Δεν τους χώρισε ούτε ο θάνατος!

Την τελευταία της πνοή άφησε το πρωί της Τετάρτης στα 78 της χρόνια η γνωστή ηθοποιός, Σμαρούλα Γιούλη, η οποία έπασχε από άνοια.

Μόλις πριν από τρεις μήνες έφυγε από τη ζωή με τόσο άδικο και αποτρόπαιο τρόπο ο σύντροφός της ζωής της, θεατρικός συγγραφέας κι επιχειρηματίας, Βαγγέλης Λειβαδάς, που κάηκε ζωντανός μέσα στο σπίτι τους στη Γλυφάδα Αττικής. Αχώριστοι στη ζωή, αλλά και στο θάνατο, όπως φαίνεται, αφού δεν άντεξε να κρατηθεί στη ζωή παρά για μόνο λίγες εβδομάδες, χωρίς να κρατά σφιχτά το χέρι του πολυαγαπημένου της συζύγου.

Ένας έρωτας μεγάλος

Όλοι οι κοντινοί τους άνθρωποι, μιλούν για ένα μεγάλο έρωτα που έσβησε απότομα-όπως απότομα άναψε-από μια μοιραία πυρκαγιά που ξέσπασε στο σπίτι τους στη Γλυφάδα. Οι δυο τους κράτησαν άσβεστο τον πόθο που σιγόκαιε στην καρδιά του ενός για τον άλλο μέχρι και την τελευταία στιγμή που έζησαν μαζί.

Η ιστορία του  ζευγαριού άρχισε να ξετυλίγεται σαν όμορφο παραμύθι-για να καταλήξει μοιραία τραγωδία-έξω από το σούπερ Μάρκετ Μαρινόπουλου στην Πλατεία Ομονοίας. Ήταν η μέρα που σφράγισε το μοιραίο φιλί που αντάλλαξαν πριν από πενήντα πέντε χρόνια ο έφεδρος αξιωματικός Βαγγέλης Λειβαδάς με τη νεαρή ηθοποιό από τη Θεσσαλονίκη. Χάρη στη «Σμαρούλα» του ο Βαγγέλης θα αφοσιωθεί με όλη του την ψυχή στο θέατρο, θα αγοράσει τις πιο ιστορικές σκηνές της Αθήνας και θα κάνει γνωστό στον κόσμο, το μιούζικαλ, ένα άγνωστο είδος για τα κλειστά πολιτιστικά ήθη της χώρας.  

Το ζευγάρι παντρεύτηκε  λίγο καιρό μετά το μοιραίο εκείνο φιλί στην εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης, στο κέντρο της Αθήνας (στη Βασιλίσσης Σοφίας) με κουμπάρους δυο αστέρες της εποχής και καρδιακούς φίλους του άτυχου θεατρικού επιχειρηματία, τον Ντίνο Ηλιόπουλο και τον Μίμη Φωτόπουλο.

 Πρώτη τους  κατοικία ήταν το Κολωνάκι, δίπλα  στα λατρεμένα τους θέατρα  και στο χώρο της Τέχνης. Έβγαιναν συχνά με φίλους και έκαναν τη ζωή που πάντοτε ονειρεύονταν γεμάτη αγάπη, τρυφερότητα και φως. Ανάμεσα στους κοινούς τους φίλους συγκαταλέγονταν μεγάλα ονόματα όπως Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Μινωτής οι οποίοι μπαινοέβγαιναν στο πάντοτε ανοιχτό και φιλόξενο σπίτι τους. Δεν έκαναν παιδιά-ο Λειβαδάς είχε ήδη παιδιά από τον πρώτο του γάμο- αλλά μοιράστηκαν κοινές αγάπες, ταξίδια και όνειρα.  

Αργότερα, με το πέρας των χρόνων, όταν η βουή της Αθήνας και τα επεισόδια τους άρχισαν να τους ενοχλούν, ζήτησαν από κοινού καταφύγιο στην αγαπημένη τους θάλασσα, στην αρχή σε ένα όμορφο σπίτι στο Παλαιό Φάληρο και κατόπιν στη Γλυφάδα-στο μοιραίο σπίτι όπου έμελλε να εξελιχθεί η σκηνή του τέλους.  

Το κλισέ που  φοριέται διαρκώς στο θέατρο λέει πως τίποτε δεν μπορεί να χωρίσει  τους μοιραίους έρωτες παρά μόνο ο θάνατος: στην περίπτωση του αγαπημένου μέχρι τέλους ζεύγους, όμως, κάτι τέτοιο ίσχυσε μόνο για λίγο. Και με φόντο όχι τη θεατρική σκηνή αλλά την ίδια τη ζωή.

Σύντομο βιογραφικό

Η Σμαρούλα Γιούλη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1934. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Δ. Ροντήρη και συνέχισε με χορό και τραγούδι. Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά, 9 ετών το 1943, στην ταινία "Η φωνή της καρδιάς", για να ακολουθήσουν αρκετές ακόμα.

Στο θέατρο ξεκίνησε με το έργο "Χαρούμενα νιάτα" και στη συνέχεια συνεργάστηκε με την Κατερίνα και το Μάνο Κατράκη στο έργο "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται". Από το 1958 ως θιασάρχης πλέον, ανέβασε τα έργα: "Άννα Φρανκ", "Κουρέλι", "Πειρασμός" κ.ά.

Το 1960 απέκτησε δική της θεατρική στέγη και μαζί με το σύζυγό της, Βαγγέλη Λιβαδά, ανέβασαν πολλά έργα Ελλήνων συγγραφέων (Γ. Σουρή, Π. Παλαιολόγου, Σπ. Μελά, Δ. Γιανουκάκη, Δ. Ψαθά, Γ. Ρούσσο, Γ. Τζαβέλλα, Κ. Μουρσελά κ.ά.), αλλά και ξένων (Εντ. Φίλιπο, Α. Νικολάι, Ντ. Φο, Αλ. Χάκετ κ.ά.) και συνεργάστηκε, με σχεδόν, όλους τους Έλληνες σκηνοθέτες. Ακόμα έχει σκηνοθετήσει πρόζες και μουσικά θεάματα όπως το μιούζικαλ "20 χρόνια Θεοδωράκης", "Καφενείον η Ελλάς" κ.ά.

Χαρακτηριστικές ταινίες: Έλα στο Θείο, Της Νύχτας τα Καμώματα, Στουρνάρα 288, Ο Θόδωρος και το Δίκανο.

Η κηδεία της Σμαρούλας  Γιούλη θα γίνει την Παρασκευή από το νεκροταφείο Ζωγράφου.