ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ : Κοινό μέτωπο κόντρα στο πάγωμα των μισθών και τις ασφαλιστικές ανατροπές

Ηχηρό μήνυμα να μην πληρώσουν την κρίση οι εργαζόμενοι ετοιμάζονται να στείλουν προς την κυβέρνηση ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ με την 24ωρη απεργία που εξήγγειλαν για τις 2 Απριλίου. 

Οι εργοδοτικές αυθαιρεσίες και οι απολύσεις καθημερινά πολλαπλασιάζονται - όπως καταγγέλλουν τα συνδικάτα - ενώ οι χαμένες θέσεις εργασίας ,σύμφωνα με τα στοιχεία της ΤτΕ αυξήθηκαν κατά 17% το τελευταίο τρίμηνο του 2008 έναντι του ίδιου διαστήματος του 2007. 

Την προηγούμενη εβδομάδα ο όμιλος Αλουμύλ που  προέδρου του συνδέσμου βιομηχανιών Β. Ελλάδος κ Γ. Μυλωνά  προχώρησε στη μετατροπή των συμβάσεων 130 εργαζόμενων σε εξάμηνης διάρκειας με μειωμένο ωράριο εξαιτίας της κάμψης της παραγωγής ενώ και το Καζίνο του Ρίο  πιέζει για εφαρμογή 4ήμερης εβδομάδας απασχόληση. Πληροφορίες για 25 απολύσεις υπάρχουν και για την Αλουμίνιον της Ελλάδος.

Την ίδια ώρα οι δημόσιο υπάλληλοι  αντιδρούν στις πολύ χαμηλές  αυξήσεις που προαναγγέλλονται  στους βασικούς μισθούς και θα κυμανθούν από 9 εως 15 ευρώ το μήνα.

Συγκεκριμένα τα σενάρια που επεξεργάζεται η κυβέρνηση προβλέπουν αύξηση του βασικού μισθού κατά 2% που ισοδυναμεί με 15 ευρώ επιπλέον, αύξηση κατά 1,8% ή σε δύο δόσεις 1,5% συν 1%  που σημαίνει  13 ευρώ επιπλέον, αύξηση 1,5% , δηλαδή  11 ευρώ  καθώς  και αύξηση 1% συν 1%, που ισοδυναμεί με 9 ευρώ επιπλέον τον μήνα.

Οι εργαζόμενοι φοβούνται “ψαλίδισμα ” και στις πρόσθετες αμοιβές τους (υπερωρίες, εκτός έδρας, συμμετοχές σε επιτροπές αλλά και πάγωμα των επιδομάτων  των Ειδικών Λογαριασμών) στο πλαίσιο της  απόφαση για περικοπές κατά 10% των κονδυλίων στο δημόσιο .

Ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ  Σπύρος Παπασπύρος κατηγορεί την κυβέρνηση ότι επικαλείται την ασφάλεια της μονιμότητας  για εφαρμόσει σκληρή λιτότητα “ παραβλέποντας το γεγονός ότι οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα αποτελούν το 55% των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων  των κρατών της Ευρωζώνης.

Άλλωστε και  πάγωμα μισθών όπως προκύπτει από τις κατευθύνσεις για την εισοδηματική πολιτική του 2009 με βάση και την αύξηση του πληθωρισμού σημαίνει μείωση μισθού. Επιπλέον οι κοινωνικές παροχές για υγεία, παιδεία και κοινωνική πρόνοια περιορίζονται με συνέπεια την περαιτέρω αφαίμαξη του εισοδήματος των εργαζομένων.

Η δημόσια διοίκηση υποβαθμίζεται συνεχώς εξαιτίας των ιδιωτικοποιήσεων, του περιορισμού των πόρων για χρηματοδότηση και της αλλαγής των εργασιακών σχέσεων. Οι προσλήψεις όχι μονίμου προσωπικού αλλά μόνο συμβασιούχων έργου,  stages, μερικής απασχόλησης κυριαρχούν με αποτέλεσμα οι επισφαλώς εργαζόμενοι με οποιοδήποτε τρόπο να αποτελούν ήδη το 25%-30% των εργαζομένων στο Δημόσιο”

Οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν ανησυχούν μόνο για τις χαμηλές αυξήσεις   αλλά και για τη συρρίκνωση των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων. Πάνω από  230.000 γυναίκες  υπάλληλοι φοβούνται ότι θα εξαναγκαστούν να δουλέψουν από 5 έως 15 χρόνια επιπλέον μετά την αναμενόμενη καταδίκη της χώρας μας από το ευρωδικαστήριο ενώ  η μαζική φυγή - όπως καταγγέλλουν οι συνδικαλιστές - θα οδηγήσει σε χρεοκοπία τα ήδη επιβαρυμένα ταμεία τους.