Τοποθετημένη στις αρχές της δεκαετίας του ’90, και με τον συμβολικό τίτλο «Φαντασία», η ταινία φέρνει για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη την ανεμελιά, την αφθονία, τους μοιραίους έρωτες και τα ξέφρενα πάρτι της αθηναϊκής νύχτας των ‘90s.
Τσιγάρα, ποτά, ξενύχτια, αγάπες και λουλούδια… με αυτές τις πέντε λέξεις μπορεί κανείς να περιγράψει την ατμόσφαιρα της εποχής και της ταινίας. Στο επίκεντρο της πλοκής, το μοιραίο ερωτικό τρίγωνο ανάμεσα σε μια νεαρή τραγουδίστρια, τον μπουζουξή-μέντορα της και το λαϊκό-ποπ αστέρι της εποχής, καθώς το πάθος των πρωταγωνιστών κλιμακώνεται μέσα από επανεκτελέσεις τραγουδιών του Χιώτη, του Μητσάκη και του Μανίσαλη, αλλά και καινούριων κομματιών συνυφασμένα με το ύφος της διασκέδασης εκείνης της εποχής. Μιας εποχής που αποτέλεσε σημείο καμπής της ελληνικής λαϊκής μουσικής κουλτούρας, αλλά και ενός ολόκληρου lifestyle.
Στην ταινία πρωταγωνιστούν η πρωτοεμφανιζόμενη στο χώρο του κινηματογράφου Ρένα Μόρφη, ο Στέλιος Μάινας, o Γιάννης Στάνκογλου και η Βίκυ Παπαδοπούλου. Το cast συμπληρώνουν οι: Καλλιρόη Μυριαγκού, Αντίνοος Αλμπάνης, Γιάννης Νταλιάνης, Άννα Καλαϊτζίδου, Ανδρέας Νάτσιος, με τις φιλικές συμμετοχές των Δημήτρη Μοθωναίου, Αντώνη Καρπετόπουλου κ.α. Ο Αλέξης Καρδαράς σκηνοθετεί (Γκίνες, Η Ληστεία) και έχει γράψει το σενάριο, ενώ τη μουσική και τα τραγούδια υπογράφει ο Μίνως Μάτσας.
Ρένα Μόρφη, Μανώλης Καραντίνης... Μια ξεχωριστή στιγμή στο γύρισμα και στην ταινία...
Σύνοψη
Οκτώβριος 1993. Το ΠΑΣΟΚ έχει κερδίσει τις εκλογές, στην ελληνική τηλεόραση προβάλλεται το Ciao Antenna και στο πρόγραμμα του κατάμεστου Διογένης Παλλάς ακούγονται επιτυχίες όπως το «είμαι πολύ φερέγγυος, μείνε μαζί μου έγκυος». Μια νεαρή τραγουδίστρια (Φωτεινή) με μοναδική φωνή καταφθάνει στην Αθήνα από την επαρχία για να τραγουδήσει στο μαγαζί ενός βετεράνου μπουζουξή (Βλάσης Χρηστάκης), τις Χάντρες. Ένας λαϊκό-ποπ τραγουδιστής, ο Νίκος Κόκκινος, θα συναντήσει και θα ερωτευτεί παράφορα την Φωτεινή. Η συνάντηση αυτή θα αλλάξει τις ζωές των τριών για πάντα.
Διάρκεια: 96’
28 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους από τη Feelgood
Σημείωμα του σκηνοθέτη
Η ταινία εμπνέεται από την ελληνική λαϊκή μουσική και τη ζωή των καλλιτεχνών που την υπηρετούν. Είναι ένας κινηματογραφικός φόρος τιμής στο λαϊκό τραγούδι, το οποίο θεωρώ από τις σημαντικότερες εκφάνσεις του σύγχρονου πολιτισμού μας.
Στην ταινία αποτυπώνεται ο κόσμος της «πίστας και του πάλκου», στην πιο ρεαλιστική εκδοχή του. Μπαίνουμε στα παρασκήνια των μαγαζιών, στα σπίτια των καλλιτεχνών, στα γραφεία των δισκογραφικών, γνωρίζουμε την υπερβολή και το κιτς που συνοδεύει τη λαϊκή διασκέδαση, αλλά και τη μελαγχολική σιωπή ενός άδειου κέντρου μετά από μια ξέφρενη νύχτα.
Με τη «Φαντασία» αφηγούμαι μια λαϊκή ιστορία, μελοδραματική και σπαραξικάρδια, σαν κι αυτά τα παλιά, σπαραξικάρδια τραγούδια του Χιώτη, του Μητσάκη και του Μανίσαλη, με την ελπίδα πως στο τέλος η ταινία θα μοιάζει κι αυτή σαν παλιό λαϊκό τραγούδι, προβάλλοντας το ίδιο πάθος, την ίδια απλότητα, την ίδια συγκίνηση. Αλέξης Καρδαράς
Φωτεινή και Κόκκινος. Ένας έρωτας γεννήθηκε στις πίστες
Μια πολύ πρόσφατη και καταλυτική εποχή
Η ταινία διαδραματίζεται ως επί το πλείστον στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Μία περίοδο κατά την οποία σημειώθηκαν αλλαγές τόσο μέσα στη χώρα, όσο και έξω από αυτήν που όταν συνέβαιναν, κανείς δε φανταζόταν τις συνέπειες. «Η ταινία ξεκινάει από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν η κεντρική ηρωίδα κάνει τα πρώτα της βήματα», λέει ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Αλέξης Καρδαράς. «Το τείχος του Βερολίνου έχει πέσει, το ΠΑΣΟΚ έχει κερδίσει τις εκλογές τον Οκτώβριο του 1993. Το 1994 έχουμε το Ciao Antenna που μεσουρανεί, έχουμε τον θάνατο της Mελίνας Mερκούρη, τον θάνατο του Μάνου Χατζιδάκι. Άλλαξε η εποχή, τότε δεν το καταλαβαίναμε, αλλά τώρα μοιάζει ότι το 1994 ήταν μια πολύ κρίσιμη χρονιά που έφερε αλλαγές, οι οποίες αρκετά χρόνια αργότερα καθόρισαν τον τρόπο ζωής μας» επισημαίνει ο δημιουργός.
Σήμερα, μερικές δεκαετίες αργότερα, η ταινία προσεγγίζει αυτή την περίοδο με άξονα την ελληνική μουσική σκηνή, που έμοιαζε να κλείνει έναν κύκλο για να ανοίξει έναν καινούριο, πιο συμβατό στο lifestyle της εποχής. Η δεκαετία του ’90 ήταν το μεταίχμιο ανάμεσα σε δύο μουσικά είδη που καθόρισαν την ψυχαγωγία και τον τρόπο ζωής των Ελλήνων.
«Ο λόγος για τον οποίο τοποθετήθηκε η πλοκή στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ήταν γιατί την εποχή εκείνη συνυπήρξαν για ένα διάστημα τόσο οι εκπρόσωποι της λεγόμενης χρυσής εποχής του λαϊκού τραγουδιού όσο και οι νεότεροι που τότε ξεκίναγαν και μετέπειτα θα μεσουρανούσαν στις πίστες. Έχουμε στην ουσία μία εποχή όπου η Μοσχολιού, ο Μπιθικώτσης, ο Καζαντζίδης συνυπάρχουν με την Άννα Βίσση, την Καίτη Γαρμπή, τον Νίκο Καρβέλα. Βιώνουμε την παλιά φρουρά που φεύγει και έρχονται οι καινούριοι να πάρουν τη θέση τους, και η ιστορία μας διαδραματίζεται σε αυτό ακριβώς το μεταίχμιο μέσα σε νυχτερινά κέντρα όπως ήταν τότε η Φαντασία», εξηγεί ο Καρδαράς, και συνεχίζει. «Η Φαντασία είναι πολλά πράγματα. Είναι μουσικός όρος, είναι το κέντρο Φαντασία, είναι το περίφημο «δεν φταις εσύ, η φαντασία μου τα φταίει», όπως λέει το τραγούδι».
Ο Μάινας από την πλευρά του σχολιάζει σχετικά: «Όταν ακούω τη λέξη Φαντασία το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο ονειρικός κόσμος. Κάτι τέτοιο ήταν προφανώς η αντίστοιχη Φαντασία της εποχής, ένα εμβληματικό μαγαζί που συγκέντρωσε τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του λαϊκού τραγουδιού. Στη δική μας ιστορία η Φαντασία είναι αυτό που λέμε φαντεζί, δηλαδή αυτό που έχουμε στο μυαλό μας, αλλά δεν είναι πραγματικότητα. Η δεκαετία του ’90 ήταν η εποχή της αφθονίας, μιας φαντασιακής αφθονίας, η εποχή της φαντασίας. Ζήσαμε μια φαντασία μιας πραγματικότητας που δεν ήταν αληθινή» λέει ο ηθοποιός.
Ένας μοιραίος έρωτας
Εκεί ανάμεσα σε καπνούς από τσιγάρα και εφήμερα σουξέ που είναι όμως ικανά να χτίσουν καριέρες, σε μια δεκαετία που το παλιό καλό λαϊκό τραγούδι μοιάζει να ξεθωριάζει, θα βρεθούν η Φωτεινή (Ρένα Μόρφη) και ο Νίκος Κόκκινος (Γιάννης Στάνκογλου). Δυο νέοι, όμορφοι και πολλά υποσχόμενοι τραγουδιστές. Ο παθιασμένος τους έρωτας γεμίζει νυχτερινά μαγαζιά και πρωτοσέλιδα περιοδικών, προκαλεί εντάσεις και τους φέρνει αντιμέτωπους με ανεκπλήρωτα συναισθήματα που κορυφώνονται μέσα από τα τραγούδια της ταινίας. «Αγάπη μου, όλα δικά μας», τραγουδούν δυνατά ο ένας στον άλλον, και ο έρωτας τους ανάβει τις νύχτες.
Η μοίρα επιφυλάσσει εκπλήξεις, και τα καλά κρυμμένα μυστικά αποκαλύπτονται ξαφνικά και τελεσίγραφα, καθώς ο παράφορος έρωτας του Χρηστάκη (Στέλιος Μάινας), του μπουζουξή που ανέδειξε την Φωτεινή σε μεγάλο αστέρι όταν πρωτοήρθε στην Αθήνα, παραμένει ανεκπλήρωτος. Γίνεται το μόνιμο αγκάθι στη σχέση της Φωτεινής και του Κόκκινου, έως ότου εκείνη καταλήγει να του τραγουδά «για όλα φταις εσύ» σε μια από τις πιο καθηλωτικές σκηνές της ταινίας.
Αθήνα 1993. Ο μεγάλος μας λαϊκός συνθέτης Βλάσης Χρηστάκης, συστήνει στο κοινό τη νέα του μούσα: τη Φωτεινή. Η επιτυχία είναι δεδομένη. Ο έρωτας;
Φαντασία και Πεπρωμένο: οι χαρακτήρες της ταινίας
Φωτεινή (Ρένα Μόρφη)
Μία λαμπερή νεαρή τραγουδίστρια με χαρισματική φωνή. Έμεινε ορφανή από μικρή και έμαθε να επιβιώνει με τη δουλειά της. Καταφθάνει από την επαρχία στην πρωτεύουσα και κατακτά την αθηναϊκή νύχτα και τις καρδιές δύο εντελώς διαφορετικών αντρών. Έχει τη στόφα μιας σταρ και μίας μοιραίας γυναίκας. Τον ρόλο υποδύεται η πρωτοεμφανιζόμενη στον χώρο του κινηματογράφου Ρένα Μόρφη. «H Φωτεινή είναι ένα νεαρό κορίτσι που έχει μεγαλώσει στα νυχτερινά κέντρα και τη λαϊκή μουσική, καθώς η μητέρα της ήταν τραγουδίστρια. Είναι το μοναδικό περιβάλλον στο οποίο έχει μάθει να επιβιώνει. Έρχεται στην Αθήνα από την επαρχία για να ζήσει κάπως το όνειρο της» λέει η Ρένα Μόρφη. Η νεαρή ερμηνεύτρια σχολιάζει την πρόκληση που αντιμετώπισε αναλαμβάνοντας τον πρώτο της κινηματογραφικό ρόλο και μάλιστα πρωταγωνιστικό. «Ο λόγος που ένιωσα οικεία να κάνω ένα τέτοιο βήμα που είναι πολύ έξω από αυτό που ξέρω να κάνω, ήταν ότι οι άνθρωποι που δουλέψαμε μαζί και ασχολήθηκαν με το πρότζεκτ είναι καταξιωμένοι στον χώρο τους και τους εμπιστεύτηκα. Χαίρομαι που με εμπιστευτήκαν κι εκείνοι».
Βλάσης Χρηστάκης (Στέλιος Μάινας)
Ένας καταξιωμένος μπουζουξής, βιρτουόζος μουσικός, λαϊκός μουσικός παλαιάς κοπής. Ο Χρηστάκης έχει ζήσει τις ένδοξες μέρες του λαϊκού τραγουδιού, έχει ταξιδέψει στο εξωτερικό, έχει ζήσει μεγαλεία στις πίστες. Η δεκαετία του ’90 είναι μια τελευταία αναλαμπή του είδους του, λίγο πριν το αστέρι του σβήσει. Ερωτεύεται ένα νεαρό κορίτσι με χαρισματική φωνή, τη Φωτεινή. Τον ρόλο υποδύεται ο Στέλιος Μάινας. «Παίζω τον Βλάση Χρηστάκη, ένα εμβληματικό πρόσωπο μιας άλλης δεκαετίας, όταν το λαϊκό τραγούδι έδινε πάσα στο λαϊκό-πoπ. Εγώ είμαι ένας παλιότερος εκπρόσωπος του λαϊκού τραγουδιού, που έχω ξεκινήσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια στο ρεμπέτικο, περνώντας στο λαϊκό και η τελευταία μου αναλαμπή είναι λίγο πριν κλείσω την καριέρα μου με το λαϊκό, κάνοντας μερικές επιτυχίες» εξηγεί ο ηθοποιός. Ο ηθοποιός κλήθηκε να παίξει πειστικά έναν μουσικό εν δράσει, αφού έχει αρκετές σκηνές στις οποίες παίζει μπουζούκι. «Στον ρόλο με κέντρισε η μουσική. Για πρώτη φορά ερμηνεύω έναν μουσικό. Αγαπώ τη μουσική, είναι μία τέχνη πολύ κοντά στη δικιά μας δουλειά. Το να ερμηνεύσω έναν λαϊκό οργανοπαίχτη, έναν βιρτουόζο του μπουζουκιού, ήταν μια πρόκληση για μένα που τη δέχθηκα με χαρά. Είναι πρόκληση να παίζεις μπουζούκι πειστικά στην κάμερα σαν να είσαι σολίστας, δεν είναι τόσο απλό. Είχα έναν πολύ καλό δάσκαλο και κάναμε αρκετούς μήνες μαθήματα. Δεν μαθαίνεις μπουζούκι μέσα σε μερικούς μήνες» σχολιάζει ο ηθοποιός.
Νίκος Κόκκινος (Γιάννης Στάνκογλου)
Ένας γοητευτικός λαϊκό-ποπ τραγουδιστής που είναι στο απόγειο της φήμης του, σημειώνοντας εμπορικές επιτυχίες και κλέβοντας τις καρδιές του γυναικείου κοινού. Τη δική του καρδιά κερδίζει μονομιάς η Φωτεινή. Ένας μοιραίος έρωτας με την πρώτη ματιά. Τον Νίκο Κόκκινο ενσαρκώνει ο Γιάννης Στάνκογλου. «Ο Νίκος Κόκκινος είναι ένας γνωστός λαϊκό-ποπ τραγουδιστής. Αρέσει στον κόσμο, έχει επιτυχία, ξεκινάει από τα ψηλά και καταλήγει στα χαμηλά, από τα πολλά στα λίγα. Είναι ένας λαϊκός χαρακτήρας ο οποίος ζει τη ζωή του στα άκρα και ερωτεύεται παράφορα τη Φωτεινή. Του αλλάζει τη ζωή αυτό» σχολιάζει ο Γιάννης Στάνκογλου. Για τις ανάγκες του ρόλου, ο ηθοποιός κλήθηκε να τραγουδήσει για πρώτη φορά στο σινεμά. «Είναι η πρώτη φορά που χρειάζεται να υποδυθώ έναν τραγουδιστή και μάλιστα λαϊκό-ποπ, είναι κάτι που με ιντριγκάρει προσωπικά πάρα πολύ. Μου αρέσει να παίζω διαφορετικούς χαρακτήρες, ακραίους. Ο συγκεκριμένος χαρακτήρας μου δίνει τη δυνατότητα να τραγουδήσω κιόλας, κάτι που δεν το έχω κάνει μέχρι τώρα, τουλάχιστον στο σινεμά» λέει ο ηθοποιός.
Μητέρα της Φωτεινής (Βίκυ Παπαδοπούλου)
Είναι η πρόωρα χαμένη μητέρα της Φωτεινής. Μία σκληραγωγημένη τραγουδίστρια της νύχτας που έχει ζήσει πολλά. Μία χαρισματική ερμηνεύτρια, μία παθιασμένη γυναίκα που δεν το βάζει κάτω μπροστά στις δυσκολίες. Τραγουδάω για μένα, για τον εαυτό μου, λέει στη Φωτεινή και αυτή η φράση της μητέρας της την ακολουθεί σε όλη της τη ζωή. «Υποδύομαι μια λαϊκή τραγουδίστρια, που έχει φάει τη ζωή και τη νύχτα με το κουτάλι και μεγαλώνει μόνη της ένα παιδί. Είναι μια δυναμική γυναίκα, σκληρή, αλλά ταυτόχρονα μια πολύ γλυκιά μάνα. Με την κόρη της, την Φωτεινή, είναι σα δύο φίλες, δηλαδή μιλάει ελεύθερα μπροστά της, την παίρνει μαζί στο μαγαζί. Η σχέση τους με έναν τρόπο είναι ισότιμη» εξηγεί η Βίκυ Παπαδοπούλου που ερμηνεύει τον ρόλο.
6 ολοκαίνουργια τραγούδια τού Μίνου Μάτσα σε στίχους Σοφίας Καψούρου... Ταινία «Φαντασία»...
Πώς ακούγεται η Φαντασία;
Η Φαντασία είναι μία μουσική ταινία, μία ερωτική επιστολή στα λαϊκά ακούσματα της ελληνικής νύχτας, όπως εκφράζονται μέσα από τα πρωτότυπα τραγούδια του Μίνου Μάτσα, ο οποίος τα συνέθεσε ειδικά για την ταινία και μάλιστα πολύ πριν τα γυρίσματα. «Η ταινία βασίζεται στη μουσική και αφορά το ελληνικό τραγούδι στις δεκαετίες του ‘80 και του ΄90 τις οποίες έχω ζήσει από μέσα και νομίζω ότι έχω γράψει κάποια τραγούδια ακριβώς σε σχέση με τη δραματουργία της ταινίας και την εποχή που εκτυλίσσεται»,λέει ο Μίνως Μάτσας. Όσο για τις τεχνικές δυσκολίες ενός τέτοιου εγχειρήματος, αξίζει να σημειωθεί ότι από τους τέσσερις πρωταγωνιστές, η Ρένα Μόρφη είναι η μόνη επαγγελματίας τραγουδίστρια, ενώ οι υπόλοιποι συμπρωταγωνιστές τραγουδούν ως ηθοποιοί. Ο Στέλιος Μάινας όχι μόνο τραγουδάει, αλλά παίζει και μπουζούκι. «Έκανε εντατικά μαθήματα μπουζουκιού 4-5 μήνες για να είναι ρεαλιστικός ως βιρτουόζος μπουζουξής. Ο Γιάννης Στάνκογλου τραγουδάει, αφού υποδύεται έναν λαϊκο-ποπ τραγουδιστή της εποχής. Η Βίκυ Παπαδοπούλου τραγουδάει με τη φωνή της Λιζέτας Καλημέρη», λέει ο Καρδαράς. Τι ακριβώς συνέβη εκείνη την περίοδο και πώς αποτυπώνεται αυτό στη μουσική; «Βλέπουμε την είσοδο του λαϊκό-ποπ στην ελληνική μουσική, έχει έρθει η παγκοσμιοποίηση και στη μουσική, η παγκοσμιοποιημένη ποπ έρχεται και στην Ελλάδα και επηρεάζει με έναν ιδιαίτερο τρόπο την ελληνική μουσική παράδοση. Το μπουζούκι αρχίζει να φεύγει από τα τραγούδια και διαμορφώνεται αυτό το είδος του λαϊκο-ποπ, που υπάρχει ακόμα και σήμερα»,επισημαίνει ο Αλέξης Καρδαράς. Η Ελλάδα έμπαινε σε μία νέα κατάσταση πολιτικά και κοινωνικά και το τραγούδι έμοιαζε να βρίσκεται στην απόλυτη άνθηση του. «Ήταν η εποχή που το παλιό βρισκόταν στην ακμή του και το καινούριο ήταν σε τρομερά ελπιδοφόρα κατάσταση από τραγουδιστές, συνθέτες και στιχουργούς», σχολιάζει ο Μίνως Μάτσας.
Η χρυσή εποχή τους
Για τις ανάγκες της ταινίας, ο δημιουργός Αλέξης Καρδαράς μας ταξιδεύει στην κοντινή, αλλά ταυτόχρονα τόσο μακρινή, δεκαετία του ’90, και μάλιστα στον κόσμο της πίστας που τότε έπαιρνε φωτιά. Είναι ένα πρωτοφανές εγχείρημα για το ελληνικό σινεμά, αφού είναι η πρώτη ταινία που διαδραματίζεται ως επί το πλείστον εκείνη την καταλυτική εποχή. «Η αναπαράσταση εκείνης της εποχής, του τρόπου διασκέδασης και όλου αυτού του κόσμου δεν έχει γίνει σε ελληνική ταινία σε τέτοια έκταση ποτέ μέχρι τώρα»,επισημαίνει ο δημιουργός. «Τα λαϊκά μαγαζιά, όπως και πολλά άλλα πράγματα είναι ένας καθρέφτης της κοινωνικής μας ζωής. Ό,τι συμβαίνει έξω, συμβαίνει και στα μαγαζιά. Ο πλούτος για παράδειγμα της δεκαετίας του ’90 φάνηκε με τις υπερβολές του στα νυχτερινά κέντρα»,σχολιάζει ο Στέλιος Μάινας. «Η δεκαετία του ‘90 τα είχε όλα στην υπερβολή τους, στα χρήματα, στη διασκέδαση. Μέναμε έξω μέχρι το πρωί. Σα να ξεχαστήκαμε και να φουσκώσαμε με κάποιο τρόπο και τώρα πληρώνουμε ακόμα εκείνη την εποχή»,συμπληρώνει ο Γιάννης Στάνκογλου.
Ο σκηνογράφος Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου ανέλαβε να αναπαραστήσει αυτή την πρόσφατη χρυσή εποχή. «Το να αναπαραστήσω μία εποχή που έχει περάσει, όπως τα ‘90s, ήταν και δύσκολο και εύκολο. Επειδή είναι πάρα πολύ κοντά μας, υπήρχαν αντικείμενα του ‘90 που τα χρησιμοποιούμε ακόμα και βρίσκονται εύκολα. Υπάρχουν αντικείμενα που δεν βρίσκονται πια, επειδή είναι πάρα πολύ κοντά μας σαν εποχή. Είναι πιο εύκολο να βρεις ένα prop του ‘20 ή του ’30 παρά κάποιο prop του ‘90, γιατί απλά οι περισσότεροι τα έχουν πετάξει»,λέει ο σκηνογράφος.
H έρευνα για εκείνη την εποχή ξεκίνησε από φωτογραφικό υλικό, από βίντεο και από τις αναμνήσεις του ίδιου του σκηνογράφου. «Κλήθηκα να κάνω νυχτερινά μαγαζιά στα οποία πήγαινα κι εγώ κι έχω διατηρήσει έντονες αναμνήσεις». Τα γυρίσματα των σκηνών στις ένδοξες πίστες της εποχής, δεν ήταν εύκολη υπόθεση. «H ταινία χρειάστηκε 32.000-35.000 γαρύφαλλα. Σπάσαμε γύρω στα 2.000 χιλιάδες πιάτα, χρειαστήκαμε δεκάδες πανέρια, φτιάξαμε δικές μας μάρκες ποτών, χρησιμοποιήσαμε πολλά λίτρα χυμό φραγκοστάφυλο για να δείξουμε το κρασί που πίνανε και άλλα τόσα λίτρα τσαγιού για το ουίσκι».
Μία ακόμα μεγάλη πρόκληση ήταν να μελετηθούν οι διαφορετικές εποχές για να καταλήξουν οι δημιουργοί στα κουστούμια της ταινίας. Έγινε έρευνα διαδικτυακά, από αρκετά βιβλία, από μνήμες και από αρχεία με υλικό της εποχής εκείνης. «Ανέτρεξα σε περιοδικά, ειδικά για τη δεκαετία του ’90 και προσπάθησα να βρω στοιχεία για να αποτυπώσουμε τους χαρακτήρες, όχι τόσο την εποχή σαν μόδα. Βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του ’90, έχουμε επιρροές από τη δεκαετία του ’80 και ίσως και λίγο πιο πίσω και ειδικά στα μέρη για τα οποία μιλάμε, δηλαδή την αθηναϊκή νύχτα σε διάφορα οικονομικά επίπεδα», σχολιάζει ο ενδυματολόγος Βασίλης Μπαρμπαρίγος.
Στην ταινία υπάρχουν 138 ρόλοι με πολλές εμφανίσεις, ειδικά των πρωταγωνιστών. Η πρωταγωνίστρια έχει γύρω στις 30 εμφανίσεις, όπου αποτυπώνονται συγκεκριμένες περίοδοι της ζωής της. «Δεν μπήκαμε στη διαδικασία να αντιγράψουμε ακριβώς τα ρούχα της εποχής ούτε να βρούμε ρούχα παλιά γιατί ήθελα να φαίνονται καινούρια. Είμαστε σε νυχτερινά καταστήματα και τα ρούχα πρέπει να έχουν μία λάμψη. Για τη Ρένα Μόρφη ράψαμε γύρω στα δέκα κοστούμια για τη Βίκυ Παπαδοπούλου δύο», επισημαίνει ο ενδυματολόγος.
Σε ό,τι αφορά την ατμόσφαιρα της ταινίας, οι προκλήσεις της Φαντασίας δεν είναι μόνο ότι πολλές σκηνές διαδραματίζονται μέσα σε κέντρα, όσο με το ότι ξεκινάει με μικρές σκηνές της δεκαετίας του ’70, ο βασικός κορμός της ταινίας συνεχίζεται το ’93-’94 και φτάνει στις μέρες μας.
«Αυτό φωτογραφικά πρέπει να αντιμετωπιστεί σε τρεις διαφορετικές περιόδους. Η δική μου σκέψη φωτογραφικά δεν έχει να κάνει με το να βρει μια εποχή το αντίστοιχο φωτογραφικό της ύφος, όσο το να βρει το ύφος της η ταινία. Δε γίνεται πιστή απεικόνιση της εποχής, ωστόσο υπάρχουν αναφορές σε εκείνη την εποχή, αισθητικά και φωτογραφικά. Η δεκαετία του ‘90 είναι λίγο αδικημένη, αλλά για την ταινία είναι μία πολύχρωμη χαλαρή εποχή. Το γλέντι γίνεται χωρίς ενοχές, η πίστα ζει ακόμα» εξηγεί ο διευθυντής φωτογραφίας Σίμος Σαρκετζής.
«Η δεκαετία του ‘90 είναι μια εποχή που λέμε λαμπερή, υπήρχε αφθονία, ασυδοσία, κακή διαχείριση όλων των ευκαιριών που δόθηκαν στη χώρα, ωστόσο τη νοσταλγούμε, γιατί υπήρχε ξεγνοιασιά», λέει η Ρένα Μόρφη. «Ένας στίχος που θα μπορούσε να είναι αντιπροσωπευτικός της δεκαετίας είναι σε ένα τραγούδι της Καίτης Γαρμπή, που είναι η αγαπημένη μου, “τη μια μας παίζουν ροκ, την άλλη τσιφτετέλι, παιδιά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, μας ξεγελάνε με σεκλέτι και μεράκι, πνεύμα αθάνατο σε τρώει το σαράκι”», σχολιάζει η πρωταγωνίστρια.
«Η ταινία θα προκαλέσει μία νοσταλγία σε αυτούς που βίωσαν εκείνη την εποχή. Οι νεότεροι που δεν έχουν δει αυτές τις νύχτες, θα ανακαλύψουν κάτι καινούριο. Πριν μου προταθεί αυτή η ταινία, δεν πίστευα ότι η δεκαετία του ’90 είχε κάτι ενδιαφέρον σκηνογραφικά. Αυτό το ανακάλυψα στην πορεία. Ήταν πιο συναρπαστικό από αυτό που περίμενα, κυρίως γιατί έκανα πράγματα που είχα βιώσει κι εγώ»,καταλήγει ο σκηνογράφος Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου.
Γιάννης Στάνκογλου, Άννα Καλαϊτζίδου...
Trivia / Fun facts
Στα συνολικά 12 τραγούδια που ακούγονται στην ταινία, παίζει μπουζούκι ο Μανώλης Καραντίνης, ο σημαντικότερος σολίστας μπουζουκιού της εποχής μας.
Στην ταινία ακούγεται, μεταξύ άλλων, το τραγούδι του Μανώλη Χιώτη «Σε λίγα δευτερόλεπτα». Σύμφωνα με την Πόλυ Πάνου, ο Χιώτης έγραψε για το τραγούδι αυτό μια τόσο δύσκολη εισαγωγή, ώστε να μην μπορεί να την παίξει κανείς άλλος εκτός από εκείνον.
Στην ταινία κάνει το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο ως πρωταγωνίστρια η τραγουδίστρια Ρένα Μόρφη (από το συγκρότημα Imam Baildi) ή αλλιώς γνωστή και ως Σούλη Ανατολή.
Ο Γιάννης Στάνκογλου για πρώτη φορά στο σινεμά σε ρόλο τραγουδιστή και μάλιστα της λαϊκό-ποπ σκηνής του ‘90.
Για τις ανάγκες του ρόλου του, ο Στέλιος Μάινας παρακολούθησε επί τέσσερις μήνες εντατικά μαθήματα μπουζουκιού.
Η ταινία έχει 138 ρόλους.
Ορισμένες σκηνές της ταινίας γυρίστηκαν στην «Κοκκινιώτισσα», το τελευταίο εναπομείναν αυθεντικό λαϊκό κέντρο του Πειραιά.
Για τις ανάγκες των γυρισμάτων χρειάστηκαν 35.000 γαρίφαλα και 2.000 πιάτα για σπάσιμο.
Γιάννης Στάνκογλου και Στέλιος Μάινας
«Γεννήθηκες για να τραγουδάς τα τραγούδια μου». Ο Βλάσσης Χρηστάκης έχει ήδη κερδίσει μία θέση ανάμεσα στους μεγάλους συνθέτες του λαϊκού τραγουδιού. Θα καταφέρει να κερδίσει και την καρδιά της Φωτεινής;
Eίναι το οικονομικό δίχτυ που μας προστατεύει από τις πλημμύρες και τις φωτιές αλλά και ένας σημαντικός σύμμαχος για την προσαρμογή μας στις νέες κλιματικές και περιβαλλοντικές συνθήκες.
Η Bright Academy σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου προσφέρουν μοριοδοτούμενα προγράμματα πάνω στην Τεχνητή Νοημοσύνη, την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση, και τη Σχολική Ψυχολογία
