Σπρώχνουν προς τα πίσω τα προαπαιτούμενα με το βλέμμα στον Μάρτιο

«Δεύτερες σκέψεις» για μια σειρά μέτρα που αποτελούν προαπαιτούμενα στο νέο Μνημόνιο, κάνουν τώρα στην κυβέρνηση. Ενώ όμως στο οικονομικό επιτελείο σχεδίαζαν (μέχρι χθες τουλάχιστον) να προχωρήσουν κανονικά στην εφαρμογή του μέτρου της επιβολής ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση που ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά υποσχόταν να το καταργήσει, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος φέρεται να εξετάζει τώρα το ενδεχόμενο αναβολής ενός άλλου μέτρου, εκείνου που προβλέπει τη μεταφορά 500 υπαλλήλων του ΣΔΟΕ και των πρώτων 3.500 υποθέσεων (από τις συνολικά 38.000) που αυτό ελέγχει, στην Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων.
 
 
Το μέτρο αυτό θα έπρεπε να εφαρμοστεί πλήρως έως τέλος Οκτωβρίου και προεκλογικά είχε προχωρήσει η συγκέντρωση αιτήσεων εκδήλωσης ενδιαφέροντος από τους υπαλλήλους αν θέλουν να παραμείνουν στο νέο ΣΔΟΕ ή να μετακινηθούν στην ΓΓΔΕ.
 
Σύμφωνα με πληροφορίες όμως, μετά από παρέμβαση εκπροσώπων εφοριακών  στην ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, ο κύριος Ευκλείδης Τσακαλώτος φέρεται να ζήτησε χθες από τον αναπληρωτή υπουργό κύριο Τρύφωνα Αλεξιάδη να επανεξεταστεί το μέτρο και να αναβληθεί, ει δυνατόν, η «μετακόμιση» υπαλλήλων και υποθέσεων του ΣΔΟΕ στην ΓΓΔΕ, μέχρι τουλάχιστον να προχωρήσει ή να ολοκληρωθεί ο έλεγχος των 38.000 υποθέσεων.
 
Το επιχείρημα που λέγεται πως έκανε την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών να αλλάξει στάση σε σχέση με όσα υπέγραψε και να θέλει το πάγωμα της συμφωνίας για μεταφορά αρμοδιοτήτων του ΣΔΟΕ στην ΓΓΔΕ, είναι πως ανακάλυψε ότι υπάρχει κίνδυνος να παραγραφούν οι άλλες 35.000 υποθέσεις που χειρίζεται το ΣΔΟΕ. Επιπλέον επανεξετάζεται ως «προβληματική» και η μεταστέγαση των ελεγκτών, καθώς και η πρόβλεψη στο Μνημόνιο να μην προχωρήσουν καταλογισμοί προστίμων με βάση πορίσματα ελέγχων του ΣΔΟΕ, αλλά να θεωρούνται πια αυτά μόνον ως «πληροφοριακά στοιχεία».
 
 
 
Ποιος κυβερνά τελικά...

 
 
Πίσω από την κίνηση αυτή όμως, παράγοντες που μετέχουν στις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα διαβλέπουν και μία ευρύτερη προσπάθεια κύκλων της κυβέρνησης να αλλάξει ρότα και να επιζητά την μετακύλιση της εφαρμογής για μια σειρά μέτρα που έχουν συμφωνηθεί (κυρίως τις αλλαγές στο δημόσιο και τις αποκρατικοποιήσεις) όχι τόσο όμως για λόγους προστασίας των λαϊκών στρωμάτων όπως θα περίμενε κανείς (προς αποφυγήν πχ της βαριάς φορολόγησης,  την αναβολή ή κατάργηση των αυξήσεων στον ΦΠΑ κλπ) αλλά για να αφήσει την εκπλήρωση υποχρεώσεων που ανέλαβε για αργότερα, μέχρι τον Μάρτιο του 2016, αναμένοντας τότε τις εξελίξεις σχετική με τη ρύθμιση του χρέους ή την συμμετοχή ή μη του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.
 
Εκτός από διαπραγματευτικούς σκοπούς (στη λογική «σου δίνω-μου δίνεις») το σχέδιο αυτό εξυπηρετεί και άλλες σκοπιμότητες στο εσωτερικό της χώρας, προκειμένου η κυβέρνηση να έχει «καθαρό πεδίο» μέχρι τις αρχές του 2016, εποχή  δηλαδή που οι εξελίξεις μπορεί να συνδυάζονται και με νέες εκλογές.
 
 
Στη «ζυγαριά» μπαίνουν έτσι ενδεχομένως και οι υποθέσεις που χειρίζεται το ΣΔΟΕ και στις οποίες εμπλέκονται και ονόματα επιχειρηματιών ή πολιτικών, προκειμένου να την κρατήσει ανοικτές και υπό πολιτικό έλεγχο, ώστε να τις χρησιμοποιεί τότε κατά το δοκούν.
 
Το θέμα είναι ποιοι και πότε στην κυβέρνηση θα αποφασίσουν τελικά για την συνολική πορεία της διαπραγμάτευσης. Αυτό θα θελήσουν να διερευνήσουν και οι απεσταλμένοι των ελεγκτών που αναμένονται να φτάσουν στην Αθήνα την ερχόμενη εβδομάδα, αλλά μάλλον θα παραμείνουν για ελάχιστες μόνον μέρες και για αναγνωριστικές επαφές.
 
Ήδη ο κύριος Τσακαλώτος έχει προαναγγείλει πως η αξιολόγηση και η εκπλήρωση των προαπαιτουμένων πάνε πίσω ένα μήνα τουλάχιστον,  έως τα τέλη Νοεμβρίου αντί τον Οκτώβριο. Επιπλέον προβάλει ήδη την απειλή μην τυχόν δεν προλάβει να ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ως τα τέλη Δεκεμβρίου, κάτι που θα σημαίνει κίνδυνο για κούρεμα καταθέσεων. Ζητά εμμέσως να πέσει εκεί το βάρος και όχι στις άλλες δράσεις του μεταρρυθμιστικού προγράμματος.
 
Το νέο Μνημόνιο προβλέπει ότι ως τον Οκτώβριο (ή Νοέμβριο πλέον) πρέπει να εκπληρωθεί περίπου το 58% των προαπαιτουμένων δράσεων και ως τον Μάρτιο του 2016 το 91% όσων έχουν συμφωνηθεί. Η κυβέρνηση, αναλόγως αν τηρήσουν σκληρή στάση ή όχι (με την καταβολή ή το «πάγωμα» των δόσεων των 3 δισ. ευρώ) θέλει να κερδίσει χρόνο και χώρο ώστε να εκπληρώσει μόνον τα μισά και λιγότερα σημαντικά για αυτήν μέτρα, μέσα στο 2015.  Σύμμαχό της μάλιστα, στην κατεύθυνση αυτή, φαίνεται να έχει και την Φραγκφούρτη, καθώς η ΕΚΤ φέρεται να έχει προτείνει να μην πιέσουν οι δανειστές περισσότερο την κυβέρνηση απαιτώντας πλήρη εφαρμογή όλων των προαπαιτουμένων, για να μην καθυστερήσει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Δεν φαίνεται όμως να συμφωνούν σε αυτό το Βερολίνο και άλλοι ευρωπαίοι εταίροι που θεωρούν ότι η κυβέρνηση θα προσπαθεί να «ξηλώσει το πουλόβερ» αντί να κάνει μεταρρυθμίσεις και αποκρατικοποιήσεις.