Το protothema.gr μπήκε στις πρόβες του Βασίλη Παπακωνσταντίνου
01.11.201912:27
«Έχω ανάγκη, κάθε μέρα, το ταξίδι με το κοινό», λέει ο σπουδαίος ερμηνευτής – Δείτε βίντεο και φωτογραφίες από τις πρόβες – Ο «αιώνιος έφηβος» μία μέρα πριν από την πρεμιέρα του μιλάει για το «Βράδυ Σαββάτου» που ετοιμάζει στην Άνοδο από τις 2 Νοεμβρίου
Είναι κάποια βράδια Σαββάτου που σε σημαδεύουν στην καρδιά με μια σφεντόνα, όχι για να σε χτυπήσουν αλλά για να σε πλημμυρίσουν με χρώματα και μουσικές. Είναι και κάποια άλλα βράδια Σαββάτου που με τη συννεφιά τους κάνουν την πόλη να μοιάζει άδεια, αλλά γεμάτη από συναισθήματα, αγκαλιές και τραγούδια. Είναι αυτό το βράδυ Σαββάτου που ετοιμάζει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και υπόσχεται ένα ταξίδι στο χθες και στο σήμερα, στα θέλω, τις ενοχές και τις ανάγκες μας. Ο «αιώνιος έφηβος» επιστρέφει από αύριο Σάββατο 2 Νοεμβρίου στο Άνοδος live stage για δεύτερη σεζόν με γεμάτη τη φαρέτρα του από παλιά και νέα τραγούδια γεμάτα ηλεκτρισμό, συγκίνηση, αγωνία και αμφισβήτηση. Στο πλευρό του έχει για πρώτη φορά μια νέα και πολλά υποσχόμενη φωνή, την Βιολέτα Ίκαρη, η οποία θα τον συντροφεύσει στο φετινό μουσικό ταξίδι του. Το protothema.gr βρέθηκε σε μία από τις τελευταίες πρόβες, πριν ο σπουδαίος τραγουδιστής ανοίξει την αγκαλιά του για να υποδεχθεί το κοινό του και μας μίλησε για όσα πρόκειται να ακούσουμε και να δούμε: «Επιστρέφω στην Άνοδο, ύστερα από τις περσινές εμφανίσεις μου με τη Γιώτα Νέγκα. Είναι ένας μεγάλος και καθαρός χώρος που σέβεται τον εαυτό του και τον κόσμο που έρχεται. Θα βρισκόμαστε εδώ από το Σάββατο 2 Νοεμβρίου και για λίγες παραστάσεις».
Θα κάνω στάση σε σημαντικούς σταθμούς της πορείας μου - Παίρνοντας μια μικρή γεύση από τις πρόβες σας ακούμε αρκετές εκπλήξεις. Τι να περιμένουμε στο «Βράδυ Σαββάτου» που ετοιμάζεται; «Η ιδέα για τον τίτλο της παράστασης είναι βέβαια από το τραγούδι που έχω τραγουδήσει, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση φυσικά ταιριάζει απόλυτα. Θα ακούσουμε τραγούδια από όλη την πορεία μου στη δισκογραφία. Θα κάνω στάση σε σημαντικούς σταθμούς της πορείας μου. Έχοντας ηχογραφήσει περίπου 1000 τραγούδια, όπως είναι φυσικό, όλα αυτά που έχει αγαπήσει ο κόσμος φθάνουν και περισσεύουν για να καλύψουν κατά πολύ τη διάρκεια ενός προγράμματος».
«Θα ακούσουμε τραγούδια από όλη την πορεία μου στη δισκογραφία. Θα κάνω στάση σε σημαντικούς σταθμούς της πορείας μου», λέει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου
- Έχοντας την επιμέλεια όλου του προγράμματος, πόσο δύσκολη είναι η τελική επιλογή των τραγουδιών; Αισθάνεσαι ότι κατά καιρούς έχεις αδικήσει κάποια από τα τραγούδια σου; «Βέβαια αυτό είναι κάτι που το αισθάνομαι, αλλά δεν μπορείς για παράδειγμα να μην πεις τον Γουίλι γιατί ο κόσμος έρχεται για αυτά τα τραγούδια που έχει αγαπήσει. Συγχρόνως όμως περνάω και κάποια άλλα τραγούδια τα οποία προτείνω εγώ κάθε φορά. Αυτό όμως δεν συμβαίνει με τους συνεργάτες μου. Όπως φέτος με την Βιολέτα Ίκαρη για την οποία εκτός από τον πρώτο της προσωπικό δίσκο έχουμε διαλέξει τραγούδια που αγαπάμε και πιστεύω ότι θα είναι κάτι πολύ όμορφο και καλό για εκείνη. Οφείλω να πω ότι αυτή η κοπέλα έχει μια απίστευτη δυναμική. Είναι συγχρόνως επιθετική και τρυφερή. Άρα είναι πολύ ουσιαστική. Διαθέτει μια λαϊκίζουσα, κατά κάποιον τρόπο, φωνή αλλά εισβάλλει και στις μπαλάντες και σε μπλουζ ακόμη, όπως αυτό που τραγούδησε στον τελευταίο μου δίσκο. Γενικά, στα προγράμματά μου, προσπαθώ να κάνω μικρές θεματικές ενότητες, όπως για παράδειγμα τα τραγούδια που έχουν κοινωνικό περιεχόμενο. Αυτό χωρίζεται πάλι σε ενότητες, όπως τα τραγούδια διαμαρτυρίας ή τα τραγούδια που περιγράφουν τη σημερινή κατάσταση ή τα τραγούδια στα οποία θέλω να επιδείξω μια επίθεση ή μια άμυνα σε όλα αυτά που συμβαίνουν. Επίσης υπάρχουν τα ερωτικά. Είναι δηλαδή οι μπαλάντες που περιγράφουν μια ερωτική κατάσταση αλλά υπάρχουν και οι άλλες που έχουν ένα κοινωνικό μήνυμα. Όλα αυτά προσπαθώ με κάποιο τρόπο να τα συνδυάσω μεταξύ τους, έτσι όλα αυτά τα τραγούδια να βρίσκουν τη θέση τους στο πρόγραμμα.
Μια μικρή γεύση από όλα όσα έχει ετοιμάσει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και οι συνεργάτες του
Η συνεργασία με τη Βιολέτα Ίκαρη - Πώς προέκυψε η συνεργασία με τη Βιολέτα Ικαρη; Τη Βιολέτα την γνώρισα στο στούντιο όταν είχε αρχίσει να γράφει τον δίσκο της πριν 3-4 χρόνια. Είχε την ιδέα να με φωνάξει να πούμε μαζί μια μπαλάντα της, την «Απέραντη ερημιά», στην οποία έχει γράψει τη μουσική. Και το είπαμε. Όμως ο δίσκος ατύχησε στην Minos και βγήκε αργότερα στην Feelgood. Εκείνο το τραγούδι πάντα το είχε αγαπήσει και τώρα τελικά το τραγούδι αυτό ακούγεται και μάλιστα το ακούω συχνά και στα ραδιόφωνα και πολύ το ευχαριστήθηκα. Από τότε που γράψαμε το τραγούδι δεν την είχα ξανακούσει, παρά μόνο στην παρουσίαση του δίσκου της και εκεί έμεινα έκπληκτος όταν την άκουσα να τραγουδάει ζωντανά. Νομίζω ότι είναι η μέλλουσα φωνή στο ελληνικό τραγούδι.
«Νομίζω ότι είναι η μέλλουσα φωνή στο ελληνικό τραγούδι», λέει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου για τη Βιολέτα Ίκαρη
- Ακούμε στις πρόβες και το τραγούδι στο οποίο αναφέρθηκες, την «Απέραντη ερημιά» αλλά και το «Αμαρτωλό» σε ποίηση της Γαλάτειας Καζαντζάκη και μουσική δική σου, το οποίο υπάρχει στον νέο σου δίσκο. Αυτά τα δύο ντουέτα μοιάζουν σαν μια όμορφη ανταλλαγή δώρων του ενός προς τον άλλον. Αλήθεια ως δημιουργός πώς αποφάσισες τη μελοποίηση αυτού του σημαντικού ποιήματος; Αυτό το ποίημα το έχω αγαπήσει πριν από πάρα πολλά χρόνια. Το κουβαλάω μέσα μου. Κι όλο έλεγα θα το κάνω, θα το κάνω. Ακούγοντας την Βιολέτα στη ζωντανή της εμφάνιση είπα πρέπει οπωσδήποτε να το κάνω και να το τραγουδήσει. Θεώρησα ότι είναι μοναδική για να το πει αυτό το τραγούδι γιατί θέλει συγχρόνως και λαϊκά αλλά και κάποια στοιχεία από την μπλουζ.
-Με αφορμή το «Αμαρτωλό» πιστεύεις ότι γράφονται και σήμερα σημαντικά πράγματα; Στην εποχή μας είμαστε πλέον όλοι ρομπότ και κυνηγάμε τα προς το ζην, τρέχοντας μόνο και μόνο για να τα βγάλουμε πέρα. Αυτό δημιουργεί μια υποσυνείδητη επιθυμία να γυρίσουμε προς τον άνθρωπο, με άλλα λόγια να πάμε προς την ποίηση. Είχα κάνει πριν από τρία χρόνια μια παράσταση στον Σταύρο του Νότου που λέγονταν «Οι φωνές των ποιητών». Είχε πάει πάρα πολύ καλά. Είχα τραγουδήσει πολλούς ποιητές και μάλιστα με λιτή ορχήστρα. Με τρία όργανα, ακουστικά. Έτσι ώστε η ουσία των ποιημάτων να πηγαίνει κατευθείαν χωρίς ηλεκτρικά εφέ στις καρδιές των ανθρώπων.
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και η Βιολέτα Ίκαρη
Είναι σαν να μεγαλώνω μαζί με τα παιδιά - Κοντά μισό αιώνα πλέον έχεις μια στενή επαφή με ένα μεγάλο κοινό που δεν σε έχει εγκαταλείψει ποτέ. Μεγαλώνοντας την τέταρτη γενιά ακροατών, πώς νιώθεις; Είναι σαν να μεγαλώνω μαζί με τα παιδιά. Δεν ξέρω πως γίνεται αυτό. Ξεκίνησαν νομίζω από τους γονείς τους, γιατί είναι πολλά τα χρόνια που βρίσκομαι στη μουσική σκηνή, αλλά νομίζω ότι τα παιδιά τα τραγούδια μου τα κάνουν δικά τους. Έτσι αισθάνομαι και εγώ κάθε φορά... Πως περνάω μαζί τους τις εξετάσεις.
- Όλα αυτά τα χρόνια τραγουδάς εκφράζοντας σκέψεις και συναισθήματα και διηγείσαι ιστορίες για μοναχικούς και καταραμένους ήρωες. Μοιάζει σαν αλληλεπιδραστική ψυχανάλυση με το κοινό σου… Ισχύει; Αποτελεί και μια δική σου ανάγκη για επικοινωνία; Και βέβαια ισχύει. Η δική μου ανάγκη είναι μεγαλύτερη. Είναι εκμυστήρευση, είναι ταξίδι. Σε κάθε εμφάνιση καλούμαι να είμαι οδηγός σε ένα ταξίδι σε άγνωστα μέρη. Κάθε φορά αυτό όταν πετυχαίνει, τότε γαληνεύω για μια μέρα και την άλλη μέρα έχω πάλι ανάγκη για το ταξίδι αυτό.
-Στο πλευρό σου εκτός από την Βιολέττα Ικαρη έχεις ακόμη δύο νέες και πολύ ξεχωριστές φωνές αλλά και σπουδαίους μουσικούς. Την επί χρόνια συνεργάτιδα σου Μαίρη Μπρόζη και τον Απόστολο Μόσιο... Η Μαίρη Μπρόζη είναι μαζί μου τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια, όμως ο Απόστολος είναι για πρώτη φορά. Είναι ένας σοβαρός άνθρωπος και καλλιτέχνης, ο οποίος ψάχνεται σε δύσκολα νερά. Όχι σε εύκολα. Τον έχω ακούσει πολλές φορές. Έχει κάνει κάποιες δεύτερες εκτελέσεις τραγουδιών αριστουργηματικές.
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου με τους συνεργάτες του. Από αριστερά η επί 14 χρόνια συνεργάτιδά του Μαίρη Μπρόζη η οποία τον συνοδεύει στο βιολί και στα τραγούδια, ο μαέστρος του Ανδρέας Αποστόλου, ο Απόστολος Μόσιος και η Βιολέτα Ίκαρη
Χρέος όλων των παλιών να δίνουμε βήμα στα νέα παιδιά - Το να δίνεις χώρο σε νέα παιδιά αποτελεί μια βασική σου επιδίωξη σε κάθε πρόγραμμα που ετοιμάζεις; Πράγματι ισχύει. Γιατί κι εγώ, όταν ξεκίνησα, είχα απωθημένα. Ήταν θυμάμαι χούντα και με ακούγανε οι δισκογραφικές και μου λέγανε πολλή δυνατή φωνή, στεντόρεια… αγριοφωνάρα με άλλα λόγια. Και τι δουλειά έχεις τώρα να μας τραγουδήσεις; Και μόλις πέρασε η δικτατορία με δέχθηκαν με ανοιχτές αγκάλες όλοι τους. Σήμερα τα νέα παιδιά, τώρα πια που οι πωλήσεις των δίσκων είναι σχεδόν ανύπαρκτες, καθώς υπάρχουν ελάχιστα δισκοπωλεία, δεν έχουν έναν δρόμο να βαδίσουν για να βγάλουν τα δικά τους πράγματα. Έτσι λοιπόν, είναι νομίζω χρέος όλων εμάς των παλιών να τους δίνουμε ένα βήμα. Γιατί η μουσική δεν σταματάει σε εμάς συνεχίζει και θα συνεχίζει.
- Παρά την κρίση στη δικογραφία, εσύ επιμένεις. Πρόσφατα κυκλοφόρησε ο νέος σου δίσκος με τίτλο «Μπλέξαμε», από τον οποίο έχουν αγαπηθεί ήδη πολλά τραγούδια... Πάντα επιμένω και μάλιστα όχι μόνο με cd’s αλλά και με βινύλια. Έχω τη δυνατότητα μέσω της «Rain Music» να προωθώ όχι μόνο τις δικές μου δουλειές αλλά και των νέων καλλιτεχνών. Γι' αυτό έχω κάνει την επιτυχημένη, νομίζω, σκέψη να φτιάξουμε ένα φορητό δισκοπωλείο στις ζωντανές εμφανίσεις μας και από εκεί να δίνουμε τα καινούρια πράγματα στο κοινό, έτσι ώστε να μην χαθεί η επαφή. Ακούει κάποιος ένα τραγούδι στο ραδιόφωνο και μετά δεν ξέρει τι άλλα τραγούδια μπορούν ενδεχομένως να έχουν ειπωθεί.
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και η Βιολέτα Ίκαρη με την συντάκτρια του protothema.gr Κατερίνα Αθανασίου
Πιστεύεις ότι ένα τραγούδι φθάνει στον τελικό κριτή που είναι ο ακροατής ή δεν αρκεί μόνο να είναι καλό; Είναι απαραίτητη προϋπόθεση να είναι ένα τραγούδι καλό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα φθάσει κιόλας στο κοινό. Διότι ο μόνος τρόπος είναι πλέον τα ραδιόφωνα. Κι αν κάποιο τραγούδι δεν καταφέρει να ακουσθεί εκεί, δεν σημαίνει φυσικά ότι δεν είναι σημαντικό, αλλά θα πρέπει κάποιος να το ψάξει.
- Υπάρχουν νέες φωνές που ξεχωρίζεις; Και βέβαια υπάρχουν και θα τις βρεις κυρίως στις μουσικές σκηνές. Μια τέτοια φωνή είναι η Μαρία Παπαγεωργίου. Μια πολύ σπουδαία παρουσία στον χώρο. Όπως φυσικά η Βιολέτα και ο Απόστολος που θα είναι φέτος μαζί μου.
- Από το «Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω», στο «Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα» και στο «Μπλέξαμε». Νιώθεις ότι οι εποχές αλλάζουν, αλλά οι κοινωνικές ανησυχίες και τα προβλήματα παραμένουν ίδια; Τα προβλήματα είναι στην ίδια βάση, αλλά υπεραυξημένα. Έχουμε φθάσει σε ένα σημείο που το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να θρέψουμε εμάς και την οικογένειά μας. Τα τραγούδια μπορούν, και αυτή άλλωστε είναι η προσπάθεια μας, να αποτυπώσουν τα θέλω και τις ανάγκες της σημερινής κοινωνίας.
Ένα πρόγραμμα που απευθύνεται σε όλους, όσοι αισθάνονται, όπως ο Βασίλης, ατίθασοι και νέοι στην καρδιά, συγκινούνται, προβληματίζονται, ζουν με τρυφερότητα και ροκ διάθεση. Πάντα μαζί τους οι μόνιμοι συνεργάτες του Βασίλη, σε ενορχηστρώσεις Αντρέα Αποστόλου, καθώς και οι φωνές του Απόστολου Μόσιου και της Μαίρης Μπρόζη. Συντελεστές: Πιάνο / keyboards: Αντρέας Αποστόλου Ηλεκτρικό Μπάσο: Βαγγέλης Πατεράκης Τύμπανα: Στέφανος Δημητρίου Βιολί / τραγούδι: Μαίρη Μπρόζη Ηλεκτική Κιθάρα: Γιάννης Αυγέρης Ακουστική κιθάρα / Μπάσο / τραγούδι: Απόστολος Μόσιος Μπουζούκι: Χρήστος Σκόνδρας Επιμέλεια ήχου: Αλέξανδρος Μπίτος, Λυσιέν Κλίμης Επιμέλεια φώτων: Γιάννης Δίπλας