Eurobank: Αγώνας για να βρει ιδιωτικά κεφάλαια

Μετά τη φυγή της οικογένειας Λάτση, η Eurobank αντιμετωπίζει σήμερα τη μεγαλύτερη πρόκληση στη χειρότερη συγκυρία και υπό τις δυσκολότερες συνθήκες. Η τράπεζα με τον μεγαλύτερο μέτοχο, που αποτέλεσε την τελευταία 20ετία το συνώνυμο του ιδιωτικού και καινοτόμου banking καλείται να διανύσει μια τεράστια απόσταση από την κρατικοποίηση έως την διατήρηση του εν δυνάμει ιδιωτικού της χαρακτήρα χωρίς όμως καμία στήριξη από ιδιώτη μέτοχο.

Η δρομολόγηση  της εξαγοράς και συγχώνευσής της με την Εθνική Τράπεζα που έληξε άδοξα πριν προλάβει να ολοκληρωθεί, βρίσκει την Eurobank εξαιρετικά ευάλωτη. Η πώληση των μετοχών της οικογένειας Λάτση στην Εθνική τράπεζα, που κατέστησε την Εθνική τον μεγαλύτερο μέτοχο της Eurobank με ποσοστό 84,5% στερεί από την τελευταία το σημαντικότερο εργαλείο στη μάχη της να διατηρηθεί ιδιωτική.

Η αδυναμία της  Εθνικής τράπεζας να συμμετάσχει και να καλύψει την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Eurobank, οδηγεί και τις δύο τράπεζες στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας καθιστώντάς το, βασικό μέτοχο και στις δύο.

Οι δύο τράπεζες απαντώντας στο σχετικό ερώτημα  του ΤΧΣ και της Τράπεζας της  Ελλάδος, δήλωσαν πως αδυνατούν  να βρουν τα ιδιωτικά κεφάλαια που  αντιστοιχούν στο 10% της αύξησης  μετοχικού κεφαλαίου.

Στην περίπτωση  της Eurobank η αρνητική απάντηση είναι νομοτελειακή δεδομένου ότι ο βασικός μέτοχος δηλαδή η Εθνική αδυνατεί να καλύψει την αύξηση κεφαλαίου.

Παράλληλα η  αδυναμία της ίδιας της Εθνικής Τράπεζας να βρει ιδιωτικά κεφάλαια για να καλύψει το 10% στη δική της αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, υποχρεωτικά την οδηγεί στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, γεγονός που οδηγεί σε συρρίκνωση του ποσοστού ελέγχου της ΕΤΕ στην Eurobank από το 84,5% στο 4% περίπου.

Από το σημείο αυτό ξεκινά η μάχη με το χρόνο που πρέπει να δώσει η διοίκηση της Eurobank με στόχο την εξεύρεση ιδιωτικών κεφαλαίων για να καλύψει το 10% της ελάχιστης ιδιωτικής συμμετοχής, έως τις 30 Απριλίου. Η Eurobank χρειάζεται κεφάλαια ύψους 5,8 δις ευρώ εκ των οποίων τα 5,5 δις ευρώ έχουν προκαταβληθεί ήδη. Εάν κάνει χρήση ομολογιακών μετατρέψιμων σε μετοχές ύψους 2 δις ευρώ, τότε το ελάχιστο ποσοστό ιδιωτικής συμμετοχής του 10% από 580 εκατομμύρια μειώνεται σε 380 περίπου εκ. ευρώ Η διοίκηση της τράπεζας ξεκινά με ένα σημαντικό μειονέκτημα, αφού πρέπει να επιτύχει το σχεδόν ακατόρθωτο σε διάστημα 20 ημερών, όταν οι ανταγωνίστριες τράπεζες, συμπεριλαμβανομένης της Εθνικής, είχαν στη διάθεσή τους σχεδόν ένα εξάμηνο για τον ίδιο σκοπό.

Την προσπάθεια αυτή συντονίζει ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος κ. Νίκος Καραμούζης ο οποίος παρά το γνωστό πείσμα που τον διακρίνει, αναγνωρίζει τη δυσκολία του εγχειρήματος, αφού όπως πολύ παραστατικά αναφέρει τραπεζικό στέλεχος «μπαίνει στην κούρσα του μαραθωνίου τη στιγμή που οι υπόλοιποι διανύουν ήδη το τελευταίο κατοστάρι».

Το εγχείρημα  είναι ακόμη πιο δύσκολο, καθώς  οι αυξήσεις κεφαλαίου πραγματοποιούνται  από όλες τις τράπεζες στην ίδια χρονική στιγμή, γεγονός που περιορίζει τους υποψήφιους επενδυτές και τη δυνατότητά τους να συμμετάσχουν σε περισσότερες από μία αυξήσεις κεφαλαίου.

Χθες, πρώτη  ημέρα μετά την ανακοίνωση του  ναυαγίου της συγχώνευσης, κύκλοι της  Eurobank δήλωναν πως η τράπεζα παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες θα επιχειρήσει να βρει ιδιωτικά κεφάλαια 380 εκατομμυρίων ευρώ, από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Σε μια συμβολική περισσότερο κίνηση, το προσωπικό της Eurobank θα κληθεί από την τράπεζα να συμμετάσχει εθελοντικά στην προσπάθεια αυτή, προκειμένου να συγκεντρωθούν κεφάλαια που σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της τράπεζας θα μπορούσαν να ανέλθουν σε 50 περίπου εκατομμύρια ευρώ. Το ενδεχόμενο αυτό είχε συζητηθεί πριν προκύψει η εξαγορά της τράπεζας από την Εθνική, ως μια από τις ενέργειες στο πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησης, που εγκαταλείφθηκε με την έναρξη της διαδικασίας συγχώνευσης. Στελέχη της Eurobank εμφανίζονται διατεθειμένα να συμμετάσχουν με το ισόποσο δύο μισθών στην αύξηση κεφαλαίου «αν έτσι μπορεί να σωθεί η τράπεζα» όπως αναφέρουν.

Ωστόσο, η επιτυχία του εγχειρήματος είναι εξαιρετικά αμφίβολη. Η διοίκηση της τράπεζας δεν διαθέτει το χρόνο που απαιτείται ώστε μέσα σε λιγότερο από 20 μέρες να προετοιμάσει business plan, να οργανώσει road shows στην Ελλάδα και κυρίως στο εξωτερικό, απουσιάζει επί μήνες από τις ευρωπαϊκές αγορές παρά το γεγονός ότι ήταν από τις πιο κινητικές και ενεργές τραπεζικές παρουσίες. Οι σχέσεις και οι επαφές της διοίκησής της, με ξένους επενδυτές και αναλυτές «χαλάρωσαν» αφού κι η ίδια παρέμεινε αποκλεισμένη επίσης επί μήνες λόγω της εξελισσόμενης συγχώνευσης. Φήμες που δεν επιβεβαιώνονται, έφεραν χθες τον πρώην μέτοχο της τράπεζας Σπύρο Λάτση, ως πιθανό επενδυτή με συμμετοχή στην αύξηση κεφαλαίου της πρώην τράπεζάς του. Ωστόσο, η οικογένεια Λάτση είναι σήμερα μέτοχος της Εθνικής τράπεζας στην οποία έχει αποκτήσει μετά την ανταλλαγή των μετοχών της το 11%. Το γεγονός αυτό, καθιστά παράδοξο το ενδεχόμενο, ο πρώην μέτοχος να μη συμμετέχει στην αύξηση της Εθνικής στην οποία είναι σήμερα μέτοχος και αντί αυτής να επιλέξει τη συμμετοχή του στην αύξηση της τράπεζας που μερικούς μήνες νωρίτερα εγκατέλειψε.

Παράγοντες  της τραπεζικής αγοράς, θεωρούν πως  αν η Eurobank καταφέρει να καλύψει την ελάχιστη ιδιωτική συμμετοχή, θα έχει κάνει έναν άθλο.

Στην περίπτωση  που η Eurobank  δεν καταφέρει να καλύψει το 10% της ελάχιστης ιδιωτικής συμμετοχής, η αύξηση κεφαλαίου θα καλυφθεί στο σύνολό της από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, που θα ελέγχει πλήρως το 100% της τράπεζας, η οποία θα ξεκινήσει ένα νέο κύκλο. Στο πλαίσιο της κρατικοποίησης ή εθνικοποίησης για άλλους, η τράπεζα θα πρέπει επίσης να υλοποιήσει ένα σφιχτό business plan με περιορισμό του κόστους, πώληση περιουσιακών στοιχείων εξωτερικού, ανασυγκρότησης και βελτίωσης του ισολογισμού της.

Σύμφωνα με τον  σχεδιασμό των δανειστών, στο  πλαίσιο της συνολικής αναδιάρθρωσης  του εγχώριου τραπεζικού τομέα, η Eurobank αποτελώντας έναν από τους τέσσερις συστημικούς πυλώνες, μπορεί να απορροφήσει μία από τις μικρότερες τράπεζες, είτε από αυτές που έχουν ήδη διαχωρισθεί σε Good – Bad Bank, όπως το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ή η Proton Bank, είτε από άλλες μικρότερες τράπεζες οι οποίες ενδεχομένως δεν θα μπορέσουν να καλύψουν τις δικές τους αυξήσεις κεφαλαίου. Η τρόικα και το ΤΧΣ δεν θέλουν να σπάσουν κι άλλες τράπεζες σε good – bad, διότι αυτό απαιτεί πρόσθετα κεφάλαια και τα διαθέσιμα του ΤΧΣ δεν ξεπερνούν τα 5 δις ευρώ.

Ηδη έχει συζητηθεί  το ενδεχόμενο, να περάσει στην Eurobank το υγιές ΤΤ γεγονός που θα ενισχύσει σημαντικά τη ρευστότητα και τα κεφάλαια της τράπεζας, ώστε το ΤΧΣ να μπορέσει σε σχετικά σύντομο διάστημα π.χ. 2 ετών, να προχωρήσει σε ιδιωτικοποίηση της Eurobank, κάτι που θεωρείται πολύ πιο εύκολο και εφικτό σε σχέση με την Εθνική. Βέβαια ο πλήρης έλεγχος της τράπεζας από το ΤΧΣ σημαίνει παράλληλα μισθολογικές προσαρμογές, πιθανή αλλαγή διοίκησης κατά την κρίση του ΤΧΣ και ολοκλήρωση ενός κύκλου ζωής που σίγουρα αποτελεί ένα άδοξο τέλος για την τράπεζα η οποία αποτέλεσε ένα μοντέλο ανάπτυξης και την πιο εξωστρεφή τραπεζική δύναμη του ελληνικού συστήματος την τελευταία εικοσαετία.