Ψάχνουν 5 δισ. ευρώ τις επόμενες δύο εβδομάδες!

Σε νέο δανεισμό ύψους 3-5 δισ. ευρώ προγραμματίζει να προχωρήσει ο ΟΔΔΗΧ αμέσως μετά τις εκλογές, παρότι το δημόσιο δανείστηκε στα μισά κιόλας του χρόνου το σύνολο του ετήσιου προγράμματος, ενώ και ο υπουργός Οικονομίας Γιάννης Παπαθανασίου έχει επισήμως διαβεβαιώσει ότι –λόγω του αυξημένου δανεισμού- υπάρχει «μαξιλαράκι» 8 δισ. ευρώ στα κρατικά ταμεία και δεν χρειάζεται πρόσθετος δανεισμός.  

Στην πραγματικότητα τα 8 δισ. ευρώ δεν αρκούν ούτε καν  «για να βγει ο μήνας» και το ελληνικό κράτος δανείζεται «με τη μέρα» (μέσω των eurochamber papers). Ακόμα χειρότερα όμως, το δημόσιο έλλειμμα «καταπίνει» όσα χρήματα και εάν μπουν στα κρατικά ταμεία. 

Με τα δεδομένα αυτά, ο συνολικός δανεισμός της  χώρας για φέτος εκτοξεύεται πάνω και από τα 60 δισ. ευρώ. Ωστόσο δανεισμός και έλλειμμα πάνε «χέρι-χέρι». Ο επιπλέον δανεισμός καλύπτει ελλείμματα και ουσιαστικά δείχνει ότι το έλλειμμα ξεπερνά ήδη το 10% του ΑΕΠ –παρότι ουδείς επισήμως το παραδέχεται. 

Σε απλά ελληνικά: όταν στα τέλη του 2008 και αρχές του 2009 ο ετήσιος στόχος δανεισμού ήταν στα 35 δισ. ευρώ, το δημόσιο έλλειμμα υπολογιζόταν επισήμως σε 3% του ΑΕΠ. Στην πορεία δανείστηκε άλλα 25 δισ. ευρώ (35+25=60 ως σήμερα), δηλαδή 10% του ΑΕΠ επιπλέον.  

Συνολικά το έλλειμμα φτάνει έτσι στα 13%. Ακόμα και μετά τις εθνικολογιστικές προσαρμογές, τον υπολογισμό της «άσπρης τρύπας» κλπ, το έλλειμμα του προϋπολογισμού δύσκολα θα υποχωρήσει κάτω από 10% του ΑΕΠ. 

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρόσθετος δανεισμός προγραμματίζεται να διενεργηθεί δύο εβδομάδες μετά τις εκλογές μέσω εντόκων γραμματίων. Το ύψος του θα καθοριστεί από τις τάσεις που θα επικρατούν στις αγορές, με βάση το pre - marketing που θα διενεργήσει ο ΟΔΔΗΧ. Τούτο μοιάζει μονόδρομος, καθώς λήγουν πολλά ομόλογα στο τέλος του χρόνου και τα 8 δισ. ευρώ από τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους θα πέφτανε σε 1-2 δισ.  

Με την προοπτική  αυτή άλλωστε η κυβέρνηση δανείστηκε βραχυπρόθεσμα μέσω των eurochamber papers. Πρόκειται για μια «ταμειακή διευκόλυνση» που προσφέρει η αγορά, με την προοπτική μελλοντικών εσόδων (εν προκειμένω για τη χώρα μας «δανείων»). 

Από την άλλη, τα ECP’s χρησιμοποιούνται εδώ και τουλάχιστον 8 χρόνια, κάθε μήνα (σχεδόν) ανελλιπώς. Ανακαλύφτηκαν επί ΠΑΣΟΚ, αλλά χρησιμοποιήθηκαν από όλες τις κυβερνήσεις. Δεν θεωρούνται «κρυφός δανεισμός», αφού έχουν κωδικό ISIN, εμφανίζεται στην Τράπεζα της Ελλάδος και το Λουξεμβούργο. Γνωρίζει την ύπαρξή του ολόκληρη η αγορά.  

Ως εργαλείο, χρησιμοποιείται από όλες τις χώρες, ενώ πολλές δεν το εμφανίζουν καν ως δανεισμό. Θεωρείται bridge financing, μέχρι να έρθουν άλλα λεφτά που αναμένει ο δανειζόμενος. Όπως λένε άνθρωποι της αγοράς, είναι φθηνό μέσο δανεισμού, με προμήθεια μόλις 0,60% - 1% (πολύ λιγότερο από τα έντοκα και τα ομόλογα, αλλά και πολύ πιο διαφανές από το να δανειστεί απευθείας το Δημόσιο από τράπεζες και να μη φαινόταν καν στο δανεισμό). 

Το θέμα συνεπώς  δεν είναι «πώς δανείστηκες», αλλά πόσα και γιατί. Ποιες είναι τελικά οι πραγματικές ανάγκες της χώρας  και εάν ο επιπλέον δανεισμός  υποκρύπτει –ή αποκαλύπτει- δημοσιονομικό εκτροχιασμό; 

(Διαβάστε εδώ http://www.protothema.gr/content.php?id=45771&category_id=34 το ρεπορτάζ που μετέδωσε χτες το protothema.gr για τον κρυφό δανεισμό)