Γερμανικά «παζάρια» με τις τράπεζες για το ελληνικό χρέος

Σε έναν άνευ προηγουμένου διαπραγματευτικό μαραθώνιο έχουν  εμπλακεί οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες  με πρώτον τον  Γερμανό υπουργό  Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, με στόχο να επιτευχθεί μια συμφωνία σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τα όρια χρέους, πριν την Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 23 του μηνός.

Με δεδομένο πλέον  πως η περιβόητη συμφωνία της 21ης Ιουλίου, πάνω στην οποία βασίσθηκε όλο το αναθεωρημένο σχέδιο στήριξης της Ελλάδας και το πρόγραμμα συμμετοχής των ιδιωτών πιστωτών της χώρας μας στην μακροπρόθεσμη ανταλλαγή χρέους, αποτελεί πια παρελθόν και είναι εκ των πραγμάτων ξεπερασμένη από τις εξελίξεις, το νέο «στοίχημα» για τους Γερμανούς, στο βαθμό που αυτοί οδηγούν τις εξελίξεις στην Ευρωζώνη, είναι να καταλήξουν σε μια κοινή γραμμή αντιμετώπισης του «ελληνικού προβλήματος», σε ένα νέο σχέδιο στήριξης της χώρας, στη βάση της ριζικής μείωσης του χρέους της Ελλάδας και της συντεταγμένης, αποτελεσματικής και άμεσης στήριξης τόσο της χώρας μας, όσο και γενικότερα της ευρωζώνης και του ταλανισμένου τραπεζικού της κλάδου.

Το παράδοξο αλλά και εξόχως δύσκολο στην όλη προσπάθεια των Γερμανών πολιτικών είναι η σθεναρή άρνηση στα σχέδιά τους και οι διαρκείς ενστάσεις από τους … Γερμανούς τραπεζίτες! Κι εδώ έρχεται η τελευταία προσπάθεια του χερ Σόιμπλε να επικεντρωθεί: δεσμευόμενος, σε ομιλία του σε συνέδριο του Ντίσελντορφ, πως είναι κάθετα αντίθετος στην έκδοση ευρωομολόγων, ο Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θέλησε να κάμψει και τις τελευταίες αντιστάσεις των τραπεζιτών που δεν συμφωνούν ούτε κατ’ ελάχιστο με το προωθούμενο από την κυβέρνηση του Βερολίνου «κούρεμα» του ελληνικού χρέους κατά 50% ή και 60% με παράλληλη κεφαλαιακή θωράκιση των ευρωτραπεζών!

Ακριβώς αυτή η παράμετρος, δηλαδή η μεγαλύτερη συμμετοχή των  ιδιωτών πιστωτών στο «κούρεμα»  και η αναγκαστική ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών για να «αντέξουν» στη χασούρα, έχει ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τους τραπεζίτες. Γερμανούς και Γάλλους. Κι εδώ έρχεται το μεγάλο διπλωματικό «ατού» του Γερμανού υπουργού Οικονομικών που κατάφερε να κάμψει την αντίσταση του κ. Γιόζεφ Ακερμαν, προέδρου της  μεγαλύτερης εμπορικής τράπεζας της Γερμανίας, της Deutsche Bank.

Ο χερ Άκερμαν, εκ των πρώτων που είχαν εκφράσει ενστάσεις ακόμα και για το «κούρεμα» του 21% στο ελληνικό χρέος, τώρα έχει «πειστεί» και ως πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Τραπεζών (IIF) φέρεται να προσπαθεί να πείσει τα μέλη της Ένωσης, τους συναδέλφους του τραπεζίτες δηλαδή, να παραιτηθούν από το ήμισυ και πλέον των απαιτήσεών τους έναντι της Ελλάδας, δηλαδή να συναινέσουν στη διαγραφή του ελληνικού χρέους κατά 50%! Και με βάση τις τελευταίες δηλώσεις του γενικού διευθυντή του IIF Τσαρλς Νταλάρα, η … διαπραγματευτική ικανότητα του κυρίου Άκερμαν είναι τουλάχιστον ικανοποιητική, καθώς οι ιδιώτες ομολογιούχοι φέρονται τώρα πιο πρόθυμοι να «συζητήσουν το ενδεχόμενο μεγαλύτερου “κουρέματος” στα ελληνικά ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου πακέτου για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρωζώνη» …

Το εξόχως παράδοξο πάντως είναι πως ενώ ο κορυφαίος  «εμπορικός» τραπεζίτης της Γερμανίας  συντάχθηκε, έστω την ύστατη ώρα, με τη γερμανική κυβέρνηση και τα σχέδιά της, ο διορισμένος από την ίδια τη Γερμανίδα Καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ νέος πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας (Bundesbank) Γιενς Βάιντμαν ΔΕΝ πείθεται και πάντως δεν διστάζει να εκφράσει δημοσίως τις αντιρρήσεις του, ιδίως στο σκέλος της αναγκαστικής κεφαλαιακής θωράκισης των τραπεζών για να «αντέξουν» σε ένα μεγάλο ελληνικό «κούρεμα».

Εξ΄ου και η δήλωσή του στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters στην οποία τονίζει πως «οι ευρωπαϊκές τράπεζες πρέπει να ανακεφαλαιοποιηθούν αλλά αυτά τα βήματα πρέπει να είναι μετρημένα»…