"Άνοδος και πτώση της πόλης Μαχαγκόννυ"

Ο Κουρτ Βάιλ και ο Μπέρτολντ Μπρεχτ έγραψαν την ‘Άνοδο και την πτώση της πόλης Μαχαγκόννυ’ για να προκαλέσουν, να σατιρίσουν την όπερα και να καταγγείλουν με μια παραβολή την κουρελιασμένη Δημοκρατία της Βαϊμάρης που ετοιμαζόταν να παραδοθεί στο ζόφο του Ναζισμού.

Και τι θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρο σήμερα από μια ιστορία απληστίας και αχρειότητας, ένα ανελέητο σχόλιο για τις εκτροπές του καπιταλισμού, για μια κοινωνία όπου η φτώχεια είναι ελάττωμα και αναπηρία, σκηνοθετημένη από μια απόλυτα ανατρεπτική ομάδα, τους La Fura dels Baus(Λα Φούρα ντελς Μπάους), σε μια παραγωγή που κέρδισε τον ενθουσιασμό των κριτικών και του κοινού.

Το Μέγαρο Μουσικής εγκαινιάζει τη συνεργασία του με το Teatro Real της Μαδρίτης με μια παράσταση που θα είχε ενθουσιάσει και τον ίδιο τον Μπρεχτ με την αμεσότητα, τις αδιανόητες επινοήσεις της και τη συναρπαστική αγριότητά της. Άλλωστε, η σκηνοθετική ματιά των La Fura dels Baus, σχεδόν αντιθεατρική, έχει μπρεχτικές καταβολές και γι αυτό και οι σκηνοθέτες Άλεξ Ογέ και Κάρλους Παντρίσσα, αλλά και οι υπόλοιποι συντελεστές, συναντήθηκαν ιδανικά με αυτό το έργο των ακραίων συμβολισμών.

‘Η άνοδος και πτώση της πόλης του Μαχαγκόννυ’, νέα παραγωγή του Τεάτρο Ρεάλ, έκανε πρεμιέρα στο φημισμένο θέατρο της Μαδρίτης στις 30 Σεπτεμβρίου 2010. Η όπερα ανεβαίνει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ενταγμένη στον Κύκλο Μπρεχτ, με τις υπογραφές των συντελεστών της παραγωγής του Τεάτρο Ρεάλ: σκηνοθεσία  Λα Φούρα ντελς Μπάους (Αλεξ Ογέ  –  Κάρλους Παντρίσσα), σκηνικά Αλφονς Φλόρες, κοστούμια  Γιούκ Καστέλ,  προσαρμογή φωτισμών παράστασης  Γκέοργκ Φάιτ, Βαλεντίνα Καράσκο  συνεργάτις-σκηνοθέτις.

Η μετάφραση είναι της Ελένης Βαροπούλου Συμμετέχει η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα και Χορωδία της ΕΡΤ. Η μουσική διεύθυνση είναι του Νίκου Τσούχλου και τη διεύθυνση χορωδίας έχει ο Δημήτρης Μπουζάνης. Τη μουσική προετοιμασία έχουν αναλάβει ο Δημήτρης Γιάκας , η Μάτα Κατσούλη και ο Θάνος Μαργέτης(χορωδία).

Μια πολυεθνική ομάδα τραγουδιστών αναλαμβάνει τους ρόλους σε αυτή την όπερα που γράφτηκε για να σατιρίσει το παράλογο της όπερας, τις υπερβολές των τελετουργικών της, το στόμφο και την ισχνή ουσία της: Η αμερικανίδα σοπράνο, Τζέην Χένσελ ως Λεοκάντια Μπέγκμπικ, ο αμερικανός τενόρος, Ντόναλντ Κάας, ως Φάττυ ο Πληρεξούσιος, ο ολλανδός τενόρος  Χουμπ Κλάσσενς ως Μωυσής Τριάδας,   η πολωνέζα σοπράνο,  Ελζμπιέτα Ζμύτκα, ως Τζέννυ Χιλλ, ο Ιταλός τενόρος, Franco Farina, ως Τζίμυ Μαχόνυ, ο βρετανός τενόρος Φίλιπ Σέφιλντ ως Τζακ Ο’Μπράιαν και Τόμπυ Χίγκινς,   ο Έλληνας τενόρος, Χάρης Ανδριανός ως Μπίλ ο Κουμπαράς και ο επίσης Έλληνας τενόρος, Τάσος Αποστόλου, ως Λύκος της Αλάσκας Τζο.

Τεράστιοι όγκοι σκουπιδιών καλύπτουν τη σκηνή, μια έρημος, η έρημος της ψυχής. Από τα σκουπίδια ξετρυπώνουν φιγούρες παραμορφωμένες και οικείες  σε μας σήμερα, αφού σε όλο τον  κόσμο οι χωματερές είναι η επικράτεια των εξαθλιωμένων, εκεί που όσοι δεν έχουν τίποτα προσπαθούν να ζήσουν από αυτά που πετάνε όσοι έχουν  πολλά. Ο Μπρεχτ δεν θα μπορούσε να  φανταστεί μια καλύτερη μεταφορά για το Τέλος του Καπιταλισμού.

Από το σωρό των απορριμμάτων δημιουργείται η πόλη του Μαχαγκόννυ, η ασκήμια καλύπτεται από μια πράσινη τσόχα και οι εγκληματίες γίνονται οι προστάτες του νόμου.  Κάτι είναι ανησυχητικά αφύσικο σε αυτό το σκηνικό και παρά το φτηνό ποτό και το άφθονο σεξ, οι άνθρωποι θέλουν να εγκαταλείψουν αυτή την πόλη. Ακόμα και οι πιο απλοϊκοί καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά όταν όλα είναι τόσο εύκολα και κρύβουν κάτι τόσο σάπιο.

Ο Κουρτ Βάιλ και ο Μπέρτολντ Μπρεχτ έγραψαν το έργο αυτό το 1929 βλέποντας και οι δύο να σωριάζεται σε ερείπια η φιλελεύθερη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, κατατροπωμένη από τον υπερπληθωρισμό, τις δεξιές και αριστερές πολιτικές ακρότητες, τη δράση των παραστρατιωτικών και την ταπείνωση από τους νικητές του Πρώτου Πολέμου. Η πρεμιέρα δόθηκε στη Λειψία, τον Μάρτιο του 1930 και τον Δεκέμβριο του 1931, η όπερα ανέβηκε στο Βερολίνο με μαέστρο τον Αλεξάντερ φον Τσεμλίνσκι και την Λότε Λένια, γυναίκα του Βάιλ, στο ρόλο της Τζένι.

Στη φόρμα του μουσικού θεάτρου, αλλά πολύ πιο απαιτητικό και σύνθετο, το έργο αυτό αποτυπώνει την ατμόσφαιρα μιας εποχής και αναμιγνύει άψογα τη τζαζ με τους κλασικούς ήχους. Επιτυχία από την πρώτη παράσταση με τις λαμπερές υπογραφές της εποχής, η όπερα έκανε διαχρονική καριέρα σε όλο τον  κόσμο και τα τραγούδια της έχουν κάνει ανεξάρτητες διαδρομές από τους Doors, τον David Bowie κ.ά.

Οι Λα Φούρα ντελς Μπάους, που υπέγραψαν την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Βαρκελώνης το 1992, ξεκίνησαν το 1979 με θέατρο του δρόμου και εξελίχθηκαν γρήγορα σε μια από τις πιο πρωτοποριακές καλλιτεχνικές ομάδες στον κόσμο.

Οι Καταλανοί καλλιτέχνες χρησιμοποιούν εναλλακτικούς χώρους, βιομηχανικά και φυσικά υλικά, νέες τεχνολογίες και επιμένουν στη διαδραστική σχέση με το κοινό, το οποίο  υποστήριξε από την αρχή αυτή την καινούργια θεατρική γλώσσα και εμπειρία, τον συνδυασμό κίνησης, μουσικής και πολυμέσων.

Η όπερα έγινε ο ιδανικός «τόπος» για τους Fura για να αναπτύξουν τις φρέσκιες ιδέες και την ευρηματικότητά τους. Άρχισαν με την Ατλαντίδα και το Μαρτύριο του Αγίου Σεβαστιανού του Ντεμπισύ, σε συνεργασία με τον διάσημο Καταλανό ζωγράφο και γλύπτη, Ζαούμε Πλένσα. Το 1999 σκηνοθέτησαν, επίσης με τη συμμετοχή στα σκηνικά του Πλένσα, την Καταδίκη του Φάουστ του Μπερλιόζ, την παρουσίασαν στο Φεστιβάλ του Ζάλτμπουργκ και απέσπασαν ενθουσιώδεις κριτικές για τις καινοτομίες τους. Το 2003 καταπιάστηκαν με μια από τις πιο δημοφιλείς όπερες όλων των εποχών, τον Μαγικό Αυλό του Μότσαρτ, το 2007 είχε σειρά Ο Χρυσός του Ρήνου του Βάγκνερ και το 2009 Le Grand Macabre του Γγιόργκι Λίγκετι, στην Όπερα των Βρυξελλών.

13,15,17 Μαρτίου
Όπερα σε τρεις πράξεις
Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη
Ακατάλληλο για ανήλικους κάτω των 15 ετών
Στα γερμανικά με ελληνικούς υπέρτιτλους

Οι τιμές των εισιτηρίων είναι 14,00 (Φοιτητικά) - 26,00 – 45,00 – 65,00 και 90,00 € (Διακεκριμένη Ζώνη).
Πληροφορίες για το κοινό στο τηλέφωνο: 210 72.82.333
και στην ιστοσελίδα του ΜΜΑ: www.megaron.gr