σου και ο Τάσος με κοστούμι και γραβάτα. Παρέα με την συνοδεία του υφυπουργού Πολιτισμού Νίκου Ξυδάκη!

Αφού λοιπόν ο Costa αποθεώθηκε από το κοινό, καταχειροκροτούμενος και αφού ο  διεθυντής του Φεστιβάλ, ο Τιερί Φερμό τον αποκάλεσε «πορτέ ντε μομουάρ» (κομιστή  μνήμης) και αφού  η ταινία προβλήθηκε σε μορφή digital (γυαλισμένη και φρέσκια σα να γυρίστηκε σήμερα) η μεγάλη παρέα δεκαπέντε νοματαίων κατέληξε στην «τέντα» της Unifrance. Ολα αυτά φυσικά δεν τα έμαθα από τον Τάσο αλλά από άλλη «ομιλητική» πηγή.

Εκεί λοιπόν ο Costa, η Μισέν Ρε (σύζυγος και μόνιμη παραγωγός του), η Μαρία Μανθούλης (κόρη του Ροβήρου Μανθούλη και στελεχάρα της Unifrance), ο Τάσος και αρκετοί παράγοντες του Film Francais, δοκίμησαν εκλεκτά πιάτα της Γαλλικής κουζίνας.

Ο Costa ως γνήσιος νοσταλγός μιας αριστερόστροφης  Ελλάδας, έλεγε εκτός των άλλων ότι  ο  ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να ψηφιστεί από το 52% των Ελλήνων. Τουλάχιστον. Προφανώς αγνοεί ονόματα όπως Παναγιώτης Λαφαζάνης, Λαπαβίτσας, Μηλιός και άλλους τέτοιους.

Ο Costa είναι καταγοητευμένος από τον Αλέξη Τσίπρα. Οταν πριν από πολλούς μήνες τον συνάντησε, επί τετράωρο, στο Παρίσι. Και όταν ανάμεσα στα άλλα ο Αλέξης τον ρώτησε «Αγαπητέ Κώστα πως θα έβλεπες τον εαυτό σου στην θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας;», ο Costa φρονίμως ποιών απέρριψε κάθε τέτοια σκέψη. Με το επιχείρημα «δεν είμαι εγώ κατάλληλος για πολιτική».

Ο «Νοτιάς» του Μπουλμέτη

Ο Τάσος λοιπόν μόλις πριν από μερικές μέρες ολοκλήρωσε τα γυρίσματα της τελευταίας του  ταινίας με τον τίτλο «Νοτιάς». Με ήρωα ένα νέο παιδί, μόλις 22 ετών. Τον υποδύεται ο φρέσκος Γιάννης Νιάρος. Ενα παλικάρι που αλληγορικά και μεταφορικά μετακινείται από εποχή σε εποχή και πάντα ερωτεύεται μια γυναίκα. Με συμβολική σημασία.

Ας πούμε την βασίλισσα Αννα Μαρία της δεκαετίας του εξήντα. Ας πούμε ένα κορίτσι που πιστεύει στην Χούντα. Και πάει λέγοντας...

-Τάσο, πανέξυπνη ιδέα. Σουρεαλιστική και αλληγορική. Να δούμε πώς θα την έχεις διαχειριστεί...

«Ξέρεις» μου λέει «γιατί αλλάζει και χάνει διαρκώς γυναίκες;»

-Γιατί;

«Επειδή οι κατά καιρούς Ελληνες πολιτικοί του «τρώνε» τις γυναίκες. Οπως η Ελλάδα που χάνει από τους πολιτικούς».

-Φαντάζομαι και σε προσωπικό επίπεδο να έχεις και τις δικές σου γυναικείες τραυματικές   εμπειρίες...

«Και ποιος δεν έχει. Ολοι την έχουμε πατήσει από τις γυναίκες».

Εκείνη την στιγμή θυμήθηκα την πασίγνωστη ρήση του Αριστοτέλη Ωνάση: «Οσα λεφτά και  να έχει κάποιος, όλα τα λεφτά της Οικουμένης, χωρίς την Γυναίκα δεν είναι τίποτα».

-Και τα θέματά σου;

«Τα θέματα που με έχουν στοιχειώσει από την «Πολίτικη κουζίνα». Να σου πω τι ανακάλυψα πριν από καιρό. Οτι δηλαδή σε σχολή κινηματογράφου στην Πράγα, σε ειδικό τμήμα διάρκειας δώδεκα εβδομάδων οι φοιτητές είχαν διδαχτεί και μελετήσει την σχέση κινηματογράφου-ψυχανάλυσης. Εκεί λοιπόν προβλήθηκαν και μελετήθηκαν δώδεκα ταινίες. Οι έντεκα απ' αυτές ήταν πασίγνωστα αριστουργήματα της παγκόσμιας οθόνης. Ταινίες Ορσον Γουέλς, Ρόμαν Πολάνσκι, Αλφρεντ Χίτσκοκ και πάει λέγοντας. Η δωδέκατη ταινία ήταν η «Πολίτικη κουζίνα» με τρεις θεματικούς άξονες: Μετατοπίζεσαι, θυμάσαι, αναζητάς την ταυτότητά σου».

-Δηλαδή;

«Θα στο μεταφράσω με πολιτικούς όρους. Εμείς οι Ελληνες είμαστε ανίκανοι να διαχειριστούμε την απώλεια σημαντικών πραγμάτων. Λάθος. Γιατί από την δοκιμασία θα προκύψει η αναγέννηση. Από την δοκιμασία  θα προκύψει το καινούργιο. Αλλωστε μην ξεχνάς ότι μετά από μεγάλες καταστροφές η Ελλάδα άλλαξε πρόσωπο. Οπως η Μικρασιατική καταστροφή (ο Τάσος  με ρίζες από  Κωνσταντινούπολη). Οπως μετά την Χούντα. Οπου όλοι οι πολιτικοί, δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί, υποσχέθηκαν λαγούς με πετραχήλια. Και έτσι το ΠΑΣΟΚ  που σκαρφάλωσε στην εξουσία, προκειμένου να υλοποιήσει αυτόν τον χάρτινο  παράδεισο,  εκμαύλισε  συνειδήσεις προσφέροντας μια ανώδυνη ευμάρεια. Από εκεί οι ρίζες της  σημερινής καταστροφής».

-Δηλαδή η λύση του σημερινού αδιεξόδου είναι η καταστροφή;

«Εγκληματικό λάθος η ένταξή μας στην ευρωζώνη. Ομως και εγκληματικό λάθος θα είναι και η έξοδός μας απ αυτή»...

Ο Μπενίτσιο Ντελ Τόρο «εκτελεστής και η Έμιλη Μπλαντ πράκτορας του FBI

Στο μεταξύ η μία ταινία μετά την άλλη ανοιγούν δρόμους και διευκολύνουν την επικείμενη βράβευση τριών μνηστήρων. Κατά σειρά «Κάρολ» του Τοντ Χέινς με Κέιτ Μπλάνσετ από ΗΠΑ. Ταινία που εξακολουθεί να προηγείται σε  Κριτικούς και το κοινό, ακολουθούμενη από «Το παιδί του Σάουλ» με σκηνοθέτη τον πρωτοεμφανιζόμενο Λάζλο Νέμες και Ουγγαρία. Και με θέμα τις φρικαλεότητες των Ναζί στο Αουσβιτς. Και φυσικά «Αστακός» του Γιώργου Λάνθιμου.

Η «Κάρολ»  ως εξαιρετική,  «παγωμένη» ακαδημαϊκή γραφή. Το «Παιδί του Σάουλ»  ως υποδειγματικός ρεαλισμός. Και «Αστακός» ως μαύρη  κωμωδία και σουρεαλισμός. Με κοινό ενοποιητικό χαρακτηριστικό  την καταπίεση και την ιδιαιτερότητα. Είτε αυτή είναι  γυναίκα-λεσβία, είτε εβραίος-κρατούμενος, είτε Ανθρωπος με αισθήματα.

Μαζί μ' αυτές τις τρεις υποψήφιες ταινίες από κοντά, για το βραβείο γυναικείας ερμηνείας η Μαργκαρίτα Μπούι («Η μητέρα μου» του Νάνι Μορέτι) καθώς και ο Γάλλος ηθοποιός Βενσάν Λιντόν για το βραβείο ανδρικής ερμηνείας και πρωταγωνιστής της μελαγχολικής ιστορίας «Το μέτρο ενός ανθρώπου» με θέμα την ανεργία.

Μαζί με όλα αυτά και η σημερινή αστυνομική εκρηκτική ιστορία εναντίον καρτέλ ναρκωτικών με τίτλο «Sicario» που στην γλώσσα των Μεξικανών πάει να πει «εκτελεστής».

Ο Γαλλο-Καναδός σκηνοθέτης Ντενί Βιλενέβ (πασίγνωστος από «Prisoners» με Χιου Τζάκμαν και Τζέικ Γκίλενχααλ) παραδίδει μαθήματα σκηνοθεσίας στο Χόλιγουντ.

Ο θηριώδης και ογκώδης Μπενίτσιο Ντελ Τόρο σε ρόλο ψυχρού εκτελεστή (και μπάτσου από Μεξικό). Παίζει η Εμιλι Μπλαντ που υποδύεται πράκτορα του FBI  και ο Τζος Μπρόλιν έναν άνθρωπο της CIA.

Η υποδοχή μοιρασμένη στα δύο. Οι μισοί χειροκρότησαν, οι άλλοι αντέδρασαν με γιούχα. Προφανώς μια ταινία δράσης πρέπει να  πετάγεται στα σκουπίδια του φεστιβάλ.

Ο Ντελ Τόρο επιβλητικός, η Εμιλι Μπλαντ σεμνή, ο Μπρόλιν ολίγον μεθυσμένος.

Διαπλοκή και ξέφρενα πάρτι

Στην πραγματικότητα όλοι αυτοί οι stars καταφθάνουν στις Κάννες προκειμένου να προμοτάρουν το «προϊόν» στο οποίο μετέχουν. Λογικό. Γι' αυτό η Σάλμα Χάγιεκ εμφανίστηκε με αβυσσαλέο ντεκολτέ. «Σα δεν ντρέπεται»! «Κοντά στα πενήντα και παριστάνει την μπεμπέκα!», σχολίασαν περίπου μερικά περιοδικά. Η Σάλμα λοιπόν, από το Μεξικό κι αυτή, σουλατσάρισε με τουαλέτα Gucci. Ολες σουλατσάρουν με «δανεικές» τουαλέτες επώνυμων  σχεδιαστών. Ακόμα και η Σοφί Μαρσό που κάνει παρέα με την Τζέιν Φόντα.

Η οποία Τζέιν Φόντα -τρία χρόνια μικρότερη από... ογδόντα- ξημεροβραδιάζει στα σαλόνια της Chopard στο ξενοδοχείο Martinez!

Σκάνδαλο δημιουργήθηκε από το γεγονός ότι ο Τζον Τορτούρο -πρωταγωνιστής στην «Μητέρα μου» του Νάνι Μορέτι- κάνει παρέα με τους δύο προέδρους της Κριτικής Επιτροπής, Τζόελ και Ιθαν Κόεν!



«Τους επηρεάζει να δώσουν βραβείο στον Νάνι Μορέτι» λένε οι κακεντρεχείς. Ο λόγος φυσικά αφορά στο παρελθόν. Οταν το 1991 ο Ρομάν Πολάνσκι, ως πρόεδρος εκείνου του φεστιβάλ, έδωσε τρία βραβεία στο «Μπάρτον Φινκ» των Κόεν. Κατά σειρά: Χρυσός Φοίνικας, βραβείο σκηνοθεσίας και βραβείο ερμηνείας στον Τζον Τορτούρο που υποδύεται τον Μπάρτον Φινκ.

Η διαπλοκή είναι χαρακτηριστική των Καννών.

Η μαντάμ Μενεγκόζ, ως πρώην πρόεδρος του Γαλλικού Κέντρου Κινηματογράφου και μέλος εκείνης της κριτικής επιτροπής υπό τον Πολάνσκι, μου είχε αποκαλύψει την εξής διαπλοκή:

«Ο Ρομάν ήταν αποφασισμένος να δώσει τρία βραβεία στην ταινία των Κοέν. Τότε του είπα «Ρομάν εντάξει, θα συμφωνήσουμε. Με την προϋπόθεση ότι κι εσύ θα συμφωνήσεις να πάρει το μεγάλο βραβείο  «Η ωραία καβγατζού» του Ζακ Ριβέτ. Φυσικά συμφώνησε».

Ο Ρόμπι Ουίλλιαμς

Κάθε βράδυ λοιπόν τρικούβερτο γλέντι στα πάρτι που οργανώνονται παντού. Στις παραλιακές τέντες των μεγάλων ξενοδοχείων μέχρι ακόμα και σε αριστοκρατικούς πύργους.

Πάρτι από το Χόλιγουντ για το Animation «Inside Out». Πάρτι των Γερμανών. Πάρτι των Δανών. Πάρτι για το «Mad Max», πάρτι για τον Ντελ Τόρο. Πάρτι παντού.

Η τελευταία έκπληξη συνέβη στο χτεσινοβραδυνό πάρτι της Chopard με πλήθος καλλίγραμμων  μοντέλων αλλά και ηθοποιών. Και τον Ρόμπι Ουίλιαμς να άδει προς τέρψη όλων των θαμώνων!

Και που σαι: Ετσι και καταφέρεις να μπεις σε κάποιο μεγάλο ξενδοχείο μπορεί να πέσεις σε κάποιο «λαβράκι». Οπως συνέβη σε μένα. Στο  ξενοδοχείο Martinez. Να πέφτω πάνω στον Μάικλ Κέιν. Γερασμένος αλλά πάντα πνευματώδης και απλός. Ο Μάικλ λοιπόν, ένας από τους... ΚΑΠΗ που επιδίδονται σε οφθαλμόλουτρο βλέποντας τα γυμνά «μπαλκόνια» της Ρέιτσελ Βάιζ. Προφανώς από την  αυριανή και πολλά αναμενόμενη ταινία του Πάολο Σορεντίνο «Youth» (Νιάτα).

Πυρ όχι, ευτυχώς μέχρι στιγμής. Όμως από Γυνή και θάλασσα τίγκα η Κρουαζέτ!