Eυτυχία στην εργασία: Είναι πραγματικά απαραίτητη;
08.07.2024
11:56
Πόσο ουτοπικό είναι να είμαστε ευτυχισμένοι στο γραφείο, πώς θα καταλάβετε ότι είστε δυστυχισμένος επαγγελματικά και τι μπορείτε να κάνετε για αυτό;
«Διάλεξε ένα επάγγελμα που σου αρέσει και δεν θα ξαναχρειαστεί να δουλέψεις στη ζωή σου», αναφέρει ένα «πολυφορεμένο» γνωμικό που αποδίδεται από πολλούς στον Κομφούκιο, παρότι δεν επιβεβαιώνεται ότι ανήκει στον Κινέζο διανοητή και φιλόσοφο. Ανεξαρτήτως πηγής, πόση αλήθεια κρύβει αυτό το απόφθεγμα; Μήπως τελικά η αφοσίωση στη δουλειά, δεν φέρνει ευτυχία; Ισχύει ότι ο εργαζόμενος είναι μέλος μίας μεγάλης οικογένειας ή πρόκειται για ψευδαίσθηση ή ακόμα χειρότερα για αποτέλεσμα χειριστικής συμπεριφοράς από τους προϊσταμένους; Μήπως αυτή η σχέση -που για αρκετούς μπορεί να είναι και η πιο μακροχρόνια – δεν είναι τόσο ειδυλλιακή, τουλάχιστον όσο ήταν στην αρχή της, αλλά μπορεί να αποκαλυφθεί η μεγαλύτερη παγίδα της ζωής μας;
Η Αμερικανίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας Σάρα Τζάφι στο βιβλίο της «Work Won’t Love You Back: How Devotion to Our Jobs Keeps Us Exploited, Exhausted and Alone» εξηγεί πως ακολουθώντας τη λογική του παραπάνω γνωμικού, ο εργαζόμενος μετατρέπεται σε «εργάτη της αγάπης», όπως οι δάσκαλοι, οι οποίοι μπορεί να υπομείνουν δύσκολες εργασιακές συνθήκες, ακόμα και άδικη συμπεριφορά, χαμηλό μισθό ή πολλές ώρες απασχόλησης, επειδή αγαπούν τους μαθητές τους. Ένας τέτοιος τρόπος προσέγγισης, ιδίως από χαμηλόμισθους, ενδέχεται να εντείνει το αίσθημα της αδικίας, αφού ο υπάλληλος μπορεί να θεωρηθεί αχάριστος αν διεκδικήσει τα δικαιώματά του. Επιχείρημα αποτελεί ότι έχει καταφέρει να αποκτήσει τη «δουλειά των ονείρων» του, επομένως δε θα έπρεπε να απαιτεί, αλλά να δουλεύει για το πάθος του.
Για «συνταγή εκμετάλλευσης» και «νέα τυραννία της εργασίας» στην οποία ο υπάλληλος συναινεί με χαρά, επιτρέποντας στη δουλειά να κατακλύσει όλη του τη ζωή, κάνει λόγο η συγγραφέας. Ως μέλος μίας οικογένειας και εφόσον έχει το προνόμιο να ασχοληθεί με αυτό που αγαπά, τότε πρέπει να είναι διατεθειμένος να κάνει θυσίες: Να δεχθεί μισθό κατά πολύ κατώτερο της εκπαίδευσης, των προσόντων και της εμπειρίας του, να καλείται να εργαστεί περισσότερες από τις προκαθορισμένες ώρες, να υπομένει υποτιμητική συμπεριφορά από ανωτέρους.
Διαβάστε περισσότερα: newmoney.gr
Η Αμερικανίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας Σάρα Τζάφι στο βιβλίο της «Work Won’t Love You Back: How Devotion to Our Jobs Keeps Us Exploited, Exhausted and Alone» εξηγεί πως ακολουθώντας τη λογική του παραπάνω γνωμικού, ο εργαζόμενος μετατρέπεται σε «εργάτη της αγάπης», όπως οι δάσκαλοι, οι οποίοι μπορεί να υπομείνουν δύσκολες εργασιακές συνθήκες, ακόμα και άδικη συμπεριφορά, χαμηλό μισθό ή πολλές ώρες απασχόλησης, επειδή αγαπούν τους μαθητές τους. Ένας τέτοιος τρόπος προσέγγισης, ιδίως από χαμηλόμισθους, ενδέχεται να εντείνει το αίσθημα της αδικίας, αφού ο υπάλληλος μπορεί να θεωρηθεί αχάριστος αν διεκδικήσει τα δικαιώματά του. Επιχείρημα αποτελεί ότι έχει καταφέρει να αποκτήσει τη «δουλειά των ονείρων» του, επομένως δε θα έπρεπε να απαιτεί, αλλά να δουλεύει για το πάθος του.
Για «συνταγή εκμετάλλευσης» και «νέα τυραννία της εργασίας» στην οποία ο υπάλληλος συναινεί με χαρά, επιτρέποντας στη δουλειά να κατακλύσει όλη του τη ζωή, κάνει λόγο η συγγραφέας. Ως μέλος μίας οικογένειας και εφόσον έχει το προνόμιο να ασχοληθεί με αυτό που αγαπά, τότε πρέπει να είναι διατεθειμένος να κάνει θυσίες: Να δεχθεί μισθό κατά πολύ κατώτερο της εκπαίδευσης, των προσόντων και της εμπειρίας του, να καλείται να εργαστεί περισσότερες από τις προκαθορισμένες ώρες, να υπομένει υποτιμητική συμπεριφορά από ανωτέρους.
Διαβάστε περισσότερα: newmoney.gr
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr