Δραματικό παρασκήνιο και πιέσεις σε Ελλάδα για τη λύση

Νωρίτερα, ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου βρέθηκε στο επίκεντρο μιας  μίνι – ουσιαστικά – Συνόδου με τη συμμετοχή των Μέρκελ, Σαρκοζί, Ρομπάι, Τρισέ, Μπαρόζο, Γιούνκερ και Λαγκάρντ! Προφανώς, στο πλαίσιο της συνάντησης αυτής εξηγήθηκαν στον Έλληνα πρωθυπουργό οι λεπτομέρειες της προωθούμενης λύσης η οποία, καθώς περιλαμβάνει συμμετοχή ιδιωτών, οδηγεί πιθανότατα στην υποβάθμιση της χώρας σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας (selective default) από τους οίκους αξιολόγησης.

Τα βασικά σημεία φαίνεται πως αφορούν σε μια σύνθετη λύση που περιλαμβάνει νέο δάνειο, ύψους 70 δισ. προς την Ελλάδα, πιθανότατα με την απευθείας εμπλοκή του EFSF, αλλά με επιτόκιο 3,5%, επιμήκυνση του “παλαιού”, του υφιστάμενου δανείου των 110 δισ. ευρώ από 7 σε 15 χρόνια αποπληρωμής και κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών μέσω δανείων του προσωρινού μηχανισμού. Κάτι που ειδικά για τις ελληνικές τράπεζες αποτελεί τη βέλτιστη δυνατή εξέλιξη...

Αναλυτικότερα όσον αφορά στις ελληνικές τράπεζες σε αυτές θα δοθεί μια επιλογή ανάμεσα σε roll over ή επαναγορά – άρα εκποίηση από αυτές – των ομολόγων που σήμερα διακρατούν. Κι εδώ εξηγείται γιατί έχει προβλεφθεί η χορήγηση σε αυτές γραμμών ρευστότητας που δεν αποκλείεται να φτάσουν και τα 25 δισ. ευρώ.

Το roll over των ελληνικών ομολόγων (σε 30ετούς ωρίμανσης) θα αφορά όσους τίτλους λήγουν όχι μόνο μέχρι το 2014, αλλά μέχρι και το 2019.

Πρόκειται ουσιαστικά για μια λύση με επίκεντρο ένα “reprofiling” (αναδιάταξη) του ελληνικού χρέους, η οποία θα συνδυάζει πολλές μεθόδους παρέμβασης, δεν θα είναι θεαματική αλλά δεν θα οδηγεί και σε “φιάσκο”.

Το κλειδί της τελικής απόφασης, το οποίο περιπλέκει τις συζητήσεις είναι το εύρος και η μέθοδος συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο θα μεταφερθεί στους κατόχους ελληνικών ομολόγων η ζημιά από την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους.

Καθοριστική για τη λύση θα είναι η συμμετοχή του προσωρινού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) μέσω του οποίου θα παρασχεθούν οι εγγυήσεις της ευρωζώνης για όλη τη διαδικασία. Οι εγγυήσεις αυτές θα είναι το κίνητρο για να δεχθούν οι κάτοχοι ομολόγων ανταλλαγή με νέα μεγαλύτερης διάρκειας αλλά και χαμηλότερου επιτοκίου. Η ανταλλαγή αυτή έχει κόστος, οπότε ο σκοπός είναι οι εγγυήσεις να  “αντισταθμίσουν” εν μέρει την απώλεια παρέχοντας ένα κίνητρο για συμμετοχή των ιδιωτών.

Συζητείται επίσης η δυνατότητα του EFSF να παρεμβαίνει προς στήριξη ακόμα και χωρών που δεν έχουν ενταχθεί επισήμως σε πρόγραμμα βοήθειας, όπως η Ιταλία, η Ισπανία ή ακόμα και η Γαλλία, ώστε να υπάρχει έτσι η δυνατότητα βοήθειας χωρίς οι χώρες να “στιγματίζονται” από την τοποθέτησή τους σε καθεστώς υποστήριξης. Με τον τρόπο αυτό θα απαλλαγεί και η ΕΚΤ από το έργο αυτό, το οποίο ασκούσε κατά παρέκκλιση του καταστατικού της (με αγορές ομολόγων στην δευτερογενή αγορά).


Σχολιάζοντας τις εξελίξεις, κορυφαίος Έλληνας τραπεζίτης εξέφρασε στο protothema.gr συγκρατημένη αισιοδοξία, επισημαίνοντας πάντως ότι το σχέδιο ουσιαστικά τελεί υπό διαμόρφωση.

Το παρασκήνιο της συνάντησης Μέρκελ – Σαρκοζί

Στο τραπέζι των συζητήσεων Μέρκελ και Σαρκοζί, οι οποίες κατέληξαν σε συμφωνία γύρω στις 2 τα ξημερώματα – η είδηση μεταδόθηκε πρώτα από το protothema.gr - ήταν η επιβολή φόρου στις τράπεζες για τον οποίο όμως υπήρξαν αντιρρήσεις από την γαλλική πλευρά σύμφωνα με δημοσιεύματα των διεθνών πρακτορείων, με εναλλακτική την εθελοντική μετακύλιση των ομολόγων σε μεγαλύτερες διάρκειες.  

Η μετακύλιση, όμως, έχει τον κίνδυνο να προκαλέσει το selective default (μερική αθέτηση πληρωμής), γεγονός που περιέπλεκε τις συζητήσεις.

Σύμφωνα με πληροφορίες, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων η γερμανική πλευρά προέβαλε αρκετές πιέσεις στην κατεύθυνση μιας “σκληρής” στάσης για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, περισσότερο όμως ως διαπραγματευτικό ελιγμό για να πιέσει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τη Γαλλία να δεχθεί τη συμμετοχή των τραπεζών (ιδιωτικός τομέας) στο κόστος της  αναδιάταξης.

Όπως φαίνεται, η συμμετοχή των ιδιωτών στη λύση θα συνοδευτεί από εγγυήσεις, όπως η αγορά ελληνικών ομολόγων από τον EFSF και εν συνεχεία η αποδοχή τους από την ΕΚΤ, προκειμένου να μην υπάρξουν στο σύστημα κλυδωνισμοί από την υποβάθμιση της χώρας σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας.