Σήμερα η Τρόικα βλέπει Προβόπουλο

Σε περίπλοκη παρτίδα σκάκι εξελίσσεται η νέα φάση των διαπραγματεύσεων με την Τρόικα για τις δόσεις των δανείων. Ενώ στους προηγούμενους γύρους, πριν τη διακοπή των συνομιλιών τον περασμένο Δεκέμβριο, η κυβέρνηση είχε υιοθετήσει μαξιμαλιστικές θέσεις στο «παζάρι» με την τρόικα, αντλώντας θάρρος από τα στοιχεία για το πρωτογενές πλεόνασμα και φτάνοντας στο σημείο να νομοθετεί μονομερώς χωρίς την έγκριση των δανειστών, από προχθές διαφαίνεται πως οι όροι της αναμέτρησης άλλαξαν και πλέον η ελληνική πλευρά αρχίζει να υποχωρεί, πιεζόμενη και από τον χρόνο, αλλά θέλει να διαφυλάξει όσα περισσότερα μπορέσει από τα «κεκτημένα» της.

Η αναδίπλωση της κυβέρνησης σε μια σειρά από μέτωπα μοιάζει σχεδόν προσχεδιασμένη, λόγω της αμεσότητας με την οποία αναδιπλώνεται σε θέσεις που θεωρεί πως έχει ήδη κατοχυρώσει για μια σειρά ζητήματα (πρωτογενές πλεόνασμα, εργασιακά κλπ).  Έτσι φαίνεται πως και Τρόικα διευκολύνεται να φτάσει συντομότερα πλέον σε συμφωνία με την Αθήνα, ενώ η ελληνική πλευρά πως καταφέρνει ακόμα να κρατά «το παιχνίδι στα μέτρα της», στον σύντομο χρόνο που απομένει για την ολοκληρωσή του έως ην 10η Μαρτίου.

Η ταχύτητα πάντως με την οποία φαίνεται να κλείνουν μια σειρά από ανοικτά ζητήματα, σχεδόν «αναίμακτα» μάλιστα, έχει κάνει ορισμένους από τους συνομιλητές των δανειστών να υποψιάζονται πως η επίσκεψη των ελεγκτών στην Αθήνα ενδέχεται και να διαρκέσει λιγότερο από το αναμενόμενο. Πολλά θα κριθούν στην επόμενη συνάντηση που θα έχει η Τρόικα με τον κύριο Γιάννη Στουρνάρα την Παρασκευή -ή και νωρίτερα ενδεχομένως- που θα δείξει αν ο έλεγχος μπορεί να έχει ολοκληρωθεί πολύ πριν την 10η Μαρτίου.

Συνάντηση με την τρόικα έχει σήμερα ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γ. Προβόπουλος με την τρόικα προκειμένου να καθορίσουν το ύψος των κεφαλαίων που ενδεχομένως χρειαστούν οι τράπεζες. 

Όλα πάντως τελούν υπό την προϋπόθεση ότι οι εκπρόσωποι των δανειστών δεν θα προσπαθήσουν να εγείρουν ξανά και νέα ζητήματα,  κατά την προσφιλή τους τακτική. Αν φανεί τέτοια πρόθεση, τότε το πρόβλημα αναμένεται να αναλάβει να χειριστεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός.

Τα πιο «καυτά» μέτωπα των διαπραγματεύσεων που παραμένουν ανοικτά ως αυτήν τη στιγμή είναι οι διαρθρωτικές αλλαγές στην αγορά και οι τράπεζες.  

Ειδικότερα:

-Για τα δημοσιονομικά, κυβέρνηση και τρόικα κινούνται στην κατεύθυνση για συμφωνία σε ένα πρωτογενές πλεόνασμα για το 2013 που δεν θα είναι μικρότερο από τα 812 εκατ. ευρώ που έχουν γραφτεί στον προϋπολογισμό. Η Τρόικα θα θεωρήσει επιτυχία της να το κατεβάσει από τα σχεδόν 1,5-2 δισ. για τα οποία είχε προϊδεάσει η κυβέρνηση, βάζοντας φρένο και στην καλλιέργεια κλίματος προεκλογικής παροχολογίας. Αλλά και η ελληνική πλευρά θα βγει ενισχυμένη από την εξέλιξη αυτή, αφού θα έχει πετύχει να δείξει πως «η Τρόικα έπεσε έξω στις προβλέψεις της» και ότι η ίδια δικαιώθηκε στο σχέδιό της, ενώ θα εξασφαλίζει και «μαξιλαράκι ασφαλείας» αν μέρος του πλεονάσματος μεταφερθεί λογιστικά στο 2014, ώστε να αποφύγει πιέσεις για πρόσθετα μέτρα, την ώρα μάλιστα που με δικαστικές αποφάσεις καταπίπτουν και ορισμένα από τα μέτρα που είχα ληφθεί στο παρελθόν.

-Για τα εργασιακά, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 3,9% που ζητούσε η Τρόικα συμφωνήθηκε μεν στη χθεσινή σύσκεψη με τον υπουργό Εργασίας κύριο Γιάννη Βρούτση, αλλά στην κυβέρνηση η απόφαση έμοιαζε προειλημμένη σχεδόν από καιρό. Παρέμεινε όμως να δοθεί στην Τρόικα στο «παραένα» και, κάπως έτσι, φαίνεται να βγήκαν από το «κάδρο» προς το παρόν οι χωρίς όριο ομαδικές απολύσεις στο δημόσιο.

-Για τις αλλαγές στο δημόσιο, η Τρόικα δεν δείχνει να θέλει να πιέσει άλλοτα πράγματα. Οι ελεγκτές ενδιαφέρονται μόνο για τους αριθμούς (25.000 σε κινητικότητα και 4.000 απολύσεις) χωρίς να εξετάζουν από πού και πώς, αρκεί να τις παρουσιάσει στο τέλος η κυβέρνηση και να τις δείξουν αυτοί στους προϊσταμένους τους σε Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον.

-Για τις τράπεζες, όπου παραμένουν πολλές εκκρεμότητες στο σχέδιο της ανακεφαλαιοποίησης, κρίσιμες θα φανούν οι χθεσινές επαφές της Τρόικα στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας αλλά και η αυριανή συνάντησή της με τον διοικητής της ΤτΕ κύριο Γιώργο Προβόπουλο. Όπως έδειξαν και τα δημοσιεύματα των Financial Times, που όμως διαψεύδονται από το ΔΝΤ, παίζονται μεγάλα παιχνίδια διεθνώς με το ύψος των μέτρων κεφαλαιακής στήριξης των τραπεζών. Ακόμα και αν δεν επιβεβαιωθεί όμως το  «οργουελικό» σενάριο για ανάγκη στήριξής τους με 20 και πλέον δισ. ευρώ, δεν διαφαίνεται ότι τελικώς η κυβέρνηση θα μπορέσει να βάλει τελικά «χέρι» στα 8-9 δισ. δισ. στο «περίσσευμα» από το πακέτο των 24 δισ. στο οποίο προσέβλεπε κάποια στιγμή ο κύριος Γιάννης Στουρνάρας, προκειμένου να καλύψει έτσι το χρηματοδοτικό κενό της επόμενης διετίας –για αυτό κινείται ήδη γι να τα καλύψει από τα πλεονάσματα δημοσίων φορέων. Σε κάθε περίπτωση, και αν ακόμη περισσέψουν, τα κεφάλαια αυτά θα βρίσκονται σαν «όπλο» για την αποτροπή επιπλοκών στο τραπεζικό σύστημα της χώρας.

-Για τις διαρθρωτικές αλλαγές στην αγορά, η Τρόικα βάζει ό,τι θέλει στο τραπέζι, ακολουθώντας κατά γράμμα ό,τι προβλέπει η λίστα των μέτρων του ΟΟΣΑ.  Από εκεί που συζητούσε για απελευθέρωση στα μη συνταογραφούμενα φάρμακα, η Τρόικα έφτασε να ζητά απελευθέρωση στο άνοιγμα των φαρμακείων από μη φαρμακοποιούς. Η λύση που εξετάζεται τώρα είναι να πωλούνται τα περισσότερ φάρμακα μόνο από φαρμακεία αλλά χωρίς διατίμηση, για να πέσουν οι τιμές αλλά να μην χάσουν τους πελάτες οι φαρμακοποιοί. Και εδώ όμως, όπως και στο γάλα, τα πράγματα είναι πολύπλοκα γιατί οι δανειστές έχουν στο νου τους και τις ξένες εταιρίες, οπότε τελικά ίσως η κυβέρνηση αλλαξει στάση, «πετωντας το μπαλάκι» για τις τελικές αποφάσεις στους πολιτικούς αρχηγούς και στις κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) που τη στηρίζουν.

-Για το κόστος Ενέργειας και τα μέτρα στήριξης της βιομηχανίας, η κυβέρνηση βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί. Η συνάντηση που έγινε χθες στο υπουργείο Ενέργειας με τους υπουργούς ΠΕΚΑ κ.Μανιάτη και Ανάπτυξης κ. Χατζηδάκη έδειξε ότι η Τρόικα αντιδρά στα μέτρα στήριξης που δρομολογεί η κυβέρνηση. Στην κυβέρνηση θεωρούν πως ως το τέλος θα πετύχουν με την ανοχή της Κομισιόν μια φόρμουλα ενισχύσεων, επειδή το πρόβλημα απσχολεί παγκοσίως ακόμη τους G-20, αλλά ο «κίνδυνος» είναι να υπονομευθεί εκ των έσω η προσπάθεια, επειδή τ α συμφέροντα είναι μεγάλα και συγκρουόμενα ακομα και μεταξύ των ελληνικών βιομηχανιών.