Σκηνικό κρίσης ξανά από την κυβέρνηση για να περάσει τα μέτρα

Σε θρίλερ εξελίσσεται η πορεία των διαπραγματεύσεων κυβέρνησης και δανειστών καθώς, μετά το χθεσινό αδιέξοδο και την ματαίωση του εκτάκτου Eurogroup που δρομολογείτο για την Μεγάλη Πέμπτη, σήμερα θα ξεκαθαρίσει αν οι συνομιλίες στο Χίλτον θα συνεχιστούν -«για τα μάτια» τουλάχιστον και ως ένδειξη «καλών προθέσεων» τις επόμενες ώρες ή μέρες στην Αθήνα, ή αν οι απεσταλμένοι των δανειστών θα αποχωρήσουν εσπευσμένα από την Αθήνα, με ορίζοντα πιθανής επιστροφής πλέον μετά την Δευτέρα ή Τρίτη του Πάσχα.



Μπροστά στο διαφαινόμενο ναυάγιο, η ελληνική κυβέρνηση θέλει να θέσει σε ανώτερο πολιτικό επίπεδο τη διαφωνία με τους δανειστές, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από τον Ντόναλντ Τουσκ έκτακτη Σύνοδο Κορυφής

για την Ελλάδα, ωστόσο η απάντηση που έλαβε ήταν αρνητική.


Η στάση των δανειστών θα δείξει αν υπάρχει και μικρό έστω περιθώριο υποχώρησής τους, στην απαίτηση για λίστα με συγκεκριμένα πρόσθετα μέτρα 3,6 δισ. ευρώ, που η κυβέρνηση θα πρέπει να τα νομοθετήσει «εδώ και τώρα».

Από πλευράς της, η κυβέρνηση θέλει να αποφύγει το «πικρόν ποτήριον», να αποκαλύψει δηλαδή από τώρα με ποια ακριβώς μέτρα δεσμεύεται να «κλειδώσει» τα πρωτογενή πλεονάσματα έως το 2018 ή και τα επόμενα χρόνια. Και καθώς ταυτόχρονα, «σαρώνοντας» τα ταμειακά διαθέσιμα των κρατικών φορέων, δίνει την εικόνα ότι προετοιμάζεται για παρατεταμένη «ανομβρία» δόσεων και ρευστότητος, δημιουργώντας και κλίμα αβεβαιότητος στην αγορά και την κοινωνία.
 
Στο εσωτερικό (και εσωκομματικό) μέτωπο όμως, η κυβέρνηση ήδη πανηγυρίζει ότι «έκλεισε συμφωνία» για το πακέτο των 5,4 δισ. ευρώ, παραλείποντας να αναφέρει πάντως ότι η συμφωνία των δανειστών στηρίζεται και στην «χέρι με χέρι» ανταλλαγή που ζήτησαν, δηλαδή λήψη πρόσθετων μέτρων 3,6 δισ. που θέλουν να τα εγκρίνουν ταυτόχρονα και όλα μαζί από τώρα.
 
H κατάσταση είναι περισσότερο άσχημη από όσο εμφανίζεται, όπως έδειξε και η έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής που υπογραμμίζει το κόστος των ατέρμονων διαπραγματεύσεων και το θεωρεί μεγαλύτερο από το κόστος των υφεσιακών μέτρων που προτείνει η κυβέρνηση, ή και εκείνων που ζητούν οι θεσμοί.
 
Το γεγονός άλλωστε ότι οι δανειστές της βάζουν «το μαχαίρι στο λαιμό» για να ψηφίσει τα πρόσθετα μέτρα των 3,6 δισ. δείχνει πως δεν αρκούνται σε μάλλον γενικόλογες δεσμεύσεις της, ότι δηλαδή εάν μια φορά το χρόνο (άνοιξη του 2017 και του 2018) και ...κατόπιν εορτής (αφού οριστικοποιηθούν από τη Eurostat τα στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού της προηγούμενης χρονιάς) αποκαλυφθεί ότι έπεσε έξω στους στόχους του, τότε ο (εκάστοτε) υπουργός Οικονομικών θα προβαίνει σε λήψη μέτρων «αγνώστου ταυτότητος», που θα αποφασίζονται εκείνη τη στιγμή.
 
Αντιθέτως, σύμφωνα με πληροφορίες, οι δανειστές ζητούν παρακολούθηση ανά τρίμηνο ή εξάμηνο, μεσούσης της χρονιάς, ώστε να αντιμετωπίζονται εν  τη γενέσει τους τυχόν αστοχίες, επειδή αμφισβητούν την αποδοτικότητα των μέτρων της κυβέρνησης. Ζητούν και δέσμευση, τουλάχιστον για την πηγή και το είδος των εκτάκτων μέτρων λιτότητας, όπως πχ αυξήσεις ΦΠΑ "σίγουρης απόδοσης" σε ΔΕΗ και ΕΥΔΑΠ, περικοπές μισθών και συντάξεων ή απολύσεις στο δημόσιο κλπ.
 
Από την άλλη, «σαρώνοντας» τα ταμειακά διαθέσιμα των κρατικών φορέων δημιουργεί και πάλι εικόνα αβεβαιότητας και ταραχής στην αγορά και την οικονομία, προϊδεάζοντας για μακρά «ανομβρία».


Δεύτερο non paper: Στη ρητορική των «κακών» ΔΝΤ-Σόιμπλε επιστρέφει η κυβέρνηση μετά το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων

Με το επιχείρημα του «για όλα φταίει το ΔΝΤ» προσπαθούν να δικαιολογήσουν κυβερνητικοί κύκλοι το ναυάγιο στις διαπραγματεύσεις που οδήγησαν στη μη πραγματοποίηση Eurogroup τη Μεγάλη Πέμπτη.

Εμφανίζονται, μάλιστα, βέβαιοι ότι η πρόταση για αυτόματο «κόφτη» στις δαπάνες που φέρεται να κατέθεσαν στο τραπέζι όσον αφορά το προληπτικό πακέτο μέτρων των 3,6 δισ. είναι αξιόπιστη και ούτε λίγο-ούτε πολύ δεν θα εφαρμοστεί καθώς όπως λένε «η ελληνική πρόταση για τη δημιουργία μηχανισμού εξισορρόπησης αντί για τη θέσπιση προληπτικών μέτρων είναι αξιόπιστη και αντικατοπτρίζει τη βεβαιότητα της ελληνικής πλευράς, ότι η Ελλάδα θα πετύχει τους δημοσιονομικούς στόχους».

Επαναφέρουν, δε, από την υπόθεση των διαλόγων Τόμσεν-Βελκουλέσκου-Πέτροβα που ήρθε στο φως μέσω των Wikileaks προκειμένου να στηρίξουν το επιχείρημά τους ότι, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, «εδώ και τρεις μήνες, το ΔΝΤ έχει υιοθετήσει τακτική συνεχούς κωλυσιεργίας, τακτική που επιβεβαιώθηκε και από τις διαρροές των Wikileaks». 

Και το χθεσινό, πρώτο non paper

Αναλυτικά, το ανεπίσημο κυβερνητικό σημείωμα, έχει ως εξής:

Για την διαπραγμάτευση με τους θεσμούς

Η διαπραγμάτευση έχει κλείσει ως προς τα μέτρα 3% του ΑΕΠ που προβλέπει η συμφωνία του περασμένου Ιουλίου, με στόχο πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% το 2018.
Τα μέτρα 3% του ΑΕΠ αντιστοιχούν σε 5,4 δις. Από τα μέτρα αυτά έχουν υλοποιηθεί ήδη μέτρα που αντιστοιχούν σε 2.8 δις. Τα υπόλοιπα μέτρα, ύψους 2.6 δις θα ληφθούν στο διάστημα των επόμενων 2.5 ετών, με μέση ετήσια επιβάρυνση 1.1 δις.
Η ελληνική πλευρά έχει κατοχυρώσει όλε τις κόκκινες γραμμές που έθεσε σε αυτή την φάση της διαπραγμάτευσης και αφορούν την προστασία των συντάξεων, την προστασία της πρώτης κατοικίας, το αφορολόγητο και την προστασία των πιο χαμηλότερων στρωμάτων στην ασφαλιστική και την φορολογική μεταρρύθμιση.
Το ΔΝΤ, παραβλέποντας τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, αμφισβητεί ότι με τα μέτρα αυτά είναι εφικτός ο στόχος για πλεόνασμα 3.5% στο 2018. Το ζήτημα αυτό, αποτελεί στοιχείο διαφωνίας ανάμεσα στο ΔΝΤ και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Προκειμένου να επιτευχθεί συμβιβασμός ανάμεσα στο ΔΝΤ και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς ώστε να παραμείνει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, το πρόσφατο Eurogroup ζήτησε να υπάρξει η δυνατότητα κάλυψης ενδεχόμενων αποκλίσεων από τους στόχους, με τρόπο που θα είναι α) αυτόματος, β) αξιόπιστος, γ) αντικειμενικός και δ) θεσμοθετημένος.
ΤΟ ΔΝΤ επιμένει ότι η Ελλάδα πρέπει να νομοθετήσει προληπτικά μέτρα, τα οποία θα ληφθούν σε περίπτωση απόκλισης από τον στόχο του προγράμματος.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει ξεκαθαρίσει ότι η νομοθέτηση υπό αίρεση είναι αντίθετη με το ελληνικό Σύνταγμα και με το διεθνές νομικό σύστημα. Οι νόμοι που ψηφίζονται στο ελληνικό κοινοβούλιο έχουν άμεση εφαρμογή και η ισχύς τους παύει μόνο με άλλον νόμο. Επιπλέον, η ελληνική κυβέρνηση έχει καταθέσει ολοκληρωμένη επιχειρηματολογία, με την οποία τεκμηριώνεται ότι η νομοθέτηση προληπτικών μέτρων είναι αρνητική για το οικονομικό κλίμα καθώς προεξοφλεί την αποτυχία του προγράμματος και αποτρέπει τις επενδύσεις.
Η Ελλάδα έχει αντιπροτείνει την θεσμοθέτηση ενός μόνιμου μηχανισμού αυτόματης διόρθωσης των δημοσιονομικών μεγεθών, που θα ενεργοποιείται σε περίπτωση απόκλισης από τους στόχους. Ο μηχανισμός αυτός καλύπτει πλήρως τις τέσσερις παραπάνω προϋποθέσεις που έθεσε το Eurogroup.
Οι διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς είναι σε εξέλιξη.