«Περισσότερο» ομοσπονδιακό χαρακτήρα ζητούν διεθνείς οικονομολόγοι

Ενισχυμένοι εξωτερικοί δανεισμοί, ευρω-ομόλογα, κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών: αυτές είναι οι προτάσεις που προωθούνται από τους οικονομολόγους και από πρώην αξιωματούχους της ίδιας της ΕΕ, όπως είναι ο πρώην πρόεδρος της Επιτροπής των Βρυξελλών, Ζακ Ντελόρ, ώστε να ξεπεράσει η ευρωζώνη την αντίξοη παρούσα οικονομική συγκυρία.

Ανάμεσα στους ειδικούς, που συνενώνονται στο «Συμβούλιο για το ευρωπαϊκό μέλλον», που έχει συστήσει ο δισεκατομμυριούχος Νίκολας Μπέργκρουεν, περιλαμβάνονται ο Τόνι Μπλερ, πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας, ο Φελίπε Γκονζάλεθ, πρώην πρωθυπουργός της Ισπανίας, ο τιμημένος με Νόμπελ Οικονομίας Τζόζεφ Στίγκλιτς, ο οικονομολόγος Νούριελ Ρουμπινί.

Προβληματιζόμενοι για το ευρωπαϊκό μέλλον, οι ίδιοι ειδικοί, ορισμένοι από τους οποίους έχουν την εμπειρία της αρχικής μορφής της νομισματικής ένωσης, στη Δυτική Ευρώπη, συμπίπτουν στην εκτίμηση ότι, «επείγει να επιλυθεί η κρίση στην ευρωζώνη, που όμως αποτελεί συνάμα ευκαιρία μιας μεγαλύτερης οικονομικής ολοκλήρωσης».

«Πρέπει η ευρωζώνη να αποφασίσει τώρα, εάν πορεύεται στην κατεύθυνση μεγαλύτερης δημοσιονομικής και οικονομικής ενοποίησης, ή αν αντιθέτως θα επιτρέψει να κινδυνεύσει όλη η ενοποίηση, που έως σήμερα επιτεύχθηκε», αναφέρει το σημερινό ανακοινωθέν του «Συμβουλίου για το ευρωπαϊκό μέλλον».

Το ίδιο Συμβούλιο εγκρίνει την έκδοση ευρω-ομολόγων, ώστε να καλυφθεί με τρόπο αμοιβαίο το χρέος μελών της ευρωζώνης τούτο, όμως, κάτω από πολύ αυστηρές προϋποθέσεις.

Πρόκειται για μια νέα ιδέα, που προωθείται ήδη από τους υπέρμαχους της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας, την Επιτροπή των Βρυξελλών, αλλά και κυβερνήσεις της ευρωζώνης όπως είναι η ιταλική, η ισπανική.

Ομως η ιδέα απορρίπτεται σθεναρά απ το Βερολίνο, επειδή τα κρατικά ομόλογά του διατίθενται με πολύ χαμηλά επιτόκια και επειδή διακηρύσσει πως «δεν εννοεί να πληρώνει για τους άλλους».

«Τα ευρωομόλογα προϋποθέτουν ελεγκτικούς μηχανισμούς, για να αποτραπούν τα σημαντικά δημόσια ελλείμματα» (...) «και προκειμένου να διαφυλαχθεί η δημοσιονομική πειθαρχία, που είναι ικανή να προστατεύσει τους πολίτες απ τα ανεύθυνα πολιτικά μέτρα», αναφέρει εξάλλου το ίδιο ανακοινωθέν.

«Πρέπει να εξασφαλίσει η ευρωζώνη ότι οι τράπεζες της θα έχουν κεφαλαιακή επάρκεια, ιδίως μέσω της ενίσχυσης του ιδιωτικού τομέα» (ένα ζητούμενο το οποίο συμμερίζεται το ΔΝΤ), καταλήγει το ίδιο ανακοινωθέν.