Pink Martini Mania!

Είχε κίνηση στην Κηφισίας; Μέσα Ιουλίου; Περίεργο. Αυτό μου έλεγαν στο τηλέφωνο οι φίλοι που έστησα. Καθόλου, με την ψυχή στόμα έτρεχα να προλάβω την έναρξη των Pink Martini, όλη η Αθήνα αποφάσισε να πάει στη συναυλία στον Λυκαβηττό λέμε. Μποέμ, hipster, Αριστεροί και Δεξιοί, ο κόσμος του Φεστιβάλ και τα παιδιά των metal συναυλιών. Φαινόμενο σου λέω. Βρήκα σήμερα τον σύμβουλο προβολής και δημοσιότητας της συναυλίας, Παναγιώτη Μίχο, και πιάσαμε την πάρλα.

Εμένα μου έμοιαζε για sold out η χθεσινή συναυλία σας; Πες μου τον ακριβή αριθμό εισιτηρίων γιατί τέτοια λαοθάλασσα καιρό είχα να δω (κόντεψα να χάσω την συναυλία ψάχνοντας μια θέση parking).

Όπως καταλαβαίνετε ο ακριβής αριθμός των εισιτηρίων θα προσδιορισθεί τις προσεχείς ημέρες.  Ο κόσμος βγαίνοντας έκανε εκτιμήσεις για 5.000 -6.000 άτομα που βρίσκονταν  μέσα στο θέατρο. Τείνω να συμφωνήσω!

Περιμένατε τέτοια προσέλευση κόσμου;

Η Ελλάδα αποτελεί αγαπημένο συναυλιακό προορισμό για τους Pink Martini καθώς μας επισκέπτονται από το 2001 με sold out εμφανίσεις αποδεικνύοντας έτσι πως είναι και ένα από τα αγαπημένα γκρουπ των Ελλήνων. Φανταζόμουν ότι η οικονομική δυσκολία που αντιμετωπίζει όλος ο κόσμος αυτό τον καιρό μπορεί να επηρέαζε κάπως την προσέλευση.  Εμείς οι Έλληνες όμως,  αποδείξαμε  ότι όταν αγαπάμε κάτι... το αγαπάμε δυνατά. Και το στηρίζουμε!  

Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή της συναυλίας;

Τρεις θα ξεχωρίσω ως «δυνατές» στιγμές:

1. Η έναρξη - Ώρα 9.50μ.μ. «Καλησπέρα Ελλάδα, Good evening Greece » συλλαβίζει( στο ελληνικά) ο Thomas Lauderdale στους 6.000 περίπου θεατές που βρίσκονται μέσα στο θέατρο του Λυκαβηττού και το συγκρότημα παίρνει τη θέση του πίσω από τα όργανα. Δίπλα του βρίσκεται η εκρηκτική ξανθιά Storm Large με ένα αρκετά αποκαλυπτικό μαύρο- σχεδόν διάφανο- καλοκαιρινό φόρεμα. Παίρνει το μικρόφωνο και απευθύνεται με τη σειρά της « Σας αγκαπάμε Αθήνα ...and we are very happy to be here…lets sing now» .  «Amando mio,love me forever, and let forever begin tonight…» και η νοσταλγική μελωδία  με τους ερωτικούς  στίχους «απλώνεται» σε όλο το θέατρο. Ένα ατελείωτο πάρτι ξεκινά!

2.  Η στιγμή που ο Ari Shapiro τραγούδησε το δικό μας « Τα Παιδιά του Πειραιά» (μια κορυφαία στιγμή της συναυλίας που «έκλεψε» το πιο ζεστό και ενθουσιώδες χειροκρότημα του κόσμου).


3.   Το encore των Pink Martini - Eκείνοι ξανα-ανεβαίνουν!   Και αυτή τη φορά είναι αποφασισμένοι.  Για χορό μέχρι « τελικής πτώσεως»! «Una notte a Napoli, con la luna ed il mare, ho incontrato un angelo, che non poteva pi volar ...» και το κοινό έχει σηκωθεί όρθιο και  τραγουδά . Και ... το δεύτερο encore  καθώς είναι ώρα το  πάρτι να ολοκληρωθεί με ατελείωτο χορό! Η Strom Large αρχίζει να λικνίζεται πονηρά, σηκώνει τα χέρια απευθύνεται στον κόσμο και τραγουδά.... «Brazil, when stars were entertaining June, we stood beneath an amber moon and softly murmured someday soon... we kissed and clung together...» Και το κοινό ΑΠΛΑ ξεφαντώνει με χορό!

Και μια ιδιαίτερη στιγμή: «You’re the best audience we had during our tour, so far» («είστε το καλύτερο κοινό που είχαμε μέχρι στιγμής στην περιοδεία μας» ) για να συμπληρώσει –όλοι φανερά ευαισθητοποιημένοι με την δύσκολη κατάσταση στην Ελλάδα- «we understand the difficult time you are under, these days, Greek people, be patient though and everything soon will change and better days will come»(καταλαβαίνουμε Έλληνες τις δύσκολες στιγμές που περνάτε αλλά να έχετε υπομονή και σύντομα όλα θα αλλάξουν προς το  καλό) για να μας αφιερώσουν  ένα Medley από τα τραγούδια « Happy days»& «Get Happy».

Γιατί περνάει τόσο καλά ο κόσμος με τους Pink Martini;

Θα σας απαντήσω με την «ατάκα» από μια fan που έγραψε σήμερα σε ένα blog τις εντυπώσεις της από τη συναυλία, ευχαριστώντας τη φίλη της που την «τράβηξε» να έρθει στη συναυλία!

«Τι να σου λέω. Τέτοια φωνή και παρουσία – απίθανη(αναφέρεται στη Strom Large!). Οι μουσικοί ένας προς έναν, θαυμάσιοι. Απλά θαυμάσιοι. Και τα τραγούδια τα αγαπημένα ξετυλίγονται μπροστά μας και μπαίνουν μέσα μας ένα προς ένα. Και παθαίνω πλάκα. Και ξεχνώ τα πάντα. Με έχει παρασύρει η μουσική, το τραγούδι, ο χορός, το κέφι, η βραδιά, η μαγεία. Και τραγουδώ με όλη μου τη δύναμη. Και γελάω. Και δακρύζω, Και θαυμάζω. Και χειροκροτώ. Και φωνάζω ΜΠΡΑΒΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ σε κάθε τέλος τραγουδιού. Και θέλω κι άλλο. Και δεν χορταίνω. Και ξανατραγουδώ. Και με παρασύρει το Πάθος. Και είμαι μόνο εγώ με τη μουσική.» …ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ!!

Ομολόγησε το, ξύπνησες σήμερα με χαμόγελο και τραγουδούσες Brazil Brazil;

Φυσικά! Και πιο τυχερός. Που συνεργάστηκα για μια τόσο υπέροχη και αξέχαστη συναυλία. Για μια  μαγική βραδιά.

O Παναγιώτης Μίχος είναι Σύμβουλος Προβολής και Δημοσιότητας για τη συναυλία των  Pink Martin