Συναγερμός για τη ...δραχμή, αλλά τα ATM’s δεν υπέφεραν

Συναγερμό σήμανε το Σαββατοκύριακο στα επιτελεία  των τραπεζών, αλλά και στην κυβέρνηση  ο φόβος μιας μαζικής αντίδρασης των καταθετών μπροστά στο  νέο σενάριο επιστροφής στη δραχμή που πυροδότησε την Παρασκευή  το απόγευμα το δημοσίευμα του έγκυρου γερμανικού περιοδικού Spiegel.

‘Εχοντας  την προηγούμενη εμπειρία των  δύο email που έφεραν στα πρόθυρα πανικού μεγάλο αριθμό καταθετών σε όλη την Ελλάδα, το προχθεσινό δημοσίευμα προκάλεσε νευρική κρίση αφενός στην κυβέρνηση και αφετέρου στους τραπεζίτες, οι οποίοι περιμένουν την αντίδραση των αγορών τη Δευτέρα και των καταθετών στην περίπτωση που επικρατήσει ο φόβος της δραχμής.  

Παρ΄όλα αυτά το σενάριο εξόδου από την Ευρωζώνη και η επιστροφή στη δραχμή δεν φαίνεται να έγινε πιστευτό από τους εγχώριους αποταμιευτές, που μάλλον δίνουν περισσότερες πιθανότητες σε μια αναδιάρθρωση, παρά το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία δεν έχει επαρκή γνώση των συνεπειών της.  

Στην πλειοψηφία του κόσμου έχει διαμορφωθεί μια  αντίληψη πώς η αναδιάρθρωση θα έχει συνέπειες για τις τράπεζες και  εξ αυτού προκύπτει η όποια  ανησυχία για τις καταθέσεις τους.  

Πάντως, καθ’ όλη τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου δεν παρατηρήθηκε καμία ασυνήθιστη κίνηση στα ATM’s των τραπεζών, εν αντιθέσει με προηγούμενες φορές όπου ο φόβος των απωλειών των αποταμιεύσεων «ξετίναζε» τα αποθέματα ρευστού στα μηχανήματα αυτόματης ανάληψης μετρητών.  

Επιπλέον, όπως αναφέρει παράγοντας της τραπεζικής αγοράς, οι πλέον εύπιστοι έχουν ήδη σηκώσει τα χρήματα από τις τράπεζες, είτε για αποστολή στο εξωτερικό οι μεγαλύτερης οικονομικής επιφάνειας, είτε για θυρίδες και οικιακές κρυψώνες οι μικρότερης επιφάνειας. Μέχρι σήμερα οι ελληνικές τράπεζες έχουν υποστεί σημαντική μείωση των καταθέσεων της τάξεως των 40 δισ. ευρώ, όμως οι εκροές των τελευταίων μηνών οφείλονται κατά κύριο λόγο στις ανάγκες κάλυψης υποχρεώσεων των καταθετών και όχι σε φοβικές κινήσεις που στέλνουν τις καταθέσεις σε τράπεζες του εξωτερικού.  

Παράλληλα, η διατήρηση των αποδόσεων σε υψηλά σχετικά επίπεδα, προκειμένου οι τράπεζες είτε να προσελκύσουν είτε να περιορίσουν τις εκροές,  καθιστά αρκετά ελκυστικές τις καταθέσεις, υπό την προϋπόθεση ότι οι καταθέτες διατηρούν την ψυχραιμία τους.  

Η στρατηγική αυτή ωστόσο, έχει σημαντικό κόστος για τις τράπεζες. Στο παιχνίδι του ανταγωνισμού οι μικρότερες τράπεζες προσφέρουν επιτόκια της τάξεως του 4,5% σε προθεσμιακές καταθέσεις, με χρονικές διάρκειες τριμήνου ή το πολύ εξαμήνου.  

Μπροστά σ’ αυτόν τον ανταγωνισμό δεν μπορούν να μείνουν ασυγκίνητες ούτε οι μεγάλες τράπεζες δεδομένης της δυσκολίας άντλησης ρευστότητας, με αποτέλεσμα να προσφέρουν και εκείνες δελεαστικά επιτόκια που κυμαίνονται από 3,5% έως 4% και με διάθεση αυξητική όταν πρόκειται για νέες μεγάλου ύψους καταθέσεις.