Χ.Α.: Σκληρή κερδοσκοπία, αλλά κάποιοι αγοράζουν...

Το σκληρό χρηματιστηριακό ταμπλό που αντιμετώπισαν οι επενδυτές μεταξύ Δευτέρας - Τρίτης με αφορμή την ιαπωνική κρίση δεν έχει προηγούμενο. Η Αθήνα από την υπερβολή των κερδών κατά 5,15% οδηγήθηκε στην κατάρρευση και το ξεπούλημα με πτώση 4,33%. Ακόμη και ο γερμανικός δείκτης Dax, ο οποίος έχει χάσει πάνω από 10% από τα υψηλά του, δεν σημείωσε τέτοιες ακραίες μεταβολές, αν και διαθέτει τον απαιτούμενο όγκο συναλλαγών και το βάθος για να πραγματοποιήσει κάτι τέτοιο.

Επειδή, όμως, η γερμανική αγορά έχει ακριβώς αυτά τα στοιχεία που χρειάζεται μια αγορά, την Τρίτη μετά τον πανικό των πωλήσεων περιόρισε τις απώλειες και από την πτώση του 4,5% έκλεισε με απώλειες 3,13%.

Γιατί, όμως, η Αθήνα έγινε ξαφνικά πιο ευαίσθητη απέναντι στις διεθνείς αγορές, όταν επί ενάμιση χρόνο δεν «υπακούει» και δεν ανταποκρίνεται στη λογική των διεθνών αγορών;

Το ερώτημα έχει βάση, διότι ενώ οι ξένες αγορές κάλπαζαν επί δυο χρόνια, η ελληνική έχοντας εντός της το δημοσιονομικό πρόβλημα, έφθασε στα χαμηλά της επίπεδα (1.351 μονάδες). Και τώρα που οι διεθνείς αγορές οδηγούνται σε διόρθωση με αφορμή την Ιαπωνία, ποια θα είναι η αντίδραση της ελληνικής αγοράς; Μια περιδίνηση προς τα χαμηλά επίπεδα.

“Όχι για πολύ”, λένε έγκυροι χρηματιστές στην Αθήνα. Μπορεί ο Γενικός Δείκτης να οδηγήθηκε σε κέρδη από τις τράπεζες, ωστόσο οι εντολές αγορών από τους ξένους που έμειναν αφορούσαν επιχειρήσεις που θα εμπλακούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στο πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων: ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, Alpha Bank, Μότορ Όιλ  

Παρά το σκληρό κερδοσκοπικό παιχνίδι που μπορεί να ενταθεί, διότι την ερχόμενη Παρασκευή λήγουν και τα τριπλά συμβόλαια παραγώγων, αυτό δεν αποκλείει ότι κάποιοι επενδυτές μαζεύουν τους τίτλους για μια πιο σταθερή χρηματιστηριακή περίοδο, όπου οι έντονες διακυμάνσεις δεν θα έχουν καμία θέση, προκειμένου να προσελκυσθούν και άλλα επενδυτικά κεφάλαια.      
    

Οι αγορές όμως των ξένων σημαίνουν ότι αυτοί οι  επενδυτές ποντάρουν στην ελληνική προσπάθεια, έστω κι αν αυτή βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο, τέτοιο όπου κανείς δεν μπορεί να έχει ορατότητα όχι μηνών, αλλά και μιας ημέρας. Εξάλλου, είναι λογικό σε αυτή τη φάση τα πονταρίσματα να αφορούν επιχειρήσεις που ενδιαφέρουν το ξένο κεφάλαιο, όπως τη ΔΕΗ και όχι τις τράπεζες, αφού για τις τελευταίες πρέπει να διασαφηνιστούν πολλά σε σχέση με το νέο πακέτο διάσωσης.

Αν, λ.χ., μπορεί να προβάλει κανείς την ελληνική αγορά ενέργειας ύστερα από 5 χρόνια, σίγουρα πρέπει να υπολογίσει και ένα σημαντικό κομμάτι ιδιωτών. Δεν είναι δα και λίγο από το μονοπώλιο της ΔΕΗ να περνάς και σε 2-3 εταιρείες ακόμη. Αυτό προϋποθέτει αύξηση της κατανάλωσης, αύξηση της παραγωγής και άλλα τιμολόγια.

Μπορεί μερικές παράμετροι της εξίσωσης να είναι σοβαρά  ελλειμματικές, όπως η κατανάλωση, αλλά δεν μπορεί να μιλήσει κάποιος με σιγουριά γι’ αυτό για έναν χρόνο από τώρα. Από την άλλη πλευρά, τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια διορθώνουν ακριβώς στην επέτειο της κρίσης.

Όταν δύο χρόνια πριν η αμερικανική Citigroup έφτανε να κοστίζει κάτω από ένα δολάριο… Έλληνας θεσμικός είπε ότι το τέλος της διόρθωσης βρίσκεται κοντά για την Ευρώπη. Για την Ελλάδα τα πράγματα θα είναι λίγο διαφορετικά για αρκετό διάστημα. Πρέπει να πείσουμε πάλι τους ξένους ότι αξίζουμε μια σταθερή ροή κεφαλαίων.

Και αυτό δεν μπορεί να συμβεί με έναν Γενικό Δείκτη γιο-γιο.