Αυξάνονται τα παράπονα για τις τράπεζες

Μεγάλη αύξηση των παραπόνων κατά των τραπεζών από ιδιώτες και επιχειρήσεις σημειώθηκε το 2008 σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Μεσολαβητή Τραπεζικών - Επενδυτικών Υπηρεσιών.

Βάσει των στοιχείων που παρατέθηκαν, ο θεσμός φέτος δέχθηκε 10.949 τηλεφωνικές κλήσεις και επισκέψεις στα γραφεία του, αυξημένες κατά 22,10% συγκριτικά με την προηγούμενη χρονιά, έναντι 8.968 πέρυσι.

Έλαβε 1.962 γραπτά παράπονα, αυξημένα κατά 23,79%, από ιδιώτες, επαγγελματίες / μικρές επιχειρήσεις και επενδυτές, που αφορούσαν τράπεζες και επενδυτικές εταιρείες, έναντι 1585 πέρυσι. Επίσης, στα πλαίσια συμμετοχής του στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο FIN-NET, έλαβε 119 διασυνοριακά παράπονα, αυξημένα κατά 13,33%.

Όσον αναφορά τις κατά προϊόν υποθέσεις παραπόνων διαπιστώνεται ότι την πρώτη θέση κατέχουν τα δάνεια με 41,46%, στη συνέχεια τα μέσα πληρωμών κατά 34,67%, οι καταθέσεις κατά 14,35%, οι επενδυτικές υπηρεσίες κατά 7,88% ενώ το 1,64% αφορά διάφορες άλλες υπηρεσίες.

Τα αίτια αυτών των παραπόνων προέρχονται κατά 36,24% από την τραπεζική ή επενδυτική πρακτική, 30,71% από την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών, 26,43% αφορούσε την αμφισβήτηση συναλλαγών / υπολογισμών και το 6,62% διάφορα άλλα θέματα (έξοδα, επιτόκια, δυσμενή στοιχεία κ.ά.).

Αξίζει να σημειωθεί ότι το 67,19% των διαφορών που εξετάστηκαν, επιλύθηκαν υπέρ των παραπονούμενων, είτε με πλήρη ικανοποίηση του αιτήματός τους είτε συμβιβαστικά.

Γιατί γκρινιάζουν…

Τα παράπονα για τα δάνεια σχετίζονταν κυρίως με τον εκτοκισμό των οφειλών, τη μη έγκαιρη ενημέρωση του εγγυητή για την υπερημερία του οφειλέτη, την επιβάρυνση με  έξοδα για ολοσχερώς εξοφλημένα ανοικτά δάνεια λόγω μη λύσης της σχετικής σύμβασης, την επιθετική πολιτική των τραπεζών αναφορικά με τη χορήγηση δανείων, τη χορήγηση πιστώσεων δυσανάλογων της πιστοληπτικής ικανότητας και τον τρόπο όχλησης των συναλλασσομένων από τις εισπρακτικές εταιρείες.

Όσον αφορά τα μέσα πληρωμών, τα παράπονα αφορούσαν τον εκτοκισμό των οφειλών σε περίπτωση μη καταβολής του συνόλου του υπολοίπου των μηνιαίων λογαριασμών πιστωτικών καρτών, τον πλημμελή έλεγχο ταυτοπροσωπίας κατά τις συναλλαγές με τράπεζες και επιχειρήσεις που δέχονται πιστωτικές κάρτες, την αμφισβήτηση χρεώσεων μετά από κλοπή ή απώλεια καρτών, την αποτελεσματικότητα των συστημάτων εντοπισμού ύποπτων συναλλαγών και τα έξοδα ανάληψης μετρητών με πιστωτικές κάρτες.  

Στις καταθέσεις, συνήθεις αιτίες παραπόνων ήταν ο συμψηφισμός μισθών και συντάξεων με απαιτήσεις της τράπεζας, ο πλημμελής έλεγχος ταυτοπροσωπίας, καθώς και οι χρεώσεις λογαριασμών χωρίς προηγούμενη ενημέρωση των καταθετών, με αποτέλεσμα να παραμένουν ακάλυπτες υποχρεώσεις τους λόγω ανεπαρκούς υπολοίπου.

Τέλος, στα επενδυτικά προϊόντα, τα παράπονα σχετίζονταν κυρίως με τη μη επαρκή ενημέρωση, με αυθαίρετες ενέργειες στα χαρτοφυλάκια των επενδυτών και με την πώληση προϊόντων που δεν προσιδίαζαν στο επενδυτικό προφίλ του επενδυτή.