Andrew Liveris, o ριψοκίνδυνος Ελληνας της «Dow Chemical»

Η 9η Μαρτίου ήταν μια ιστορική όσο και «σκοτεινή» ημέρα για μία από τις αρχαιότερες εταιρίες της Wall Street, την «Dow Chemical». Για πρώτη φορά από την ίδρυσή της η μεγαλύτερη εταιρεία του κλάδου των πετροχημικών στις ΗΠΑ ανακοίνωνε απογοητευτικά οικονομικά στοιχεία, η κεφαλαιοποίησή της έπεφτε στα τάρταρα (συνολικές απώλειες της τάξης του 84%, πτώση της μετοχής της σε ιστορικό χαμηλό από τα 41,10 στα 6,47 δολάρια), η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς αποφάσιζε την προσωρινή αναστολή της διαπραγμάτευσής της και η διοίκηση ανακοίνωνε -ομοίως για πρώτη φορά στην ιστορία του ομίλου- τη δραστική περικοπή του μερίσματος που θα αποδώσει στους μετόχους της για τη χρήση 2008.

Η 9η Μαρτίου ήταν και η πιο δύσκολη ημέρα στην μέχρι τώρα καριέρα του διευθύνοντος συμβούλου της «Dow Chemical», του κ. Αντριου Λιβέρη. Ηταν η ημέρα που ο άνθρωπος που αναμόρφωσε την εταιρεία μέσα σε 4 χρόνια (από τότε δηλαδή που ανέλαβε τα ηνία της) στεκόταν απέναντι στο Δ.Σ. χωρίς να μπορεί να δώσει απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα, με κυριότερο εκείνο του τι μέλλει γενέσθαι με το πλέον φιλόδοξο σχέδιο του κ. Λιβέρη, τη δημιουργία του μεγαλύτερου ομίλου πετροχημικών στον πλανήτη, με την εξαγορά της μεγάλης ανταγωνίστριάς του στις ΗΠΑ, τη «Rohm & Haas Co».

Εκεί όπου δεν τα κατάφερε ο προκάτοχός του, Γουίλιαμ Σταυρόπουλος

Τα σχέδια εξαγοράς της «Rohm & Haas», της πλέον εξειδικευμένης εταιρείας στην κατασκευή ειδικών χημικών προϊόντων και χρωμάτων, δεν είναι μια πρόσφατη ιδέα του κ. Λιβέρη. Για την ακρίβεια, αυτή δεν είναι καν η πρώτη προσπάθεια της «Dow» να εξαγοράσει τη «Rohm & Haas», καθώς παλαιότερα οι δύο εταιρείες είχαν φτάσει μια ανάσα από τη συγχώνευσή τους, όταν στο τιμόνι της «Dow» ήταν ο προκάτοχος του κ. Liveris και παράλληλα ο άνθρωπος που είχε υπό την προστασία του τον Ελληνοαυστραλό μάνατζερ από τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Το όνομα αυτού; Γουίλιαμ Σταυρόπουλος.

Πήρε 3 δισ. δολάρια από τον Γουόρεν Μπάφετ και δάνεια $9,5 δισ.

Στόχος του σχεδίου η μετατροπή του ομίλου Dow από κολοσσό των πετροχημικών σε όμιλο με ηγετική παρουσία και στους κλάδους ειδικών προϊόντων, σε κλάδους και κομμάτια της αγοράς δηλαδή που σπανίως επηρεάζονται σοβαρά από κάθε είδους, διάρκειας και εκτάσεως κρίσεις.

Ηταν δε τέτοια η αποφασιστικότητά του κ. Λιβέρη να επιτύχει εκεί όπου δεν τα κατάφερε ο προκάτοχος και μέντοράς του ώστε στράφηκε στην αναζήτηση ισχυρών στρατηγικών συμμάχων και στην άντληση -με κάθε τρόπο και κόστος- των απαραίτητων κεφαλαίων για την ολοκλήρωση της συμφωνίας.

Από τον Ιούλιο του 2008, όταν και ουσιαστικά κατέθεσε επίσημη πρόταση στη διοίκηση της «Rohm & Haas» για την εξαγορά της, έως σήμερα έχει εκποιήσει συμμετοχές του ομίλου αξίας 4 δισ. δολαρίων, έχει απευθυνθεί σε ζάπλουτους επενδυτές, όπως ο κ. Γουόρεν Μπάφετ, για συμμετοχή τους στο εγχείρημα (τελικώς πήρε πάνω από 3 δισ. δολάρια από τον ιδιοκτήτη της Berkshire Hathaway), αλλά παράλληλα βγήκε στην αγορά για δάνεια ποσού έως και 9,5 δισ. δολαρίων.

Ετσι ναυάγησε η συμμετοχή του Κουβέιτ

Ολα σωστά τα έκανε, αλλά τα περισσότερα τα περίμενε από αλλού: από την επενδυτική εταιρεία του Κουβέιτ, από την οποία αρχικά έλαβε ενίσχυση ύψους 1 δισ. δολαρίων και μετέπειτα συμφώνησε για τη συμμετοχή της στο νέο σχήμα με τη μορφή joint venture.

Μόνο που κατόπιν ήρθε η κρίση, το Κοινοβούλιο του Κουβέιτ αποφάσισε να αποσύρει την Kuwait Investment Authority από τη συμφωνία και η διοίκηση της «Rohm & Haas» υπαναχώρησε στην προκαταρκτική συμφωνία των δύο πλευρών (είχε κλείσει η εξαγορά στα 15,4 δισ. δολάρια). Σύμφωνα με τον Mr Liveris, αυτό έγινε γιατί «φοβήθηκαν» να περικόψουν το εργατικό τους δυναμικό κατά 3.500 θέσεις εργασίας, όπως προέβλεπε το business plan το οποίο είχαν συνομολογήσει οι δύο πλευρές.

Κάπως έτσι, η συμφωνία προς στιγμήν φάνηκε να ναυαγεί και πάλι...

Σ’ αυτό το σημείο παρεισέφρησε και πάλι το ελληνικό λόμπι!

Κατόπιν αυτών των εξελίξεων οι δύο πλευρές κατέληξαν στα δικαστήρια. Στις 9 Μαρτίου ζήτησαν από τον δικαστή αναβολή προκειμένου να ξαναρχίσουν τις διαπραγματεύσεις από μηδενική βάση. Κάπου εκεί είχε παρεισφρήσει -για μία φορά ακόμη- το ελληνικό λόμπι, με τις πληροφορίες να θέλουν τον κ. Σταυρόπουλο, τον άνθρωπο που ως επικεφαλής της «Dow» είχε πρωτοξεκινήσει την ιστορία, να παρεμβαίνει στους δύο βασικούς μετόχους μειοψηφίας της «Rohm & Haas» και να τους ζητάει να πιέσουν ώστε η «καταραμένη συμφωνία» να τελεσφορήσει επιτέλους! Ποιοι είναι αυτοί οι μέτοχοι;

Ο κ. Τζον Πόλσον -μεγαλοεπενδυτής και ιδρυτής της επενδυτικής Paulson Co-, ο οποίος, εάν επιτευχθεί η συμφωνία, θα βγάλει κέρδος περί τα 2,5 δισ. δολάρια, και ο κ. Μπάφετ!

Ποιοι διαφωνούσαν; Η οικογένεια Haas, το μερίδιο της οποίας όμως στο μετοχικό κεφάλαιο της «Rohm & Haas» δεν υπερβαίνει σε αξία τα 500 εκατομμύρια δολάρια.

Σε κάθε περίπτωση το deal κατάφερε τελικά και έκλεισε στις 12 Μαρτίου, όχι όμως στα 15,4 δισ. δολάρια, αλλά περίπου στα 16,7 δισ. Αυτό καθόλου δεν άρεσε στους μετόχους της «Dow», ούτε στην αγορά, που θεωρεί την τιμή «τσιμπημένη». Προς επίρρωσιν όλων αυτών ο διεθνής οίκος αξιολόγησης Fitch προχώρησε την Παρασκευή 13 του μηνός στην υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας τόσο για την «Dow Chemical» όσο και για τη «Rohm and Haas». Οπως αναφέρεται στη σχετική αιτιολογική έκθεση, η υποβάθμιση αυτή αντικατοπτρίζει τις αυξημένες -κατά τους αναλυτές του οίκου- πιθανότητες η πορεία των δύο εταιρειών να είναι αρνητική, λόγω «των επιμέρους κινδύνων, που συνδέονται με την αδύναμη ζήτηση σε πολλούς τομείς της χημικής βιομηχανίας».

Οψόμεθα…

Ποιος είναι ο Andrew Liveris

• Γεννήθηκε στο Ντάργουιν της Αυστραλίας και είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Queensland, απ’ όπου πήρε πτυχίο χημικού μηχανικού
• Είναι γέννημα θρέμμα της «Dow Chemical», καθώς εντάχτηκε στη θυγατρική του ομίλου στη Μελβούρνη της Αυστραλίας το 1976. Σταδιακά ανελίχθηκε στην ιεραρχία και τελικά προ 20ετίας εντάχθηκε στη διοικητική ομάδα της «Dow Chemical» στα κεντρικά του ομίλου στο Μίτσιγκαν
• Τελικώς τον Φεβρουάριο του 2006 ο Mr Liveris αναγορεύτηκε από το Δ.Σ. της «Dow» ως ο νέος πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ομίλου, διαδεχόμενος τον επίσης ελληνικής καταγωγής Γουίλιαμ Σταυρόπουλο
• Ο κ. Λιβέρης από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου έθεσε ως στόχο τη μετατροπή της «Dow Chemical» σε αμιγώς πετροχημική βιομηχανία, την πρώτη στον κλάδο της παγκοσμίως, εξ ου και σταδιακά απέσυρε τον όμιλο από κάθε δευτερεύουσας σημασίας συμμετοχές
• Προσπαθώντας να αλλάξει εκ νέου το προφίλ της εταιρείας, με τη δρομολογούμενη εξαγορά της «Rohm & Haas», θέλησε να μετατρέψει την «Dow» στην κορυφαία εταιρεία και στους κλάδους κατασκευής ειδικών χημικών προϊόντων και χρωμάτων
• Είναι παντρεμένος και πατέρας τριών παιδιών