Στο μικροσκόπιο της Ε.Ε. η σύμβαση ΟΛΠ-Cosco

Στην εξέταση της Σύμβασης Παραχώρησης της προβλήτας ΙΙ και προβλήτας  ΙΙΙ από τον ΟΛΠ στη COSCO προχωράει η Ε.Ε. γράφοντας ένα ακόμη επεισόδιο στο πολύκροτο αυτό σήριαλ.  

«Η εξέταση αυτή προκλήθηκε μετά από σχετικές ερωτήσεις που κατέθεσαν οι Έλληνες Ευρωβουλευτές Mαριλένα Κοππά και Δημήτρης  Παπαδημούλης επισημαίνουν σε κοινή τους ανακοίνωση η ΟΜ.Υ.Λ.Ε. και η Ένωση Λιμενεργατών ΟΛΠ 
 
Οι Συνδικαλιστικές Οργανώσεις των Λιμανιών έστειλαν στον Επίτροπο Μεταφορών Antonio  Tajani  φάκελο με νομικές αιτιάσεις, τόσο για τη σύμβαση παραχώρησης, όσο και για τα άρθρα 2 και 3 του Νόμου που ψηφίστηκε στη Βουλή. 
 
Στο φάκελο κατατέθηκε, εκτός των άλλων, νομικό υπόμνημα που στοιχειοθετεί ότι οι εκ των υστέρων ρυθμίσεις των άρθρων 2 και 3 συνιστούν, σύμφωνα με τα ισχύοντα στο Κοινοτικό Δίκαιο, κλασσική μορφή απαγορευμένης αποθετικής κρατικής ενίσχυσης. 

Ο  Επίτροπος Α. Ταγιανί, σε απάντηση που έχει δώσει στις ερωτήσεις των ευρωβουλευτών έχει επισημάνει μεταξύ άλλων ότι η Ελληνική Κυβέρνηση δεν κοινοποίησε στην Επιτροπή και δεν πήρε την απαιτούμενη έγκριση της, ως όφειλε βάση του κοινοτικού δικαίου, για τη σύμβαση παραχώρησης του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων προς την εταιρεία COSCΟ. 
 
Ο Επίτροπός συγκεκριμένα αναφέρει ότι τα μέτρα, που έχουν ληφθεί υπέρ της COSCO δηλαδή : 

α) Απαλλαγή από το φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων στη βάση της συμφωνία αποφυγής διπλής φορολογίας (αρ. 7 της Σύμβασης) που ουσιαστικά οριοθετεί μία εκτός Ελλάδας φορολογική Ελεύθερη Ζώνη στην οποία η εταιρεία μπορεί να παρέχει οποιαδήποτε υπηρεσία – ακόμα και εργοστάσιο – που δυνητικά δίνει τη δυνατότητα παροχής ευρέως φάσματος αφορολόγητων προϊόντων και υπηρεσιών 

β)Απαλλαγή από τέλη χαρτοσήμου για όλα τα δανεικά κεφάλαια που αντλήθηκαν για τη χρηματοδότηση του έργου (αρ. 6 της Σύμβασης) ενώ ακόμα και απλοί εργαζόμενοι στην Ελλάδα έχουν αυτή την επιβάρυνση στην Ελλάδα για δάνεια που συνάπτουν από τις επιχειρήσεις στις οποίες εργάζονται. 

γ)Επιστροφή Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ν. 1676/1986) άμεσα και – μετά το πέρας 60 ημερών – έντοκα, ενώ η συνήθης πρακτική για άλλες επιχειρήσεις (αρ. 4 της Σύμβασης) – συμπεριλαμβανημένου και του ίδιου του ΟΛΠ – είναι η άτοκη επιστροφή με καθυστέρηση 2-3 χρόνων.  

δ)Τυχόν συσσωρεμένες ζημιές της ΑΕΑΣ δύνανται να μεταφέρονται προς συμψηφισμό με φορολογητέα κέρδη επομένων χρήσεων, χωρίς χρονικό περιορισμό (Αρ. 5 της σύμβασης), ενώ για άλλες επιχειρήσεις – συμπεριλαμβανημένου και του ίδιου του ΟΛΠ – το δικαίωμα αυτό έχει συγκεκριμένο ορίζοντα 5ετίας 
ενδέχεται να συνιστούν κρατικές ενισχύσεις. Και υπενθυμίζει ότι η Συνθήκη απαγορεύει, ως ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά, όλες τις ενισχύσεις που χορηγούνται από τα κράτη μέλη σε επιχειρήσεις που είναι πιθανό να νοθεύσουν τον ενδοκοινοτικό ανταγωνισμό. 
Στο πλαίσιο αυτό ζήτησε από την Ελληνική Κυβέρνηση να διαβιβάσει όλα τα στοιχεία εκείνα που θα επιτρέψουν τον πλήρη έλεγχο της σύμβασης και εφόσον συντρέχει λόγος την λήψη απαραίτητων μέτρων.