Ευάγγελος Τσάνταλης (Οινοποιητική): Η άνοδος και το τέλος μίας ιστορικής εταιρείας (pics)

«Η μοναδική δουλειά που γνώρισα από παιδί ήταν το κρασί, το τσίπουρο και το ούζο. Και όταν αγαπάς πολύ μια δουλειά καταλήγεις να γίνεις σκλάβος της. Ας είναι όμως, αν ο Θεός μού χάριζε κι άλλα χρόνια, πάλι αμπέλια θα φύτευα».

Το καλοκαίρι του ’96, λίγους μήνες πριν περάσει στην αιωνιότητα, ο Ευάγγελος Τσάνταλης, στην τελευταία του συνέντευξη που είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό «Γεύση», αισθανόταν σίγουρος ότι οι καλύτερες εποχές για τον ελληνικό οίνο, τομέας στον οποίο ο ίδιος συνέβαλε όσο λίγοι για να αναβαθμιστεί και να αποκτήσει «ετικέτα» στις διεθνείς αγορές, έπονται. Ο ίδιος μέχρι τέλους θα κατέβαινε στους αμπελώνες, θα έβαζε διαρκώς νέα στοιχήματα με τον εαυτό του εμπνέοντας και μία ολόκληρη γενιά οινολόγων και οινοποιών να ακολουθήσουν το παράδειγμά του. Είκοσι εννέα χρόνια μετά το δημιούργημά του, η οινοποιία Τσάνταλη, ετοιμάζεται και τυπικά να ρίξει τους τίτλους τέλους ζητώντας την περασμένη εβδομάδα από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης να κηρυχθεί σε πτώχευση και να ακολουθήσει η τελευταία πράξη μιας πορείας που ξεκίνησε πριν από 134 χρόνια, σημαδεύοντας την ιστορία της ελληνικής αμπελουργίας και οινοποιίας. Η διαδικασία του διορισμού συνδίκου για την εκκαθάριση των περιουσιακών της στοιχείων, των οινοποιείων, των αμπελώνων, ακόμα και του ίδιου του ονόματος «Τσάνταλης»!

Διαβάστε περισσότερα: https://www.newmoney.gr