«Μια τρύπα στο νερό» τα μόνιμα capital controls για τους μισθοδοτούμενους του δημοσίου

Τις μεθόδους Βαρουφάκη για «πλαφόν» στις συναλλαγές με μετρητά, που πρώτο τις είχε αποκαλύψει το ΘΕΜΑ και τελικώς περιελήφθησαν στο νέο Μνημόνιο, εξελίσσει και επεκτείνει τώρα και η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αντί όμως, όπως προβλέπει το Μνημόνιο, η πιλοτική εφαρμογή του μέτρου να ξεκινήσει από κάποια μέρη της Ελλάδας ή και για κάποιους κλάδους συναλλαγών (πχ στη Μύκονο, ταβέρνες κλπ) όπως άφηναν να εννοηθεί έως την Παρασκευή στο υπουργείο Οικονομικών, στην κυβέρνηση σχεδιάζουν να εφαρμόσουν την απαγόρευση στη χρήση μετρητών από τους συνταξιούχους και τους δημοσίους υπαλλήλους.

Πηγές του οικονομικού επιτελείου άφηναν ανοικτό το ενδεχόμενο να προχωρήσει το νέο σχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητος, να ισχύσει δηλαδη μόνιμα ο περιορισμός της ανάληψης μετρητών για δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους. Και μάλιστα, αντί για 420 ευρώ την εβδομάδα, εξετάζεται το όριο αναλήψεων να μειωθεί κατά  50%-70% ώστε να παίρνουν λιγότερα λεφτά στην τσέπη και περισσότερα μέσω της χρεωστικής κάρτας, από την οποία θα ξοδεύουν για τις καθημερινές συναλλαγές τους.

Σύμφωνα με το σενάριο αυτό, οι μισθοδοτούμενοι από το δημόσιο θα λαμβάνουν 150-200 ευρώ αντί 420 ευρώ την εβδομάδα, όσο διαρκούν ή και πέραν της ισχύος των capital controls. Το σκεπτικό στηρίζεται μάλιστα στο γεγονός πως οι κατηγορίες αυτές των μισθοσυντήρητων έχουν το «προνόμιο» να ξέρουν πως θα πληρωθούν και την ερχόμενη εβδομάδα, κάτι που δεν γνωρίζουν αν θα συμβεί οι του ιδιωτικού τομέα.
 
Αν και δεν απέκλειαν πως εξετάζεται, το μέτρο πάντως διχάζει το οικονομικό επιτελείο.

Από τη μια, οι εισηγητές του μέτρου λένε πως οι σχεδόν 3,3 μισθοδοτούμενοι από το δημόσιο πανελλαδικά (και όχι κάποιοι μόνον σε ορισμένες περιοχές) θα μπορούν να ξοδεύουν έως 600 ή 800 ευρώ σε μετρητά το μήνα, ενώ για άλλες ανάγκες τους προβλέπεται να έχουν και διευκολύνσεις όπως πχ παροχή πίστωσης και δόσεων από πολυκαταστήματα και σούπερ-μάρκετ, για αγορές που θα τις πληρώσουν με τα μελλοντικά τους έσοδα (καθώς αυτά θεωρούνται τα πλέον διασφαλισμένα στις μέρες μας).
 
Το δημόσιο και οι τράπεζες διασφαλίζουν έτσι πως τα διπλά ή τριπλά από τα ποσά που θα διακινούνται με μετρητά, θα ελέγχονται καλύτερα και δεν θα λείψουν από τα ταμεία τους, αντί να χαθούν στην παραοικονομία.

Από την άλλη πάντως εκφράζονται και επιφυλάξεις πως το μέτρο θα αποδεικνυόταν αναποτελεσματικό αφού, προκειμένου για μισθοσυντήρητους που ζουν με λίγα χρήματα, το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων αυτών καταλήγει ούτως ή άλλως μέσω καρτών σε σούπερ-μάρκετ και πολυκαταστήματα, για να καλυφθούν ανελαστικές δαπάνες διατροφής και διαβώσης, οπότε τα μετρητά θα συνεχίσουν να πηγαίνουν στις ίδιες δραστηριότητες που συνδέονται με υψηλή φοροδιαφυγή όπως πχ σε γιατρούς, υδραυλικούς, ταβέρνες, κομμωτήρια, παρεμπόριο κλπ.