«Μονόδρομος οι συγχωνεύσεις στην Ακτοπλοΐα»

Οι συγχωνεύσεις αποτελούν μονόδρομο  για την ελληνική ακτοπλοΐα η  οποία βουλιάζει στα οικονομικά προβλήματα με τις τράπεζες να έχουν  κλείσει τις στρόφιγγες χρηματοδότησης.
 
«Ο ακτοπλοϊκός κλάδος, όπως και  ο κλάδος των τραπεζών, χρήζει συγχωνεύσεων όχι μόνο σε καθαρά εταιρικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο δρομολογίων τόσο στην Αδριατική όσο και στο Αιγαίο. Η περίοδος της αυτορύθμισης της αγοράς έχει τελειώσει προ πολλού και η κάθετη πτώση του μεταφορικού έργου των εταιρειών επιτάσσει όχι απλές συνέργιες αλλά συγκεντρώσεις δραστηριοτήτων, επιχειρησιακών σχεδίων, στόλων αλλά και κεφαλαίων» επισημαίνει ο τραπεζίτης Γιώργος Ξηραδάκης «Αυτό θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε καλύτερα αποτελέσματα αλλά και σε νέες δυναμικές για την εξωστρέφεια  του κλάδου που οι σύγχρονοι διαχειριστές του τις έχουν ξεχάσει. Αξίζει να θυμηθούμε την επιτυχή αναδίπλωση των εταιρειών Στρίντζη και Παναγόπουλου  της δεκαετίας του 90 αλλά και το μοντέλο διαχείρισης της παρούσης δεκαετίας του ομίλου Grimaldi η των σκανδιναβικών ομίλων που έχουν αφενός γιγαντωθεί και αφετέρου αναδιπλωθεί γεωγραφικά ακόμα και στα δύσκολα χρόνια της χρηματοπιστωτικής κρίσης» και προσθέτει:  
 
«Η συγκέντρωση που επιβάλλεται  να γίνει στον κλάδο δεν την  ορίζουν όπως στις τράπεζες οι όροι και οι διαδικασίες ανακεφαλαιοποίησης αλλά οι ίδιες οι συνθήκες τις αγοράς που βιώνουνουμε όλοι μας τα τελευταία 3-4 χρόνια. Πέρα όμως από τις συνθήκες καθαυτές πρέπει να υπάρχει και η διάθεση για τέτοιου μεγέθους αλλαγές. Οι αλλαγές που ενδεχομένως να προκύψουν από μια συγκέντρωση του κλάδου θα επηρεάσουν σίγουρα τον τρόπο και το εύρος των μεταφορών στην Νοτιο-ανατολική Μεσόγειο και θα αναδείξουν την δυναμική που διαθέτει ο στόλος των εταιρειών που εδώ και αρκετό καιρό απαξιώνεται εξυπηρετώντας την συνεχώς μειούμενη ζήτηση για μεταφορές».
 
Στο ερώτημα εάν οι διοικήσεις των  ακτοπλοϊκών επιχειρήσεων είναι  έτοιμες να κάνουν αυτή την κίνηση ο Γιώργος Ξηραδάκης επισημαίνει:   
 
«Το ερώτημα βεβαίως δεν είναι  μόνο αν κινηθούν οι ίδιοι οι διαχειριστές προς τις συγχωνεύσεις πράγμα δύσκολο  λόγω της διακύβευσης των κεκτημένων, αλλά οι ίδιοι οι μέτοχοι που δυστυχώς στο μεγαλύτερο αριθμό των ελληνικών ακτοπλοϊκών εταιρειών είναι είτε άμεσα είτε έμμεσα οι ίδιοι οι χρηματοδότες τους δηλαδή οι ελληνικές τράπεζες. Θεωρούμε ότι η προτεινόμενη διαθρωτική εξέλιξη του κλάδου θα ωφελήσει και την αγορά αλλά και τις ίδιες εταιρίες. Παράλληλα η υποστήριξη του κλάδου από το πενιχρό ταμείο του κράτους είναι αναγκαία και καθόλα σύννομη με την ευρωπαϊκή νομοθεσία αν κρίνουμε με αυτά που συμβαίνουν στα γειτονικά ευρωπαϊκά μεσογειακά κράτη» και προσθέτει:
 
«Οι μέτοχοι και οι διαχειριστές πρέπει πλέον να νιώσουν ότι από  μόνοι τους πρέπει να οδηγήσουν τόσο το κράτος όσο και τους πιστωτές τους στη νέα εποχή και να δημιουργήσουν  τις συνθήκες για άντληση νέων κεφαλαίων το συντομότερο δυνατόν μέσω τον διαφαινόμενων ευκαιριών».