«Τίτλοι τέλους» για τον Ζαν Λουί Τρεντινιάν: Ο κινηματογράφος τελειώνει για μένα

«Ο κινηματογράφος, έχει τελειώσει» δηλώνει, μετά από μισό αιώνα καριέρας, ο Γάλλος ηθοποιός Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, ένας θρύλος του γαλλικού σινεμά, σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται σήμερα.

Ο 87χρονος Τρεντινιάν, που πάσχει από καρκίνο του προστάτη, εξήγησε ότι αρνήθηκε να συμμετάσχει στην επόμενη ταινία του Μπρουνό Ντιμόν: "Ήταν ενδιαφέρουσα αλλά φοβόμουν ότι σωματικά δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω" είπε, στη συνέντευξη αυτή που δημοσιεύεται στον ιστότοπο της εφημερίδας Nice-Matin.

""Πλέον, δεν μετακινούμαι μόνος μου. Χρειάζομαι πάντα κάποιον δίπλα μου να μου λέει: πρόσεχε, θα σπάσεις τα μούτρα σου", πρόσθεσε χαριτολογώντας ο ηθοποιός που έχει ερμηνεύσει περισσότερους από 160 ρόλους στον κινηματογράφο και το θέατρο. Η τελευταία του εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη ήταν στην ταινία Happy End του Μίχαελ Χάνεκε το 2017.

Αντιμέτωπος με τον καρκίνο, ο ηθοποιός δηλώνει ότι "δεν μάχεται". "Βρήκα έναν Μαρσεγιέζο γιατρό που δοκιμάζει κάτι καινούριο. Δεν κάνω χημειοθεραπεία, αν και ήμουν έτοιμος για κάτι τέτοιο", πρόσθεσε.

Ο Τρεντινιάν παραδέχτηκε ότι δεν ήταν "φτιαγμένος για δημόσιο αξίωμα". "Ήμουν υπερβολικά ντροπαλός. Και η διασημότητα ποτέ δεν με ενδιέφερε. Ξέρετε, την πρώτη φορά το διασκεδάζεις, μετά καθόλου. Γιατί μας δίνουν βραβεία; Πληρωνόμαστε ήδη πολύ καλά, θα ήταν προτιμότερο να δίνουν τα Όσκαρ σε ανθρώπους που δεν ασκούν παράξενα επαγγέλματα", σχολίασε.

Ο Τρεντινιάν έγινε διάσημος με την ταινία του Κλοντ Λελούς "Ένας άντρας και μια γυναίκα" που βραβεύτηκε με τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες το 1966. Ο ίδιος τιμήθηκε με το βραβείο πρώτου ανδρικού ρόλου στις Κάννες για το Z του Κώστα Γαβρά το 1969 και ένα βραβείο Σεζάρ (τα γαλλικά Όσκαρ) για την "Αγάπη" του Μίχαελ Χάνεκε το 2013, ενώ έχει ενσαρκώσει εξαιρετικά τον Ζοζέφ Κερν, έναν συνταξιούχο δικαστή, που κατασκόπευε τις τηλεφωνικές συνομιλίες των γειτόνων του στην «Κόκκινη Ταινία» του Κριστόφ Κισλόφσκι.