Μιχάλης Σάλλας: «Ετσι θα βρεθούν 15 δισ. ευρώ»

Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς προτείνει τα εξής:

1. ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ-ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ

Ο πρόεδρος της Πειραιώς υπογράμμισε κατ’ αρχάς την ανάγκη να εφαρμοστούν κανόνες διαφάνειας και ελέγχου των δαπανών όλων των οργανισμών και των υπηρεσιών του δημόσιου τομέα, για την ορθή διαχείριση του δημοσίου χρήματος και την περιστολή των κρατικών δαπανών.

2. ΚΥΝΗΓΙ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ

Ο κ. Σάλλας πρότεινε, για την περιστολή της εκτεταμένης φοροδιαφυγής και την αύξηση των φορολογικών εσόδων από εισοδήματα και ΦΠΑ, την αφαίρεση από το φορολογητέο εισόδημα, του μεγαλύτερου μέρους των δαπανών που καταβάλλουν οι φορολογούμενοι σε γιατρούς, δικηγόρους, εκπαιδευτικούς, ηλεκτρολόγους, κ.λπ. Τόνισε ότι η χρήση των αποδείξεων και η χρήση του πλαστικού και ηλεκτρονικού χρήματος θα πρέπει να ενθαρρυνθούν με κίνητρα για τους καταναλωτές, σε συνδυασμό με την υποχρέωση όλων των επαγγελματιών και εμπόρων να αποδέχονται αυτές τις συναλλαγές με ηλεκτρονικά μέσα. Η γενικευμένη καθιέρωση των ηλεκτρονικών μέσων για την πραγματοποίηση των φορολογικών ελέγχων, πρόσθεσε, θα ενθάρρυνε τη συνέπεια των φορολογουμένων και θα αποπροσωποποιούσε τη σχέση με τις ελεγκτικές αρχές, οδηγώντας σταδιακά στη εξυγίανση της αγοράς και τη φορολογική νομιμότητα.

3. ΕΚΤΑΚΤΑ ΕΣΟΔΑ -  SALE & LEASE BACK

Για την αναζήτηση εκτάκτων εσόδων, ο κ. Σάλλας διευκρίνισε ότι δεν είναι σωστό τα μέτρα να εξατομικεύονται πάντα σε εκείνους τους φορολογούμενους που είναι συστηματικά συνεπείς και τόνισε: «Για παράδειγμα, η εφαρμογή του θεσμού του sales and leaseback επί ιδιοχρησιμοποιούμενων από το δημόσιο ακινήτων σημαντικής εμπορικής αξίας μπορούν να αποφέρουν πολλά εκατομμύρια ευρώ για να ανακουφίσουν, έστω και περιορισμένα, τον προϋπολογισμό και το χρέος ή να χρηματοδοτήσουν άλλες ανάγκες του Δημοσίου (νοσοκομεία, εκπαιδευτήρια, κλπ). Με την εφαρμογή του μέτρου αυτού το Δημόσιο δεν αποξενώνεται της περιουσίας του γιατί θα επιστρέψει και πάλι σ’ αυτό μετά το τέλος της μακροχρόνιας περιόδου μίσθωσης (πχ 30 έτη). Μέσα στο 2010 θα μπορούσε να αποκομίσει το Δημόσιο πάνω από 1 δισ. ευρώ από την πηγή αυτή.

4. AKINHTA ΔΗΜΟΣΙΟΥ

Ανάλογα θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ακίνητα που δεν χρησιμοποιεί το Δημόσιο (πχ ολυμπιακά ακίνητα, αεροδρόμια, αξιοποίηση εκτάσεων όπως του Ελληνικού, κα), τα οποία με συμβάσεις πολυετούς παραχώρησης προς επενδυτές θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για διάφορες χρήσεις, όπως εμπορικές δραστηριότητες, εκδηλώσεις αναψυχής και πολιτισμού ή χώροι στάθμευσης, ώστε  και να αξιοποιηθούν ακίνητα που σε πολλές περιπτώσεις καταστρέφονται από τη φθορά του χρόνου και να  αποφέρουν μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στα δημόσια ταμεία, χωρίς το δημόσιο να χάσει τα ιδιοκτησιακά του δικαιώματα.

5. ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΣΟΔΩΝ

Ένα άλλο σύγχρονο μέσο άντλησης κεφαλαίων – και εξασφάλιση ρευστότητας – από το Δημόσιο είναι αυτό της τιτλοποίησης μελλοντικών εσόδων από συμβάσεις παραχώρησης εκμετάλλευσης έργων τις οποίες έχει συνάψει με διάφορες εταιρείες. Η αξιοποίηση δηλαδή των μελλοντικών εσόδων του δημοσίου θα μπορούσε να του αποφέρει πρόσθετα έκτακτα έσοδα που παράλληλα θα ενίσχυαν την οικονομική δραστηριότητα. Χάνουμε από τη μια – μελλοντικά έσοδα – αλλά κερδίζουμε από την άλλη νέα έσοδα από την κίνηση της οικονομίας. 

6. ΜΕΡΙΚΗ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΜΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

Πέραν αυτών, η ενίσχυση των εσόδων και η μείωση του δημόσιου χρέους θα μπορούσαν να επιτευχθούν με τη μερική ιδιωτικοποίηση μη στρατηγικών επιχειρήσεων και οργανισμών του Δημοσίου, ακόμη και χωρίς αποδυνάμωση του δημόσιου χαρακτήρα τους, αν αυτό είναι το ζητούμενο πολιτικά. Και αυτό διότι δεν χρειάζεται η πώληση της πλειοψηφίας των μετοχών, αλλά ενός ποσοστού της τάξης του 20% με 30% μαζί με το management σε στρατηγικό εταίρο. Με ένα πρόχειρο υπολογισμό εκτιμάται ότι το δημόσιο μπορεί να αποκομίσει από μια τέτοια διαρθρωτική παρέμβαση πάνω από 3  δις ευρώ. Μόνο του ΟΠΑΠ η κεφαλαιοποίηση ξεπερνά σήμερα τα 5 δισ. ευρώ.

Από την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας και τις στρατηγικές μετοχοποιήσεις θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν  5 και πλέον δισ. ευρώ (2% του ΑΕΠ). «Το ποσό αυτό  θα μπορούσε να υπερδιπλασιασθεί, αν αποφασίζαμε να αντιμετωπίσουμε ριζικά και θαρραλέα μια σειρά εκκρεμοτήτων  που συσσωρεύονται από το παρελθόν χωρίς λύσεις».

7. ΗΜΙΥΠΑΙΘΡΙΟΙ-ΥΠΕΡΒΑΣΕΙΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗ ΔΟΜΗΣΗΣ

Το θέμα των ημιυπαίθριων ή των υπερβάσεων του συντελεστή δόμησης επιτρέπει με συμβολικό τίμημα τη συγκέντρωση ποσών που ίσως υπερβαίνουν αθροιστικά τα 5 δισ. ευρώ.

Συνολικά οι ρυθμίσεις αυτές θα μπορούσαν να αποφέρουν μέσα στο 2010 έκτακτα έσοδα στον προϋπολογισμό της τάξης των 13 με 15 δισ. ευρώ ή το ισοδύναμό τους που είναι ο περιορισμός του ελλείμματος τουλάχιστον κατά 5% με 6% ως ποσοστό του ΑΕΠ.»

«ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΕΣ, ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ»

Σχετικά με τις προοπτικές ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, ο κ. Σάλλας υποστήριξε, μεταξύ άλλων, ότι χρειαζόμαστε μια καινοτόμα και θαρραλέα αναπτυξιακή πολιτική, που να μη περιχαρακώνεται σε επενδυτικά κίνητρα, αλλά να επεκτείνεται σε μέτρα εξάλειψης των γραφειοκρατικών εμποδίων, σε μέτρα εκσυγχρονισμού του εργασιακού και ασφαλιστικού περιβάλλοντος, σε μέτρα εκσυγχρονισμού και ενίσχυσης των υποδομών, σε μέτρα αναδιάρθρωσης του δημόσιου τομέα της οικονομίας και σε μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, της παραγωγικότητας και της επιχειρηματικότητας. Χρειαζόμαστε ένα άλλο πρότυπο ανάπτυξης που να κοιτάζει στο μέλλον, να ενεργοποιεί τα ιδιωτικά κεφάλαια, να δημιουργεί απασχόληση, να προσθέτει αξία και εισοδήματα σε μόνιμη βάση. Ειδικότερα, για τους δρόμους που πρέπει να βαδίσουμε για να κερδίσουμε τη μάχη της ανταγωνιστικότητας, υπογράμμισε: «Ο ένας είναι αυτός της τεχνολογίας και της ποιότητας που θα μπορούσε να μας φέρει σε σύγκλιση με τις κεντρικές ευρωπαϊκές οικονομίες. Ο δεύτερος είναι αυτός της διεθνοποίησης και εξωστρέφειας που θα μπορούσε να μας φέρει μπροστά από τις νεότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο τρίτος είναι αυτός της ανάπτυξης υποδομών και δικτύων που θα προσδώσει ένα πρόσθετο πλεονέκτημα στην συνολική ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας.

Οσον αφορά στις καινοτομίες και την «πράσινη» οικονομία, υπογράμμισε ότι η πράσινη επιχειρηματικότητα είναι ένας νέος δρόμος για την ανάπτυξη της οικονομίας καθώς και των επιχειρήσεων, με πολύ ευρεία διάσταση και πολλές μεγάλες ευκαιρίες, αφού διαπερνά οριζόντια όλους τους τομείς και κλάδους της οικονομίας. Αφορά, βέβαια, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είτε πρόκειται για φωτοβολταϊκά και ηλιοθερμικά συστήματα  και αιολικά πάρκα, είτε για τεχνολογίες και εφαρμογές γεωθερμίας και βιομάζας. Αφορά όμως και τις κατασκευές με την οικολογική δόμηση και τα βιοκλιματικά κτήρια, όπως αφορά τις μεταφορές για δημόσιας και ιδιωτικής χρήσης μέσα.