Η φτώχεια θέλει ...private label

«Πενία, τέχνες κατεργάζεται» συνηθίζει να λέει ο λαός και να που στην περίπτωση της ακριβής καθημερινότητάς μας, το παραπάνω γνωμικό φαίνεται να βρίσκει βάση. Κι αυτό διότι όπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία η στροφή των Ελλήνων καταναλωτών στα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας, στα επονομαζόμενα και ως no name, είναι μια από τις πλέον ισχυρές τάσεις.

Σε περιόδους λοιπόν κρίσιμες για τα εισοδήματα εκατομμυρίων Ελλήνων, είναι παραπάνω από ξεκάθαρο πως οι καταναλωτές «φυλλορροούν» προς τις πιο φθηνές λύσεις. Προς τα διατροφικά εκείνα είδη που μπορεί να μην έχουν ωραίο αμπαλάζ, όμως με τις χαμηλές τους τιμές φροντίζουν να σώζουν τα εισόδημά μας.

Οι κατακλυσμιαίες λοιπόν συνθήκες που δημιούργησε η κρίση, αλλάζουν το τοπίο σε μια σειρά από εγχώριες βιομηχανίες τροφίμων και καταναλωτικών ειδών. Κι αυτό διότι παραδοσιακοί υποκλάδοι και κατηγορίες της αγοράς τροφίμων κλυδωνίζονται από την πτώση των πωλήσεων και την ανάδειξη των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας. Κλυδωνίζονται εξαιτίας της επιλογής τους να αυξάνουν με το έτσι θέλω τις τιμές, σε καιρούς που το αίτημα για χαμήλωμα των τιμών είναι φανερό.

Χάνουν όσοι αύξησαν τις τιμές 

Σύμφωνα με πηγές του λιανεμπορίου, οι κατηγορίες των ζυμαρικών, των κατεψυγμένων ζυμών, των χαρτικών και απορρυπαντικών, των λαχανικών, των τυριών, των οσπρίων και φυσικά του γάλακτος, καταγράφουν τις σημαντικότερες απώλειες προς τα private label είδη. Αν παρατηρήσει κανείς μία προς μία τις παραπάνω αγορές θα έλθει μπροστά σε ένα σημαντικό συμπέρασμα.

Πρόκειται για υποκατηγορίες τροφίμων οι οποίες πρωταγωνίστησαν όλες λίγο – πολύ στις περυσινές αυξήσεις και στο πρόσφατο ράλι τιμών εξαιτίας της ανόδου των τιμών στις πρώτες ύλες. Δεν είναι τυχαία δηλαδή η κατάσταση στον κλάδο των ζυμαρικών, όπου εταιρείες όπως η Μέλισσα Κίκκιζας αύξησαν το 2008 τις τιμές τους έως και κατά 40% ή στα όσπρια που ξαφνικά το ρύζι ή τα φασόλια εκτοξεύθηκαν έως και κατά 50%. Στις εν λόγω κατηγορίες, η πτώση αγγίζει από το –10 έως το –15%, πονοκεφαλιάζοντας τους βιομηχάνους.

Μεγάλα είναι τα προβλήματα όμως και στην παραδοσιακή κατηγορία του γάλακτος. Με το φρέσκο γάλα να φθάνει να πωλείται έως κι 1,52 ευρώ/ λίτρο από βιομηχανίες όπως η Όλυμπος (σ.σ. αν και η τελευταία αναγκάστηκε να μαζέψει πίσω τις τιμές με πτώση κατά 0,4 ευρώ), οι καταναλωτές επιβράβευσαν τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας γνωστών λιανεμπόρων όπως η αλυσίδα Βερόπουλος που έφερε το αυστριακό Alpiland, η Carrefour ή η ΑΒ Βασιλόπουλος και Σκλαβενίτης.

Αυτή τη στιγμή το γάλα private label κινείται με αλματώδεις ρυθμούς ανάπτυξης, τη στιγμή που το αντίστοιχο επώνυμο προϊόν παρουσιάζει κάμψη έως και 15%.

Το μεγάλο πάντως Βατερλό έχει συμβεί στην κατηγορία των χαρτικών όπου τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας έχουν εξοβελίσει τα επώνυμα με μερίδια αγοράς που φθάνουν έως και το 35%.

Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στην αγορά των απορρυπαντικών όπου τα επώνυμα προϊόντα μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων έχουν πτώση κατά 30%.

Στο 15% φθάνουν οι απώλειες των γνωστών βιομηχανιών στην κατηγορία των κατεψυγμένων ειδών διατροφής, ενώ στα ζυμαρικά οι πωλήσεις άγγιξαν μείωση της τάξης του 17% τη στιγμή που τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας αύξησαν τους τζίρους κατά 35-40%. Τα παραπάνω ελέω της αύξησης των πωλήσεων private label στα σούπερ μάρκετ αλλά και της ραγδαίας ανόδου των εκπτωτικών επιχειρήσεων τύπου Lidl, Aldi και Dia. Ας μην ξεχνάμε πως ένας στους πέντε Έλληνες επιλέγει πλέον να αγοράζει φθηνά αν και ανώνυμα είδη.

Μια παράλληλη, μυστική βιομηχανία

Δεν είναι τυχαίο πάντως πως εξαιτίας της ανερχόμενης τάσης οι καταναλωτές να επιλέγουν private label είδη, έχει ξεκινήσει να αναπτύσσεται μια ολόκληρη βιομηχανία, κάτω από τη μύτη της ήδη υπάρχουσας οργανωμένης βιομηχανίας.

Περί τις 100 – 150 είναι οι νέες επιχειρήσεις που αυτή τη στιγμή παράγουν για λογαριασμό μεγάλων εγχώριων αλυσίδων γάλα, τυρί, τσιπς, γκαζάκια, αλλαντικά και οποιοδήποτε άλλο προϊόν μπορεί κανείς να φανταστεί.

Πρόκειται για μια βιομηχανία που σύμφωνα με εκτιμήσεις τείνει να ξεπεράσει το 1 δις. ευρώ και η οποία θα βαίνει ολοένα αυξανόμενη μέσα στο προσεχές διάστημα. Μια βιομηχανία όμως που πλαγιοκοπεί τους επώνυμους παίκτες της βιομηχανίας. Όσους δηλαδή δεν δέχθηκαν να πνίξουν την εμπορική τους υπερηφάνεια και να δημιουργήσουν κι εκείνοι με τη σειρά τους, ειδικές μονάδες παραγωγής προϊόντων που θα ανταγωνίζονται τα επώνυμα δικά τους.

Γιατί γνωστό είναι πως μεγάλες βιομηχανίες για να τονώσουν τους πεσμένους τους τζίρους επιλέγουν να δημιουργούν προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας αν και παράγουν στις ίδιες ακριβώς μονάδες τα δικά τους είδη.

ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ

Κατηγορία          Ποσοστό μείωσης επωνύμων          

ΖΥΜΑΡΙΚΑ                  -17%

ΑΠΟΡΡΥΠΑΝΤΙΚΑ        -30%

ΧΑΡΤΙΚΑ                     -35%

ΓΑΛΑ                          -15%

ΟΣΠΡΙΑ                     -10 Έως 15%

ΖΥΜΕΣ                        -15%

ΚΑΤΕΨΥΓΜΕΝΑ            -15 Έως –20%