Στ. Γιουρέλης, ο μάνατζερ της H&P που κατέρριψε τον «αστικό μύθο»

Ο αστικός μύθος που συνοδεύει τους νεαρούς σε ηλικία διευθύνοντες συμβούλους μεγάλων εταιρειών περιλαμβάνει μερικά πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά: καλό σχολείο, μεταπτυχιακά σε αναγνωρισμένα business schools του εξωτερικού, οικογενειακές επαφές και πολιτικές διασυνδέσεις είναι μερικά μόνο από τα συστατικά που σύμφωνα με τον μύθο μετατρέπουν κάποιο απλό στέλεχος σε manager πρώτης γραμμής σε νεαρή ηλικία. Ο νεαρός διευθύνων σύμβουλος της «Hewlett Packard Hellas» κ. Στέφανος Γιουρέλης μοιάζει σαν να βάλθηκε να καταστρέψει το συγκεκριμένο στερεότυπο, καθώς δεν διαθέτει κανένα από τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά.

Τελείωσε δημόσιο λύκειο του Βύρωνα, σπούδασε στο Πολυτεχνείο, η οικογένειά του δεν είχε καμία σχέση με τις επιχειρήσεις και ο ίδιος δεν ασχολήθηκε ποτέ ενεργά με την πολιτική. Εχει όμως την ικανότητα να επιβιώνει στον δύσκολο κόσμο των πολυεθνικών εταιρειών.

Παρά το νεαρό της ηλικίας του και τη σημαντική σε χρόνο και όγκο προϋπηρεσία του, ο ισχυρός άνδρας της «HP Hellas» ως νεαρός φοιτητής δεν είχε στόχο να αναμιχθεί με τις επιχειρήσεις. Οταν ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Τμήμα Μηχανικών Μεταλλείων και Μεταλλουργίας στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, αποφάσισε να ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα. Ξεκίνησε λοιπόν το διδακτορικό του και ταυτόχρονα δίδασκε στο πανεπιστήμιο υπό την εποπτεία του καθηγητή του.

Παράλληλα, συμμετείχε σε διάφορα ερευνητικά έργα, ενώ για να συμπληρώνει το εισόδημά του προφανώς έκανε και ιδιαίτερα. Εννοείται βέβαια ότι έμενε με τους γονείς του, καθώς παρά τις πολλές ασχολίες του τα οικονομικά ενός υποψήφιου ακαδημαϊκού της εποχής δεν επαρκούσαν για «αυτονόμηση».

Η μεγάλη αλλαγή

Μία ημέρα του σωτήριου έτους 1985 συνέβη το γεγονός που φαίνεται ότι σηματοδότησε την αλλαγή της υπόλοιπης ζωής του. Την εποχή που οι γονείς αρνούνταν να αγοράσουν τους άρτι αφιχθέντες υπολογιστές στα βλαστάρια τους διότι τους συνέδεαν με τα «φλιπεράκια», ο νεαρός φοιτητής Γιουρέλης απέκτησε το πρώτο του «μηχάνημα». Ηταν ένα Commodore για όσους θυμούνται την… προϊστορία των PC, με την οθόνη να προβάλλει μόνο γράμματα και αριθμούς. Ο κ. Γιουρέλης χρησιμοποιούσε τον υπολογιστή για τις διάφορες εργασίες του και γρήγορα εξοικειώθηκε με τη χρήση του.

Εντελώς συμπτωματικά ένας συνυποψήφιος διδάκτωρ μεγαλύτερης ηλικίας από τον κ. Γιουρέλη είχε δημιουργήσει μια εταιρεία λογισμικού και του πρότεινε να εργαστεί γι’ αυτούς. Η ζήτηση για προγραμματιστές και χειριστές Η/Υ τότε ήταν τεράστια και η προσφορά ανύπαρκτη, οπότε ακόμη και όταν ο κ. Γιουρέλης τού εκμυστηρεύτηκε ότι δεν γνωρίζει καθόλου το αντικείμενο, επέμενε να πάρει τη δουλειά. Επειτα από έναν μήνα ταχύρυθμης εκπαίδευσης, ο κ. Γιουρέλης έγραφε «κώδικα» για τα προγράμματα της εταιρείας και πίστευε ότι θα μπορούσε τα απογεύματα να ολοκληρώσει το διδακτορικό του και να ακολουθήσει την ακαδημαϊκή καριέρα. Ο μεγαλύτερος πελάτης ήταν τότε η πανίσχυρη σήμερα αλυσίδα «Πλαίσιο», μια από τις πρώτες επιχειρήσεις που κατανόησε τη σημασία της πληροφορικής και την εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο.

Και ενώ όλα έμοιαζαν να έχουν πάρει τον δρόμο τους, ενάμιση χρόνο μετά ο νεαρός Στέφανος αποφασίζει ότι η συγκεκριμένη δουλειά του προγραμματιστή δεν τον εκφράζει και δεν έχει μέλλον. Παράλληλα, ο καθηγητής του που είχε μείνει ικανοποιημένος από την πρόοδό του του έδωσε άδεια να γράψει την εργασία του. Ετσι ο κ. Γιουρέλης βρέθηκε μία ανάσα από την ιδιότητα του καθηγητή. Μία λάθος εκτίμηση όμως έβαλε ξανά τα πράγματα στη θέση τους.

Ο κ. Γιουρέλης θεώρησε ότι θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο να «ανοίξουν» θέσεις προσωπικού στο πανεπιστήμιο (αργότερα κατάλαβε ότι η εκτίμησή του ήταν λάθος) και αποφάσισε να συνεχίσει τη δουλειά του στον χώρο των υπολογιστών, σε διαφορετική όμως θέση. Ετσι έπιασε δουλειά στην εταιρεία «Comquest», του ομίλου Info-Quest, που τότε υπό την καθοδήγηση του κ. Θεόδωρου Φέσσα έκανε τα πρώτα «ανοίγματά» της.

Η νέα του θέση είχε να κάνει με τις πωλήσεις υπολογιστών, σε μια αγορά δύσκολη, μικρή και ιδιαίτερα εχθρική. Στον όμιλο έμεινε σχεδόν 4,5 χρόνια, αλλάζοντας 5 διαφορετικές θέσεις και «αποστρατεύτηκε» με τον τίτλο του Group Product Manager. Μεταξύ άλλων επιβίωσε και μίας συγχώνευσης, καθώς η «Comquest» απορροφήθηκε από την «Info-Quest» και από τα 95 άτομα προσωπικό διατηρήθηκαν στις θέσεις τους μόνο 10. Μεταξύ αυτών και ο κ. Γιουρέλης. Εννοείται ότι όλο αυτό το διάστημα η εργασία του έμενε να τον περιμένει στο συρτάρι του γραφείου του.

Η αποχώρησή του από τον όμιλο Info-Quest δεν έγινε φυσικά τυχαία. Ακολουθώντας τον δρόμο των στελεχών, ο κ. Γιουρέλης άφησε τον ελληνικό όμιλο για μια θέση στον πολυεθνικό κολοσσό της «Compaq», ως διευθυντής δικτύου. Σχεδόν αμέσως μετά τη μεταγραφή του, η «Compaq» εξαγόρασε μια ανταγωνίστρια εταιρεία με την επωνυμία «Digital» και έγιναν αξιολογήσεις σε όλα τα στελέχη και των δύο εταιρειών.

Ο κ. Γιουρέλης επιβίωσε και αυτής της συγχώνευσης και αισθανόταν πλέον ιδιαίτερα δυνατός, αφού διευρύνθηκε το αντικείμενό του και έγινε διευθυντής πωλήσεων. Μάλιστα, το 2000 επελέγη να συμμετάσχει σε μια 25μελή επιτροπή κορυφαίων στελεχών της εταιρείας με στόχο την αλλαγή της πολιτικής πωλήσεων παγκοσμίως.

Δύο όμως χρόνια αργότερα, το 2002, η βόμβα της συγχώνευσης της «Compaq» με τη «Hewlett Packard» γέμιζε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και ο κ. Γιουρέλης θα έπρεπε να επιβιώσει μιας ακόμη συγχώνευσης στον σκληρό κόσμο των πολυεθνικών εταιρειών. Οι αξιολογήσεις έγιναν και ο Στέφανος, αν και προερχόταν από τη μικρότερη θεωρητικά εταιρεία, παρέμεινε και ισχυροποιήθηκε, αποκτώντας τον τίτλο του Country Manager για τον κλάδο των Η/Υ σε ηλικία μόλις 38 ετών. Ο οργανισμός της HP αναζητούσε νεαρά στελέχη και έδινε δυνατότητες. Το 2004 η εταιρεία τού πρότεινε να φύγει στο εξωτερικό για να αναλάβει πιο επιτελικές γεωγραφικά και ουσιαστικά θέσεις. Εκείνος αρνήθηκε και θεωρούσε βέβαιο ότι η ανέλιξή του θα σταματούσε.

Στην κορυφή, μετά τις συγχωνεύσεις

Αντίθετα, στα τέλη του 2006, μετά την παραίτηση του προκατόχου του, ο κ. Γιουρέλης έλαβε ένα από τα καλύτερα χριστουγενιάτικα δώρα. Τοποθετήθηκε επικεφαλής της «Hewlett Packard Hellas» σε ηλικία μόλις 42 ετών και έπρεπε να διοικήσει τη μεγαλύτερη από πλευράς μεριδίου αγοράς εταιρεία πληροφορικής στην Ελλάδα. Ο πρώτος χρόνος του συνοδεύτηκε από εντυπωσιακά στοιχεία, καθώς παρά το μεγάλο της μέγεθος η εταιρεία αύξησε τα κέρδη της κατά 22,6% σε σχέση με το 2006 και ανήλθαν σε 379 εκατ. δολάρια. Οσο για το διδακτορικό; Ο κ. Γιουρέλης δεν ολοκλήρωσε ποτέ την εργασία του…

Η «Hewlett-Packard» είναι μια από τις πρώτες εταιρείες που εγκαταστάθηκαν στην παγκόσμια Μέκκα των υπολογιστών, τη Silicon Valley της California. Ιδρύθηκε από δύο συμφοιτητές στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, τους Bill Hewlett και Dave Packard. Η εταιρεία δραστηριοποιείται σε 178 χώρες, απασχολεί περίπου 156.000 εργαζομένους σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ σύμφωνα με το περιοδικό «Fortune» κατατάσσεται στην 11η θέση της λίστας Fortune 500.

Η HP κατέχει την 8η θέση στον πρώτο παγκόσμιο δείκτη που αξιολογεί πόσο ικανοποιητικά οι 100 μεγαλύτερες παγκοσμίως εταιρείες αναλαμβάνουν τις ευθύνες που τους αναλογούν ως προς τον αντίκτυπό τους στην κοινωνία και στο περιβάλλον και είναι η μόνη αμερικανική εταιρεία που εμφανίζεται μεταξύ των κορυφαίων 10 στον δείκτη Αξιολόγησης Ευθύνης (Accountability Rating). Επίσης επενδύει ετησίως 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια (ΗΠΑ) στην έρευνα και στην ανάπτυξη προϊόντων, λύσεων και νέων τεχνολογιών.

Πρωτιές στην αγορά

Στην Ελλάδα η εταιρεία απασχολεί περισσότερους από 263 εργαζομένους, το 45% των οποίων είναι κάτοχοι πτυχίων ανώτατης εκπαίδευσης και 25% του συνόλου διαθέτει μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών. Η εταιρεία κατέχει την πρώτη θέση από πλευράς μεριδίου αγοράς σε διάφορες κατηγορίες προϊόντων στην Ελλάδα και αξίζει να αναφέρουμε ότι είναι πρώτη στις πωλήσεις επαγγελματικών PC με μερίδιο 53,7%, καταναλωτικών PC με μερίδιο 26,3%, επαγγελματικών laser εκτυπωτών με 81,2% και καταναλωτικών πολυμηχανημάτων και συστημάτων inkjet με μερίδιο 70,5%. Σε επίπεδο καθημερινής λειτουργίας η «HP Ηellas» διαθέτει 600 PCs, 1.450 εκτυπωτές και 35 servers, λαμβάνει 5 CVs από ενδιαφερομένους να εργαστούν και τα έσοδά της ανά ημέρα ανέρχονται σε $1,5 εκατ.