Επανεξέταση της ρύθμισης για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές ζητούν οι έμποροι

Όπως αναφέρει αναλυτικά ο κ. Κορκίδης: Σύμφωνα με το άρθρο 1 του νέου Σχεδίου Νόμου: Επείγοντα μέτρα εφαρμογής προβλέπεται η έως και 48 ισόποσες μηνιαίες δόσεις ρύθμιση των βεβαιωμένων προς τις ΔΟΥ και Τελωνεία του Κράτους ληξιπρόθεσμων οφειλών, σύμφωνα με τον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων. Η παραπάνω τροποποίηση αποτελούσε πάγια θέση της ΕΣΕΕ, καθώς δύναται να ανακουφίσει την πολύπαθη ελληνική αγορά και να προσδώσει μία νότα αισιοδοξίας, στις υπάρχουσες δυσοίωνες προοπτικές για την πορεία της οικονομίας μας.

Παρόλα αυτά το εν λόγω Σχέδιο Νόμου δεν δίνει τη δυνατότητα ένταξης στο νέο ευνοϊκότερο καθεστώς, σε εκείνους τους οφειλέτες, οι οποίοι έχουν ενταχθεί σε πρόγραμμα ρύθμισης των συνολικών τους υποχρεώσεων μέχρι και τις 31.12.2012. Η παραπάνω παράλειψη αδικεί σε πολύ μεγάλο βαθμό τους ευσυνείδητους υπόχρεους, οι οποίοι θέλοντας να είναι συνεπείς απέναντι στο ελληνικό Κράτος, έσπευσαν κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους να ενταχθούν στο τότε υπάρχον ρυθμιστικό πλαίσιο.

Για λόγους ισονομίας και αξιοκρατίας, θα πρέπει στο άμεσο μέλλον να επανεξεταστεί η συγκεκριμένη διάταξη-ρύθμιση, προκειμένου να επιβραβεύσουν εκείνους τους υπόχρεους που όχι μόνο δεν αδιαφόρησαν για τις επιζήμιες συνέπειες των οφειλών τους απέναντι στο Δημόσιο και στο κοινωνικό σύνολο αλλά τουναντίον επέδειξαν μεγάλο αίσθημα ευθύνης.

Αναφορικά με τις ληξιπρόθεσμες ασφαλιστικές εισφορές εισάγεται μία νέα ρύθμιση «αδυναμίας» δηλαδή για αυτούς που αποδεδειγμένα έχουν δυσκολίες να πληρώσουν.

Η ρύθμιση θα γίνεται και πάλι σε 48 δόσεις, από 50 ευρώ, όμως με επιτόκιο αναφοράς 8% της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ενώ θα χορηγείται ασφαλιστική ενημερότητα ενός μηνός και θα αναστέλλονται οι ποινικές διώξεις και τα εισπρακτικά μέτρα. Φυσικά, θα πρέπει να τονιστεί πως ότι προβλέπεται αναφορικά με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές απέναντι στο Δημόσιο, ακριβώς το ίδιο θα ισχύει και για τους οφειλέτες των ασφαλιστικών ταμείων που θα μπορούν να καθυστερήσουν μέχρι μία δόση.

Μία σοβαρή παράμετρος που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής μας, είναι η τραγική οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι ασφαλιστικοί φορείς αλλά και οι ασφαλισμένοι σε αυτά. Επομένως, μία επιπλέον οικονομική αιμορραγία των ταμείων, λόγω μη δυνατότητας ενσωμάτωσης σε ένα ευνοϊκότερο καθεστώς των ήδη ενταγμένων ασφαλισμένων, θα αποτελέσει τροχοπέδη στην νέα προσπάθεια μεγαλύτερης ροής των τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών.

Η μορφή "κεφαλαιοποίησης" και ρύθμισης των οφειλών με τις προσαυξήσεις από την "Νέα Αρχή" και η καταβολή τους σε μηνιαίες δόσεις με κάποιες μικρές εκπτώσεις, απέχει πολύ από την πρόταση μας για "κεφαλαιοποίηση" και "πάγωμα" των παλαιών ληξιπρόθεσμων εισφορών.