«Μεγάλο haircut δεν σημαίνει και μεγάλη μείωση του χρέους»

Μια καταλυτική παρέμβαση σε όλα όσα είχαν επικρατήσει τις τελευταίες μέρες με το περίφημο haircut του ελληνικού χρέους έκανε ο πρόεδρος της Πειραιώς κ. Μιχάλης Σάλλας.

Όπως υποστηρίζει, η διαπραγμάτευση που γίνεται αυτές τις μέρες στην Ευρώπη για το ύψος του κουρέματος, αν δηλαδή θα είναι 21%, 30% ή 50%, μικρό όφελος θα έχει το ελληνικό  κράτος και το συνολικό χρέος της χώρας.

Υποστηρίζει δε ότι, ακόμα και στην περίπτωση κουρέματος 50%, το τελικό όφελος θα είναι περίπου 20-25 δισ. επιπλέον της απόφασης της 21ης Ιουλίου, καθώς η όλη ρύθμιση θα αφορά μόνο τους ιδιώτες κατόχους ομολόγων και όχι την ΕΚΤ,  τον EFSF και τους λοιπούς κατόχους ελληνικού χρέους.

Προς επίρρωση των  εκτιμήσεων του προέδρου της Τράπεζας Πειραιώς έρχεται και η εκτίμηση των οικονομολόγων της μεγάλης  ελβετικής τράπεζας UBS.

Οι ειδικοί του  ελβετικού οίκου τονίζουν πως  η εφαρμογή τυχόν μεγαλύτερου "κουρέματος" στα ελληνικά ομόλογα ΔΕΝ αρκεί για τη μείωση του χρέους της Ελλάδας σε διατηρήσιμα επίπεδα, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά τα όσα ανέφερε νωρίτερα ο κύριος Μιχάλης Σάλλας. Η UBS σημειώνει χαρακτηριστικά ότι ένα "κούρεμα" της τάξεως του 50% ουσιαστικά θα οδηγήσει σε μείωση του υφιστάμενου χρέους της χώρας κατά μόλις 22%, από τη στιγμή που θα ανακεφαλαιοποιηθούν οι ελληνικές τράπεζες. Για να μειωθεί το χρέος κατά το επιθυμητό 50%, θα πρέπει να επιβληθεί καθολικό "κούρεμα" στα ομόλογα, της τάξεως του 100%, σημειώνει χαρακτηριστικά ο οίκος!

Αναλυτικά, η δήλωση του κ. Σάλλα έχει ως εξής:

«Αυτοί που υποστηρίζουν το μεγάλο «κούρεμα» των Ελληνικών Ομολόγων, δηλαδή το πάνω από 21%, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Στην πρώτη ανήκουν εκείνοι που δεν έχουν να χάσουν τίποτα, ούτε από την κατάρρευση της Ελλάδας και φυσικά ούτε από τα χαρτοφυλάκια τους. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν αυτοί που δεν έχουν καταλάβει τίποτα από τις συνέπειες αυτής της ενέργειας και το πιθανότερο ούτε καν περί ποίου «κουρέματος» πρόκειται.  Το λυπηρό είναι ότι σε αυτούς περιλαμβάνονται και άνθρωποι που οφείλουν να καταλαβαίνουν.

Με βάση τις συμμετοχές που εκτιμάται ότι δηλώθηκαν για το εθελοντικό PSI της 21ης Ιουλίου, εάν δεχτούμε ότι αντί για το 21% «κούρεμα» που προέβλεπε η απόφαση αυτή, τώρα το εθελοντικό «κούρεμα» θα φθάσει στο 50%, τότε οδηγούμαστε σε μία επιπλέον μείωση του Ελληνικού Δημοσίου Χρέους ουσιαστικά κατά  20 έως 25 δισεκ. ευρώ περίπου, σε παρούσες αξίες, και όχι κατά 180 δισεκ. ευρώ, που πολλοί, είτε από αφέλεια είτε από ελλιπή ενημέρωση, πιστεύουν. Το όφελος δηλαδή θα ήταν περίπου 20 - 25 δισ. ευρώ, το οποίο, όμως, κατά το μεγαλύτερο μέρος, η Ελλάδα θα είναι αναγκασμένη και πάλι να το ξαναδανειστεί από τις ευρωπαϊκές χώρες και το Δ.Ν.Τ., προκειμένου να ενισχύσει τα Ασφαλιστικά Ταμεία και να επανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες. Μιλάμε δηλαδή, στο τέλος της ημέρας, για ένα όφελος της τάξης των 10 ή 15 δισ. ευρώ, από ένα σύνολο χρέους 360 δισεκ. ευρώ!  Δυστυχώς, δεν έχει γίνει αντιληπτό ότι στο προτεινόμενο από διαφόρους «κούρεμα» μέσω του PSI , εξαιρούνται τα Ομόλογα της ECB, περίπου € 60 δις ονομαστικής αξίας, τα δάνεια της Τρόϊκα, ύψους € 65 δις, άλλα δάνεια που έχει συνάψει το Ελληνικό Δημόσιο περίπου 20 δις, τα Έντοκα Γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου 15 δις, Ομόλογα λήξης μετά το 2020 άλλα 40 - 45 δις, άλλες υποχρεώσεις προς προμηθευτές κλπ του Ελληνικού Δημοσίου και ασφαλώς εκείνους στο Εξωτερικό οι οποίοι και δεν προσήλθαν ούτε στο «κούρεμα» του 21% στο PSI  του Ιουλίου.

Επίσης, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό, ότι αυτοί που δήλωσαν συμμετοχή για την συγκεκριμένη περίοδο λήξης Ομολόγων στο PSI του Ιουλίου, ήταν σχεδόν πάνω από  50% Ελληνικές Τράπεζες, Ασφαλιστικές Εταιρίες και Ελληνικά Ασφαλιστικά Ταμεία. Δηλαδή, όλη η ιστορία αφορά κυρίως το Ελληνικό Ασφαλιστικό και Τραπεζικό Σύστημα, για τα οποία το Ελληνικό Δημόσιο θα πρέπει να ξαναδανειστεί για να καλύψει τις ανάγκες που δημιουργούνται εξαιτίας αυτής της αύξησης «κουρέματος».

Έτσι, θα έχουμε το φαινόμενο, το Ελληνικό Δημόσιο να αποδέχεται να διαγράψουν  τα Ελληνικά Ιδρύματα, χρέος που θα τα οδηγήσει σε μείωση των αποθεματικών ή της κεφαλαιακής τους επάρκειας, για να δανειστεί στη συνέχεια και πάλι το Κράτος από Διεθνείς Οργανισμούς, με ό,τι αυτό σημαίνει πολιτικά και οικονομικά, για να επανακεφαλαιοποιήσει τις Τράπεζες και να καλύψει τα Ταμεία.

Συνέπεια όλων αυτών είναι η χώρα να καταρρακώνεται διεθνώς, να της ασκούν ακόμη περισσότερες πιέσεις,  να δημιουργείται κίνδυνος μόλυνσης ολόκληρου του Ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος, όπως άλλωστε υποστηρίζει και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ασφαλώς να διαλύεται για πολλά χρόνια το Ελληνικό Χρηματιστήριο, το οποίο έχει υποστεί ήδη δεκάδες δις ζημία από την όλη συζήτηση».