Η τονωτική ένεση του το Ταμείου Ανάκαμψης στα θεμέλια της οικονομίας (ΑΕΠ, επενδύσεις, απασχόληση) θα έχει ευεργετικά αποτέλεσμα για τα επόμενα 6 χρόνια, ενώ οι θετικές επιδράσεις της θα συνεχιστούν σε βάθος... 20ετίας!
Σύμφωνα με τις προβλέψεις του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων αλλά και της Τράπεζας της Ελλάδος η εφαρμογή του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψηςθα επιφέρει επιπλέον αύξηση του ΑΕΠ κατά 1,15% με 1,25% το χρόνο έως και το 2026 (δηλαδή 7% - 7,7% συνολικά).
Η αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ διατηρείται και μακροπρόθεσμα λόγω της θετικής μόνιμης επίδρασης των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Η μόνιμη αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ σε βάθος 20ετίας υπολογίζεται στις 6,5 μονάδες στο ΑΕΠ κάθε έτος, σε σχέση με το σενάριο βάσης! Επιπρόσθετα οι ιδιωτικές επενδύσεις αναμένεται να αυξηθούν κατά περίπου 20% έως το 2026 και η απασχόληση κατά 4% (περιπου 180.000-200.000 νέες θέσεις εργασίας).
Τόσο η ΤτΕ όσο και το ΣΟΕ θεωρούν ότι η υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων αλλά και των επενδύσεων θα δημιουργήσει τον απαιτούμενο δημοσιονομικό χώρο ώστε να υπάρξει μείωση φόρων ή ακόμα και αύξηση δαπανών.
Στο κείμενο που κατατέθηκε στη Βουλή από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών κ. Θόδωρο Σκυλακάκη σημειώνεται χαρακτηριστικά ότι
· η πλήρης εφαρμογή του Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (χρήση του συνόλου της χρηματοδότησης και πλήρης εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων) μπορεί δυνητικά να αυξήσει το πραγματικού ΑΕΠ κατά 6,9% έως το 2026. Αυτό συνεπάγεται θετική συμβολή στο ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ κατά περίπου 1,15% κατά μέσο όρο κάθε χρόνο για την περίοδο 2021-2026. Οι ιδιωτικές επενδύσεις αυξάνονται κατά περίπου 20% το 2026 και η απασχόληση κατά 4%. Ταυτόχρονα, η φορολογική βάση διευρύνεται οδηγώντας σε άνοδο του λόγου φορολογικών εσόδων προς ΑΕΠ κατά 2,8% το 2026, βελτιώνοντας το πρωτογενές πλεόνασμα της Γενικής Κυβέρνησης, δημιουργώντας έτσι επιπρόσθετο δημοσιονομικό χώρο.
● Η οικονομική επέκταση χρηματοδοτούμενη από επιχορηγήσεις και δάνεια αυξάνει το επίπεδο του πραγματικού ΑΕΠ κατά περίπου 4,3% το 2026 και συμβάλλει σε επιπλέον ρυθμό μεγέθυνσης του πραγματικού ΑΕΠ κατά περίπου 0,7% κατά μέσο όρο κάθε έτος την περίοδο 2021-2026. Η επέκταση χρηματοδοτούμενη από δάνεια, που διοχετεύονται προς τις ιδιωτικές επενδύσεις, οδηγεί σε αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων κατά περίπου 20% έως το 2026.
● Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις συνεισφέρουν επιπλέον στο ρυθμό μεγέθυνσης του πραγματικού ΑΕΠ 0,45% κατά μέσο όρο κάθε χρόνο την περίοδο 2021-2026. Σε αντίθεση με την τελικά παροδική οικονομική επέκταση που χρηματοδοτείται από επιχορηγήσεις και δάνεια, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις οδηγούν σε μόνιμη αύξηση της παραγωγικής ικανότητας της οικονομίας.
Σύμφωνα με τη μελέτη της ΤτΕ παρουσιάζει την συνολική προβλεπόμενη μακροοικονομική επίδραση του Ελληνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, όπως προκύπτει από την συνδυαστική επίδραση των επιχορηγήσεων, των δανείων και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων:
Πηγή: Εκτιμήσεις Τράπεζας της Ελλάδος
Κλείσιμο
Τα αποτελέσματα της μελέτης της ΤτΕ δείχνουν ότι το Σχέδιο Ανάκαμψης μπορεί να αυξήσει το επίπεδο του πραγματικού ΑΕΠ της Ελλάδας κατά την περίοδο 2021-2026, σωρευτικά, κατά ποσό ίσο με περίπου το 1/3 του ΑΕΠ του 2020, και κατά περίπου 7 ποσοστιαίες μονάδες το 2026 σε σχέση με το σενάριο βάσης. Αυτό συνεπάγεται θετική συμβολή στο ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ κατά περίπου 1,15 ποσοστιαίες μονάδες κατά μέσο όρο κάθε χρόνο τη περίοδο 2021-2026. Η αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ διατηρείται και μακροπρόθεσμα λόγω της θετικής μόνιμης επίδρασης των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Η μόνιμη αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ σε βάθος 20ετίας υπολογίζεται στις 6,5 μονάδες στο ΑΕΠ κάθε έτος, σε σχέση με το σενάριο βάσης. Κατά την περίοδο 2021-2026, το σχέδιο αυξάνει τις ιδιωτικές επενδύσεις και την απασχόληση περισσότερο από 20% και περίπου 4% αντίστοιχα, με τα κέρδη απασχόλησης να αντιστοιχούν σε 180.000-200.000 νέες θέσεις εργασίας. Οι θέσεις αυτές διατηρούνται μακροπρόθεσμα, δηλαδή είναι μόνιμες, όπως επίσης μόνιμη αύξηση καταγράφεται και στο επίπεδο της ιδιωτικής επένδυσης. Η εφαρμογή του σχεδίου αυξάνει το λόγο των φορολογικών εσόδων προς το ΑΕΠ κατά 2,8 ποσοστιαίες μονάδες, δημιουργώντας έτσι δημοσιονομικό χώρο που επιτρέπει τη μείωση των φόρων ή/και την αύξηση των δημόσιων δαπανών, κάτι που μπορεί να δώσει περαιτέρω ώθηση στην οικονομική δραστηριότητα.
