Rolling Stones: Η επεισοδιακή πρώτη συναυλία στην Αθήνα τέσσερις μέρες πριν το πραξικόπημα
17.04.2019
13:37
Η συναυλία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ - Η έμπνευση του Τζάγκερ να πετάξουν κόκκινα γαρύφαλα στους θεατές που απέβη «μοιραία» - Έφυγαν κακήν κακώς από το γήπεδο της Λεωφόρου
Ήταν 17 Απριλίου 1967, λίγες ημέρες πριν την το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, όταν οι θρυλικοί Rolling Stones, ήρθαν για πρώτη φορά στην Αθήνα, για μία συναυλία που έμελε να μην ολοκληρωθεί ποτέ.
Η Αθήνα ήταν ο τελευταίος σταθμός της ευρωπαϊκής περιοδείας του συγκροτήματος, η οποία είχε ξεκινήσει 23 ημέρες νωρίτερα στο Μάλμε της Σουηδίας, υπό τις χειρότερες δυνατές συνθήκες.
Η ροκ μπάντα είχε ήδη αρχίσει να εισέχεται σε μία δύσκολη φάση. Το πρώτο διπλό χτύπημα ήταν ο θάνατος της Tara Browne, φίλης του Μπράιαν Τζόουνς, την ίδια ημέρα μάλιστα που έκανε απόπειρα αυτοκτονίας η Κρίσι Σρίμπτον, έπειτα από την απόφαση του Μικ Τζαγκερ να την παρατήσει για την Μάριαν Φέιθφουλ, μετά από τρία χρόνια σχέσης
Στις 15 Απριλίου και ενώ οι Stones βρίσκονταν στην Ολλανδία, το ελληνικό περιοδικό «Μοντέρνοι Ρυθμοί» σε μία από τις ειδικές του εκδόσεις διαφημίζουν την επικείμενη συναυλία της νούμερο 1 μπάντας του κόσμου στην Αθήνα.
«Δεν είναι πρωταπριλιάτικο ψέμα, ούτε διαφημιστικό κόλπο. Οι Ρόλινγκ Στόουνς έρχονται», έγραφε το περιοδικό. Η συμφωνία είχε κλείσει προ οκταημέρου μεταξύ του δημοσιογράφου Νίκου Μαστοράκη και του μάνατζερ του συγκροτήματος Ντέβιντ Απς.
«Αύριο Κυριακή, στις 10.55 το βράδυ αναμένονται στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Τεράστιος ο ενθουσιασμός της νεολαίας της Αθήνας», έγραφε το περιοδικό.
Η 17η Απριλίου ορίστηκε ως η ημερομηνία διεξαγωγής του live στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Η πρώτη μεγάλη rock συναυλία ήταν γεγονός. Ωστόσο, μάλλον, κανείς δεν φανταζόταν πώς θα εξελίσσονταν τα πράγματα.
Τα πρώτα προβλήματα ξεκίνησαν μόλις άμα τη αφίξει των Rolling Stones. Η υποδοχή, η οποία είχε σχεδιαστεί να περιλαμβάνει 2000 άτομα το βράδυ της Κυριακής, στέφθηκε με απόλυτη αποτυχία, καθώς τους... θαυμαστές του συγκροτήματος καλωσόρισαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, κάτι που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο «έκοψε» τη φόρα των Stones.
Η πολυαναμενόμενη ημέρα φτάνει και στις 17 Απριλίου 1967 η Αθήνα βρίσκεται σε... θύελλα. Για εκείνη την ημέρα έχουν γραφτεί αρκετά. Ωστόσο, σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, από νωρίς το απόγευμα της 17ης Απριλίου κι ενώ οι Stones έδιναν συνέντευξη στους δημοσιογράφους, οι θεατές άρχιζαν αν γεμίζουν την Αλεξάνδρας, στις 19.00 περίπου 8.000 άνθρωποι βρίσκονταν στην κερκίδα, ενώ λίγο αργότερα πάνω 10.000 είχαν γεμίσει το γήπεδο.
Έβρεχε από νωρίς το πρωί, ενώ οι αστυνομικές δυνάμεις ήταν σε αυξημένη επιφυλακή και σύμφωνα με τα τότε ρεπορτάζ, είχαν εντολή να συλλαμβάνουν όσους παρεκτρέπονταν.
Η Αθήνα ήταν ο τελευταίος σταθμός της ευρωπαϊκής περιοδείας του συγκροτήματος, η οποία είχε ξεκινήσει 23 ημέρες νωρίτερα στο Μάλμε της Σουηδίας, υπό τις χειρότερες δυνατές συνθήκες.
Η ροκ μπάντα είχε ήδη αρχίσει να εισέχεται σε μία δύσκολη φάση. Το πρώτο διπλό χτύπημα ήταν ο θάνατος της Tara Browne, φίλης του Μπράιαν Τζόουνς, την ίδια ημέρα μάλιστα που έκανε απόπειρα αυτοκτονίας η Κρίσι Σρίμπτον, έπειτα από την απόφαση του Μικ Τζαγκερ να την παρατήσει για την Μάριαν Φέιθφουλ, μετά από τρία χρόνια σχέσης
Στις 15 Απριλίου και ενώ οι Stones βρίσκονταν στην Ολλανδία, το ελληνικό περιοδικό «Μοντέρνοι Ρυθμοί» σε μία από τις ειδικές του εκδόσεις διαφημίζουν την επικείμενη συναυλία της νούμερο 1 μπάντας του κόσμου στην Αθήνα.
«Δεν είναι πρωταπριλιάτικο ψέμα, ούτε διαφημιστικό κόλπο. Οι Ρόλινγκ Στόουνς έρχονται», έγραφε το περιοδικό. Η συμφωνία είχε κλείσει προ οκταημέρου μεταξύ του δημοσιογράφου Νίκου Μαστοράκη και του μάνατζερ του συγκροτήματος Ντέβιντ Απς.
«Αύριο Κυριακή, στις 10.55 το βράδυ αναμένονται στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Τεράστιος ο ενθουσιασμός της νεολαίας της Αθήνας», έγραφε το περιοδικό.
Η 17η Απριλίου ορίστηκε ως η ημερομηνία διεξαγωγής του live στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Η πρώτη μεγάλη rock συναυλία ήταν γεγονός. Ωστόσο, μάλλον, κανείς δεν φανταζόταν πώς θα εξελίσσονταν τα πράγματα.
Τα πρώτα προβλήματα ξεκίνησαν μόλις άμα τη αφίξει των Rolling Stones. Η υποδοχή, η οποία είχε σχεδιαστεί να περιλαμβάνει 2000 άτομα το βράδυ της Κυριακής, στέφθηκε με απόλυτη αποτυχία, καθώς τους... θαυμαστές του συγκροτήματος καλωσόρισαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, κάτι που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο «έκοψε» τη φόρα των Stones.
Η πολυαναμενόμενη ημέρα φτάνει και στις 17 Απριλίου 1967 η Αθήνα βρίσκεται σε... θύελλα. Για εκείνη την ημέρα έχουν γραφτεί αρκετά. Ωστόσο, σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, από νωρίς το απόγευμα της 17ης Απριλίου κι ενώ οι Stones έδιναν συνέντευξη στους δημοσιογράφους, οι θεατές άρχιζαν αν γεμίζουν την Αλεξάνδρας, στις 19.00 περίπου 8.000 άνθρωποι βρίσκονταν στην κερκίδα, ενώ λίγο αργότερα πάνω 10.000 είχαν γεμίσει το γήπεδο.
Έβρεχε από νωρίς το πρωί, ενώ οι αστυνομικές δυνάμεις ήταν σε αυξημένη επιφυλακή και σύμφωνα με τα τότε ρεπορτάζ, είχαν εντολή να συλλαμβάνουν όσους παρεκτρέπονταν.
Λίγα λεπτά μετά τις 7 το απόγευμα, τη συναυλία άνοιξε το ελληνικό συγκρότημα Loubogg, ενώ στη συνέχεια ακολούθησαν MGC, Idols, Τάσος Παπασταμάτης, Δάκης και We Five.
Η βροχή είχε σταματήσει και στις 9.30 το βράδυ οι Rolling Stones ανέβηκαν στη σκηνή και εμφανίστηκαν μπροστά στο ενθουσιώδες τυχερό-άτυχο κοινό της Αθήνας.
Ξεκίνησαν με το “Last Time” και συνέχισαν με τα “Lady Jane”, “19th Nervous Breakdown”, “Ruby Tuesday” και “Let’s Spend The Night Together”. Ο «κακός χαμός» έγινε με το θρυλικό “Satisfaction”.
Ο Τζάγκερ είχε την ιδέα να πετάξουν κόκκινα γαρύφαλα στους θεατές, ως μία συμβολική κίνηση, η οποία θεωρήθηκε για τα τότε δεδομένα της Ελλάδας «επαναστατική» και συνυφασμένη με την Αριστερά. Όμως, καθώς ο ίδιος δεν μπορούσε να κινηθεί ανάμεσα στη σκηνή και τους θεατές, ζήτησε να το κάνει αντ' αυτού ο road manager του συγκροτήματος, Τομ Κίλοκ.
Ο Κίλοκ, ο οποίος είχε σπάσει το χέρι του τρεις ημέρες πριν ενώ προσπαθούσε να προστατεύσει τον Τζάγκερ από επίθεση θεατή στη Ζυρίχη, πήρε τα λουλούδια και άρχισε να τρέχει προς τις κερκίδες. Αμέσως, έξι αστυνομικοί έτρεξαν προς το μέρος του και άρχισαν να τον χτυπούν.
Οι πέντε Stones, που δεν «μασούσαν», μαζί με τις κιθάρες τους, έσπευσαν να τον βοηθήσουν. Και επικράτησε η κόλαση. Η συναυλία τελείωσε άδοξα και η μπάντα επέστρεψε στα καμαρίνια της και έπειτα στο Χίλτον, όπου διέμεναν. Ενοχλημένοι και απογοητευμένοι από όσα συνέβησαν, δεν έβλεπαν την ώρα να φύγουν από την Ελλάδα.
Όμως και η επόμενη μέρα στο αεροδρόμιο επεφύλασσε εξαντλητικούς ελέγχους, μέχρι τελικά ο Μικ Τζάγκερ να πετάξει για το Λονδίνο καιο Μπράιαν Τζόουνς για το Μόναχο, προκειμένου να παρακολουθήσει την πρεμιέρα της ταινίας του Φόλκερ Σλέντορφ «Mord und Totschlag» της οποίας είχε γράψει τη μουσική
Εκείνος που έμεινε ήταν ο Μπιλ Γουάιμαν και η γυναίκα του, που αποφάσισαν να κάνουν λίγες ημέρες διακοπές στην Ελλάδα.
Στις 21 Απριλίου έγινε το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών και η Ελλάδα εισερχόταν σε μια ακόμα μαύρη περίοδο.
«Λίγες ημέρες αργότερα ξυπνήσαμε από πυροβολισμούς. Επικοινώνησα με το ελληνικό γραφείο που διοργάνωσε τη συναυλία και μου είπαν ότι δεν έπρεπε να βγω από το διαμέρισμά μου. Δεν είχα καμιά επικοινωνία με το γραφείο των Stones και με κανέναν άλλο. Τελικά μας ενημέρωσαν ότι στις 23 Απριλίου θα μπορούσαμε να φύγουμε» είχε πει κάποτε ο Γουάιμαν για την εμπειρία του.
Μετά από εκείνη την συναυλία με το άδοξο τέλος, οι Rolling Stones ξανάρθαν στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο του 1998, σε ένα κατάμεστο Ολυμπιακό Στάδιο.
Η βροχή είχε σταματήσει και στις 9.30 το βράδυ οι Rolling Stones ανέβηκαν στη σκηνή και εμφανίστηκαν μπροστά στο ενθουσιώδες τυχερό-άτυχο κοινό της Αθήνας.
Ξεκίνησαν με το “Last Time” και συνέχισαν με τα “Lady Jane”, “19th Nervous Breakdown”, “Ruby Tuesday” και “Let’s Spend The Night Together”. Ο «κακός χαμός» έγινε με το θρυλικό “Satisfaction”.
Ο Τζάγκερ είχε την ιδέα να πετάξουν κόκκινα γαρύφαλα στους θεατές, ως μία συμβολική κίνηση, η οποία θεωρήθηκε για τα τότε δεδομένα της Ελλάδας «επαναστατική» και συνυφασμένη με την Αριστερά. Όμως, καθώς ο ίδιος δεν μπορούσε να κινηθεί ανάμεσα στη σκηνή και τους θεατές, ζήτησε να το κάνει αντ' αυτού ο road manager του συγκροτήματος, Τομ Κίλοκ.
Ο Κίλοκ, ο οποίος είχε σπάσει το χέρι του τρεις ημέρες πριν ενώ προσπαθούσε να προστατεύσει τον Τζάγκερ από επίθεση θεατή στη Ζυρίχη, πήρε τα λουλούδια και άρχισε να τρέχει προς τις κερκίδες. Αμέσως, έξι αστυνομικοί έτρεξαν προς το μέρος του και άρχισαν να τον χτυπούν.
Οι πέντε Stones, που δεν «μασούσαν», μαζί με τις κιθάρες τους, έσπευσαν να τον βοηθήσουν. Και επικράτησε η κόλαση. Η συναυλία τελείωσε άδοξα και η μπάντα επέστρεψε στα καμαρίνια της και έπειτα στο Χίλτον, όπου διέμεναν. Ενοχλημένοι και απογοητευμένοι από όσα συνέβησαν, δεν έβλεπαν την ώρα να φύγουν από την Ελλάδα.
Όμως και η επόμενη μέρα στο αεροδρόμιο επεφύλασσε εξαντλητικούς ελέγχους, μέχρι τελικά ο Μικ Τζάγκερ να πετάξει για το Λονδίνο καιο Μπράιαν Τζόουνς για το Μόναχο, προκειμένου να παρακολουθήσει την πρεμιέρα της ταινίας του Φόλκερ Σλέντορφ «Mord und Totschlag» της οποίας είχε γράψει τη μουσική
Εκείνος που έμεινε ήταν ο Μπιλ Γουάιμαν και η γυναίκα του, που αποφάσισαν να κάνουν λίγες ημέρες διακοπές στην Ελλάδα.
Στις 21 Απριλίου έγινε το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών και η Ελλάδα εισερχόταν σε μια ακόμα μαύρη περίοδο.
«Λίγες ημέρες αργότερα ξυπνήσαμε από πυροβολισμούς. Επικοινώνησα με το ελληνικό γραφείο που διοργάνωσε τη συναυλία και μου είπαν ότι δεν έπρεπε να βγω από το διαμέρισμά μου. Δεν είχα καμιά επικοινωνία με το γραφείο των Stones και με κανέναν άλλο. Τελικά μας ενημέρωσαν ότι στις 23 Απριλίου θα μπορούσαμε να φύγουμε» είχε πει κάποτε ο Γουάιμαν για την εμπειρία του.
Μετά από εκείνη την συναυλία με το άδοξο τέλος, οι Rolling Stones ξανάρθαν στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο του 1998, σε ένα κατάμεστο Ολυμπιακό Στάδιο.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr