Πότε διαγράφονται οι προσαυξήσεις για χρέη προς το Δημόσιο

Τις προσαυξήσεις ή και ολόκληρο το χρέος προς το δημόσιο μπορούν να γλιτώσουν όσοι έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές στην εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, ακόμα και αν δεν κάνουν αίτηση για υπαγωγή στη νέα ρύθμιση χρεών.

Οι αιτήσεις για τις 48 δόσεις για χρέη που είχαν βεβαιωθεί έως 31.12.2012, θα ξεκινήσουν να υποβάλλονται τον Ιούνιο. Ανάλογα με τη διάρκεια των δόσεων που θα αναλάβει να πληρώνει ο οφειλέτης, προβλέπονται και εκπτώσεις επί των προσαυξήσεων που είχαν επιβληθεί έως την 1.1.2013.

Συγκεκριμένα προβλέπεται:

α) απαλλαγή 50% από τις προσαυξήσεις, εφόσον η καταβολή πραγματοποιηθεί εφάπαξ έως και την30.6.2013,

β) απαλλαγή 40% επί των προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής, εφόσον η οφειλή εξοφληθεί έως και την 30.6.2014,

γ) απαλλαγή ποσοστού 35% των προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής, εφόσον η υπαχθείσα στη ρύθμιση οφειλή εξοφληθεί έως και την 30.6.2015,

δ) απαλλαγή 30% των προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής, εφόσον η υπαχθείσα στη ρύθμιση οφειλή εξοφληθεί έως και την 30.6.2016.

ε) απαλλαγή 25% των προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής, εφόσον η υπαχθείσα στη ρύθμιση οφειλή εξοφληθεί έως και την 30.6.2017.

Προϋπόθεση για όλα αυτά είναι οι οφειλέτες να έχουν υποβάλει τις φορολογικές τους δηλώσεις καθώς και να είναι συνεπείς ("ενήμεροι") για τις οφειλές τους από την 1.1.2013  και μετά.

Πότε διαγράφονται τα χρέη

Με άλλη διάταξη στο πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή, μπορεί να διαγράφεται και ολόκληρη η οφειλή, από το ίδιο το υπουργείο και χωρίς να απαιτείται καμία ενέργεια εκ μέρους τους.

Συγκεκριμένα, όλα τα χρέη που έχουν «γεννηθεί» προ του 1993 και η αρχική βασική οφειλή ήταν κάτω από 200 ευρώ ανά φορολογούμενο (68.000 δραχμές της εποχής), θα θεωρούνται από την εφορία «μη εισπράξιμα» και θα διαγράφονται, υπό τον όρο ότι δεν υφίστανται άλλες βασικές οφειλές του ίδιου προσώπου.

Αν και το ποσό φαντάζει μικρό, ένα τέτοιο ανεξόφλητο χρέος που είχε δημιουργηθεί προς 20ετίας και πέρα, σήμερα μπορεί να ξεπερνά τα 1.000 ή και 3.000 ευρώ.

Επιπλέον, με τη διάκριση ληξιπρόθεσμων οφειλών σε εισπράξιμες και σε ανεπίδεκτες είσπραξης, διαγράφονται «οίκοθεν» και οφειλές αποβιωσάντων που δεν καταλείπουν οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο και των οποίων οι κληρονόμοι αποποιήθηκαν την επαχθείσα κληρονομιά.