Καλά κρατεί η διαφωνία ΔΝΤ – Γερμανίας για το “κούρεμα”

Με τις συναντήσεις της Τρόικας με Έλληνες αξιωματούχους, όπως ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος και ο υπουργός Εργασίας κ. Γιώργος Κουτρουμάνης, να είναι διαδοχικές, η πολύ-αναμενόμενη συμφωνία για κούρεμα των ελληνικών ομολόγων δεν κλείνει, λόγω της διαμάχης που έχει ξεσπάσει μεταξύ των δυο επίσημων πιστωτών της Ελλάδας: του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Γερμανίας.

Κι αν το κοινό “ΟΧΙ” των κοινωνικών εταίρων στις μειώσεις των μισθών (διαβάστε εδώ ) δείχνει πως ενισχύονται οι πιθανότητες για νομοθετική ρύθμιση στο καυτό θέμα,
αρκετοί είναι εκείνοι που θεωρούν ότι μια συμφωνία μεταξύ της Ελλάδος και των ιδιωτών κατόχων ομολόγων μπορεί να επιτευχθεί μέσα σε λίγες ώρες εάν οι δυο πλευρές συμφωνήσουν στα «ψιλά γράμματα». Αλλά η διαμάχη που έχει ξεσπάσει μεταξύ του ΔΝΤ και της Γερμανίας  καθυστερεί την τελική ολοκλήρωση της συμφωνίας.  Όπως αναφέρει η Wall Street Journal,  το χάσμα που υπάρχει μεταξύ της Γερμανίας και του ΔΝΤ αποδεικνύει και τη  θεμελιώδη διαφορά που έχουν όσον αφορά την προσέγγισή τους για τη μείωση του τεράστιου ελλείμματος της Ελλάδος

Από την πλευρά του το ΔΝΤ υποστηρίζει -όλο και πιο έντονα -ότι μειώνοντας την ονομαστική αξία των € 200 δισ. που είναι το χρέος στην Ελλάδα σε ιδιώτες, δεν θα είναι αρκετό για να μειώσει το χρέος της κυβέρνησης που έχει στόχο να αγγίξει το 120% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος μέχρι το 2020-ένα στόχο που πολλοί αναλυτές θεωρούν ότι δεν είναι αρκετά φιλόδοξος .

Το ΔΝΤ θεωρεί ότι μια αξιόπιστη συμφωνία θα απαιτήσει θυσίες από τους επίσημους πιστωτές της Ελλάδα στην Ευρώπη-δηλαδή την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τις Εθνικές κυβερνήσεις. Ενδεικτικό είναι ότι το εν λόγω θέμα έχει «γεννήσει» και ένα αρκτικόλεξο: το OSI που σημαίνει " εμπλοκή του κρατικού τομέα (official-sector involvement ) και το παράλληλό του, το PSI , εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα  (private-sector involvement) , ο ευφημισμός που πιέζει τους ιδιώτες επενδυτές να έχουν απώλειες.

Το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι περαιτέρω «δρακόντειες» περικοπές δεν είναι εφικτές για την ελληνική οικονομία και κατά πάσα πιθανότητα κάτι τέτοιο θα την έβγαζε εκτός πορείας. Θεωρεί  ωστόσο ότι πρέπει να αφήσουν για λίγο στην άκρη τον προϋπολογισμό της Ελλάδος και να διασφαλίσουν διαρθρωτικές αλλαγές, όπως την αναμόρφωση της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα.

Από την άλλη, η Γερμανία εμφανίζεται ακόμη κάθετα αντίθετη με οποιαδήποτε συμμετοχή επίσημου φορέα – είτε μιλάμε για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είτε για τα κράτη – μέλη της Ευρωζώνης.  Σε ανάλογο μήκος κύματος κινήθηκαν σημερινές δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε (διαβάστε εδώ σχετικά), παρόλο που Ευρωπαίοι αξιωματούχοι  (διαβάστε εδώ σχετικά) δείχνουν προς την κατεύθυνση της συμμετοχής της ΕΚΤ για επίτευξη, τελικά, του στόχου υποχώρησης του ελληνικού χρέους στο 120% του ΑΕΠ στο τέλος της δεκαετίας.

Από την πλευρά του, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος χαρακτήρισε, στη διάρκεια ομιλίας του στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, ως απαραίτητη τη συμμετοχή της ΕΚΤ στη διαδικασία κουρέματος του χρέους (διαβάστε εδώ σχετικά), ενώ ο Επίτροπος Οικονομικών Όλι Ρεν έδωσε μια άλλη διάσταση: ακόμη κι αν επιτευχθεί συμφωνία, η Ελλάδα πιθανότατα θα χρειαστεί νεά χρηματοδότηση.

Διαβάστε εδώ το σχετικό ρεπορτάζ.