Οικογένεια Αμπάνι: Πώς έχτισαν την αμύθητη περιουσία τους από τα μπαχαρικά μέχρι τα πετρέλαια

«Έρχεται ο νάκα, έρχεται ο νάκα»! Αυτό φώναζαν οι μεγαλέμποροι μπαχαρικών στη Σουράτ και τη Βαλοντάρα, τα δύο μεγάλα αστικά κέντρα της πολιτείας Γκουτζαράτ στην Ινδία, όταν έβλεπαν τον Ντιρουμπάι Αμπάνι. Ο τότε πρόεδρος της Reliance Commercial Corporation, και ιδρυτής της δυναστείας που έχει φέρει την οικογένειά του στους πιο πλούσιους του κόσμου, είχε αυτό το παρατσούκλι, το οποίο κανείς βέβαια δεν τολμούσε να πει μπροστά του: ο «μύτης». Νάκα είναι η μύτη στη γλώσσα γκουτζαράτ, την μητρική του Αμπάνι.

Ο Αμπάνι συνήθιζε όταν πήγαινε πάνω από τα μεγάλα τσουβάλια με τα μπαχαρικά να παίρνει μεγάλες ανάσες. Σα να ήθελε να ρουφήξει το κύμινο, το σκόρδο, το μάραθο, τον άνηθο, και κυρίως το τσίλι, την καυτερή πιπεριά, που ήταν έτοιμοι να του πουλήσουν οι έμποροι. Η πρώτη ενασχόλησή του ήταν με τα μπαχαρικά. Είχε, όμως, στο μυαλό του κάτι πολύ πιο μεγάλο. Μια επανάσταση. Η μύτη του οσμιζόταν με την ίδια ευκολία και το χρήμα, εκτός από την ποιότητα των μπαχαρικών.

Γεννημένος σ’ ένα χωριό στην επαρχία του Γκουτζαράτ, με πατέρα δάσκαλο στοιχειώδους εκπαίδευσης, ο Ντιρουμπάι Αμπάνι βρέθηκε από μικρή ηλικία στο Άντεν της σημερινής Υεμένης. Τότε βρετανική αποικία, με μια τεράστια ναυτική βάση που «έλεγχε» το δρόμο προς τις Ινδίες, το Άντεν δίδαξε στον πατέρα Αμπάνι το εμπόριο και την ζήτηση για μπαχαρικά. Έτσι, λοιπόν, όταν το 1958, σε ηλικία μόλις 25 ετών, επέστρεψε στην πατρίδα του και εγκαταστάθηκε στη Μουμπάι -που τότε ακόμα λεγόταν Βομβάη- με αυτό καταπιάστηκε πρώτο. Έφτιαξε μια εταιρία μαζί με τον δεύτερο ξάδελφό του, τον Tσαμπακλάλ Νταμανί. Ο Μουκές, ο πρωτότοκος γιος του, ήταν βρέφος ακόμα όταν η οικογένεια πήρε το δρόμο της επιστροφής. Ο Ντιρουμπάι, όμως, ήταν έτοιμος να ρισκάρει. Και ξεκίνησε την επανάσταση από τα μπαχαρικά που έστελνε στο Άντεν: Αύξησε την ποιότητα και μείωσε την τιμή, αποδεχόμενος μικρότερο περιθώριο κέρδους. Πολύ σύντομα δικαιώθηκε. Οι προμηθευτές έκαναν ουρά για να πάρουν απ’ αυτόν.

Επένδυση σε μια ιεροσυλία: Υφάσματα από πολυεστέρα

Τα λεφτά που μάζεψε τα έριξε στην πρωτοποριακή του ιδέα: Υφάσματα από πολυεστέρα. Από κλωστές φτιαγμένες από πολυεστέρα, για την ακρίβεια. Στην Ινδία της δεκαετίας του 1960, που υπερηφανευόταν για την μακραίωνη παράδοση των βαμβακερών της υφασμάτων και τροφοδοτούσε μέχρι και τους ράφτες της Σάβιλ Ρόου στο Λονδίνο, το να πουλήσεις υφάσματα από πολυεστέρα ισοδυναμούσε με ιεροσυλία. Κι όμως…

Ο ξάδελφος επέμενε να μείνουν στα μπαχαρικά, αλλά ο Ντιρουμπάι ήταν τόσο σίγουρος για την ιδέα του που αποφάσισε να χωρίσουν την επιχείρηση, ο ίδιος κράτησε το εμπόριο με κλωστές πολυεστέρα και άφησε στον ξάδελφο τα μπαχαρικά. Μάλιστα, το 1965 μετονόμασε την εταιρεία σε Reliance Textiles Ltd. Ώστε να μην υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα ασχοληθεί με τα υφάσματα. To όνομα έμεινε μέχρι το 1973, όταν και άλλαξε σε Reliance Industries Ltd. Αυτό που υπάρχει ακόμα και σήμερα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: www.newmoney.gr