"Φταίει το Μνημόνιο" λέει τώρα ο υπουργός - κηπουρός!

Με την παραδοχή πως τόσο το αρχικό Μνημόνιο, από άποψης σχεδιασμού, όσο και η υλοποίησή  του είχε λάθη, παραλείψεις και εν τέλει χρειαζόταν διορθωτικές παρεμβάσεις σχολιάζει, εν είδει απολογισμού, σε άρθρο του στους Financial Times, τη θητεία του στο υπουργείο Οικονομικών, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου.

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών και νυν υπουργός Περιβάλλοντος, υπερασπίζεται τα επιτεύγματα της κυβέρνησης σε επίπεδο οικονομικής πολιτικής για όλους τους προηγούμενους 20 μήνες, ενώ δεν παραλείπει για ακόμη μια φορά να επιτεθεί στην αντιπολίτευση, γράφοντας χαρακτηριστικά πως η κυβέρνηση ήταν υποχρεωμένη όλο αυτό το διάστημα να “δαπανά πολιτικά κεφάλαια και χρόνο για να αντισταθεί στη λαϊκιστική αντιπολίτευση” ...

Αναγνωρίζει τις  σκληρές θυσίες του ελληνικού  λαού, αλλά και τις διαρθρωτικές αδυναμίες που καλείται να ... διορθώσει  η κυβέρνηση, η οποία όμως δεν  έχει στη διάθεσή της ούτε χρόνο, ούτε ανοχή από τους πολιτικούς της αντιπάλους. Αφήνει δε αιχμές και κατά των εταίρων μας στην Ευρώπη αφού γράφει πως μπορεί να “έγιναν λάθη και να σημειώθηκαν καθυστερήσεις, αυτό όμως, δεν εξηγεί την αρνητική στάση που έχουν σήμερα πολλοί και την βεβαιότητα που εκφράζεται πως η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει”!

Όσον αφορά  στα λάθη που ο ίδιος εντοπίζει  στο σχεδιασμό του αρχικού  Μνημονίου αυτά συνίστανται στο  επιτόκιο του δανείου, που ήταν πολύ υψηλό και στην περίοδο αποπληρωμής  του που την κρίνει πολύ σύντομη. Πάντως συμπληρώνει πως η αδυναμία πρόσβασης της χώρας μας στις αγορές το 2012, την οποία ομοίως παραδέχεται, δεν οφείλονται ούτε στον λανθασμένο σχεδιασμό της προτεινόμενης (από ΕΕ και ΔΝΤ) οικονομικής πολιτικής-συνταγής για την Ελλάδα, αλλά στα “συστημικά θέματα της Ευρωζώνης”.

Και καταλήγει  με την πρόβλεψη πως το τι μέλλει γενέσθαι με την διευθέτηση του χρέους μας εξαρτάται από τους ομολογιούχους, από το κατά πόσον δηλαδή θα δεχθούν  να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα μετακύλισης  των ομολόγων που ωριμάζουν στην περίοδο 2012-2014. Καλεί δε τους πιστωτές να δώσουν στην Ελλάδα χρόνο να τελειώσει το τιτάνιο έργο που ξεκίνησε, χρόνο που παράλληλα θα βοηθήσει και τους Ευρωπαίους να “σκεφτούν τις επιλογές και τα εργαλεία για να βοηθήσουν και τις υπόλοιπες χώρες που βρίσκονται σε κρίση με τρόπο ρεαλιστικό, χωρίς το δράμα που θα επέφερε στην Ευρωζώνη ενδεχόμενη αναδιάρθρωση ή η χρεοκοπία”...