Στην Ιωάννα Κολιοπούλου η «καρφίτσα» της Μελίνας Μερκούρη

Η Ιωάννα Κολλιοπούλου είναι η φετινή νικήτρια του θεατρικού βραβείου Μελίνα Μερκούρη για την ερμηνεία της στην παράσταση «Στέλλα Κοιμήσου» (Σκηνοθεσία: Γιάννης Οικονομίδης, Εθνικό Θέατρο).

Στην ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Ίδρυμα Μερκούρη στην Πλάκα, το βραβείο -την αγαπημένη καρφίτσα της ηθοποιού- απένειμε στη φετινή νικήτρια η 'Αλκη Ζέη.

«Αφιερώνω το βραβείο στον Γιάννη Οικονομίδη και σε όλους τους συντελεστές της παράστασης εντός και εκτός σκηνής, γιατί αν δεν υπήρχε αυτή η συνάντηση, εγώ δεν θα βρισκόμουν εδώ απόψε» ανέφερε η ηθοποιός παραλαμβάνοντας το βραβείο και ευχαριστώντας παράλληλα την κριτική επιτροπή και τις συνυποψήφιες της: «Είναι ιδιαίτερη τιμή και μόνο που ήμουν υποψήφια!» είπε.

Στην τελετή απονομής που πραγματοποιήθηκε στο Ίδρυμα Μ. Μερκούρη στην Πλάκα, το βραβείο - την αγαπημένη καρφίτσα της Μελίνας- απένειμε στη φετινή νικήτρια η 'Αλκη Ζέη. Στην ομιλία της που προηγήθηκε, η συγγραφέας θυμήθηκε την πρώτη φορά που είδε την Μελίνα Μερκούρη στο θέατρο Κεντρικόν στο έργο του Γρηγόριου Ξενόπουλου «Το φόρεμα της κυρίας» («Ήμουν δέκα χρονών και μας είπε η μητέρα μας να πάμε στο θέατρο με την αδερφή μου, να δούμε ένα κοριτσάκι λίγο μεγαλύτερο από εμάς»), ενώ μίλησε και για την σχέση της με την ηθοποιό την οποία γνώρισε, όταν βρίσκονταν και οι δυο στο Παρίσι το 1953 μέσω της Ζωρζ Σαρή.

«Ήταν μια γυναίκα ζεστή με πάρα πολλή αγάπη για τον άλλον. Αν η Μελίνα δεν γινόταν ηθοποιός θα μπορούσε σίγουρα να γίνει ανακριτής Α' βαθμού. Αν ήθελε να μάθει κάτι, στο έβγαζε με τέτοιο τρόπο που σε έκανε να της το προσφέρεις. Η Μελίνα αγαπούσε την Ελλάδα και το θέατρο και ό,τι έκανε , το έκανε με πάθος. Μπορούσε να κάνει παρέα με βασιλιάδες και με φτωχούς. Δεν υπάρχει κάτι ανάλογο της Μελίνας. Πάντα τη συλλογιέμαι. Ο Μπέρναρντ Σω είχε πει ότι ευτυχώς τους νεκρούς μας, τους βλέπουμε στον ύπνο μας. Κι εγώ την Μελίνα τη βλέπω πολύ συχνά στα όνειρα μου. Όμορφη και ζωντανή. Λυπάμαι τα νέα παιδιά που δεν την γνώρισαν από κοντά, όχι σαν υπουργό και σαν ηθοποιό, αλλά σαν άνθρωπο» είπε συγκινημένη η 'Αλκη Ζέη, τονίζοντας πως σήμερα η Μελίνα θα αισθανόταν πολύ χαρούμενη που τέσσερις ταλαντούχες και πανέμορφες κοπέλες διεκδικούν το βραβείο που φέρει το όνομά της.

Στον χαιρετισμό του, ο πρόεδρος του Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη, Χριστόφορος Αργυρόπουλος, ανέφερε: «Σκέφτομαι ότι αυτή η μικρή παράδοση του βραβείου έχει αποκτήσει μια μορφή αντίδρασης στην εθνική μελαγχολία και εσωστρέφεια». Και απευθυνόμενος στις φετινές υποψήφιες είπε: «Η υποκριτική είναι μια δουλειά που θα σας κρατάει σε εγρήγορση και θα κουβαλάτε πάντα μέσα σας το τρακ της πρώτης παράστασης».

Ο ενορχηστρωτής της βραδιάς και παρουσιαστής της εκδήλωσης Δημήτρης Λιγνάδης, είπε πως σε μία παράστασή του είχε ρωτήσει τους νέους ηθοποιούς, ποιον ηθοποιό θαυμάζουν και τους αρέσει να παρακολουθούν από την κουίντα - και του είπαν όλοι "κανέναν". «Σε μία εποχή που μας ρίχνει τα φτερά και τα αλέθει όλα, η καρφίτσα της Μελίνας συνεχίζει να μας εμψυχώνει. Οι νέοι θα πρέπει πάντα να ελπίζετε και να προσπαθείτε να γίνετε, όχι μόνο σπουδαίοι ηθοποιοί, αλλά να δίνετε το παράδειγμα. Θεωρώ ότι θα ξανάρθει η εποχή των μύθων. Οι μύθοι θα είσαστε εσείς»

Στην αρχή της τελετής προβλήθηκε ένα δίλεπτο φιλμάκι που επιμελήθηκαν η Εύα Νάθενα και ο Δημήτρης Μασούρας, ενώ η αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Μανουέλλα Παυλίδου αναφέρθηκε στην εικαστική έκθεση, με τίτλο «Μελίνα- Ελλάδα» σε επιμέλεια του Τάσου Λιακόπουλου, που φιλοξενείται στους χώρους του Ιδρύματος στην Πλάκα , τα έσοδα της οποίας θα διατεθούν για τους σκοπούς του Ιδρύματος.

Το θεατρικό βραβείο ανέρχεται σε 3.000 ευρώ και η τιμώμενη ηθοποιός κρατά για ένα χρόνο την καρφίτσα της Μελίνας Μερκούρη, την οποία παραδίδει στην ομότεχνή της που διακρίνεται την επόμενη χρονιά. Την επιτροπή του βραβείου αποτελούν οι Μάγια Λυμπεροπούλου (πρόεδρος), Δηώ Καγγελάρη, Ματίνα Καλτάκη, Δημήτρης Λιγνάδης και Ρένη Πιττακή (μέλη).

Συνυποψήφιες της Ιωάννας Κολλιοπούλου για το βραβείο ήταν η Ευγενία Δημητροπούλου για την ερμηνεία της στην παράσταση «Στέλλα Βιολάντη» (σκηνοθεσία Γιώργου Λύρα, θέατρο Χώρα), η Αμαλία Καβάλη για το «Ορλάντο» (διασκευή και σκηνοθεσία από την Ιώ Βουλγαράκη, θέατρο Skrow) και η Αλεξάνδρα Καζάζου για το «Insenso» (σκηνοθεσία του Πέτρου Σεβαστίκογλου, θέατρο Τέχνης Κάρολου Κουν).