Υπό την εποπτεία των θεσμών τα 3,5 δισ. στους ιδιώτες

Σε καθεστώς ασφυκτικής εποπτείας ακόμα και για τα λεφτά που χρωστά το κράτος στους ιδιώτες και δεν τα εξοφλεί, μπαίνει η Αθήνα, με την χθεσινή απόφαση της Ευρωομάδας των 19.
 
Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης, όπως αναφέρει και η επίσημη ανακοίνωση του Eurogroup, αποφάσισαν ότι «οι εκταμιεύσεις των δόσεων για την εκκαθάριση ληξιπρόθεσμων οφειλών θα δίνονται μετά από θετική αναφορά από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα ότι μειώνονται οι καθαρές υποχρεώσεις». Χωρίς την έγκριση από τους θεσμούς δηλαδή, δεν θα έρχονται τα 3,5 δισ. που συμφωνήθηκαν  (ή 700 εκατ. Χ 5 μήνες όπως τα υπολογίζει το Μαξίμου) για τους ιδιώτες, επιχειρήσεις και νοικοκυριά που τους χρωστά πολλά το κράτος.
 
Οι ευρωπαίοι εταίροι εμφανίζονται έτσι να μην εμπιστεύονται την κυβέρνηση με τις δεσμεύσεις που έδωσε για την εξόφληση αυτών των οφειλών και επιβάλουν επιτήρηση από Κομισιόν, ΕΚΤ και ΕΣΜ, καθώς το τελευταίο διάστημα τα ληξιπρόθεσμα χρέη του κράτους σε ιδιώτες τείνουν  να φτάσουν στα επίπεδα που είχαν σκαρφαλώσει τα προηγούμενα χρόνια, τότε δηλαδή που η Τρόικα έδωσε για πρώτη φορά λεφτά για να εκκαθαριστούν αυτές οι υποχρεώσεις.
 
Ήταν Δεκέμβριος του 2011 όταν ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας παρέλαβε το πρώτο «τσεκ» από τους δανειστές για να εξοφλήσει χρέη που εκείνο το διάστημα είχαν σκαρφαλώσει στα 11 δισ. ευρώ, μαζί με τις επιστροφές ΦΠΑ. Πέντε χρόνια μετά, ενώ τα χρέη είχαν μειωθεί πολύ κάτω από το μισό, οι οργανισμοί της γενικής κυβέρνησης δημιούργησαν νέες υποχρεώσεις («φρέσκα» χρέη δηλαδή) που μαζί με τις παλαιές οφειλές φτάνουν πια στα 7 δισ. ευρώ.
 
Η έκρηξη αυτών των χρεών είναι αποτέλεσμα του τεχνάσματος που ακολουθεί η κυβέρνηση η οποία, προκειμένου να εμφανίσει υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα (2,7 δισ. ευρώ ήταν στο πεντάμηνο φέτος) αλλά και για να διατηρήσει ένα «μαξιλάρι» ασφαλείας στα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους, κινείται στη λογική του «δεν πληρώνω» τίποτε εκτός από τα απολύτως απαραίτητα. Είναι η μοναδική διέξοδος για το οικονομικό επιτελείο προκειμένου να εξοφλεί στην ώρα τους μισθούς και συντάξεις, στεγνώνοντας όμως από ρευστότητα τόσο τους ιδιώτες, όσο και τα αποθεματικά των οργανισμών του δημοσίου.
 
Πληροφορίες αναφέρουν ότι το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα τα ταμειακά διαθέσιμα του δημοσίου κινούνται οριακά αφού σε καθημερινή βάση δεν ξεπερνούν τα 500-550 εκατ. ευρώ, όταν σε άλλες εποχές ήταν πάνω από 4 ή και 5 δισ. ευρώ. Τούτο έχει αναγκάσει τους επιτελείς του Γενικού Λογιστηρίου να ειδοποιούν σε καθημερινή βάση τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) για τις αυξημένες ανάγκες πληρωμών του κράτους, πιέζοντας τον ΟΔΔΗΧ να αυξήσει ακόμα περισσότερο τα συμβόλαια σε repos με τους κρατικούς φορείς, προκειμένου να καλυφθούν οι εσωτερικές υποχρεώσεις της χώρας.
 

Έτσι οι φορείς γενικής κυβέρνησης αντιμετωπίζουν το εξής δίλλημα: να κάνουν πράξεις repos απολαμβάνοντας επιτόκιο 2,7% για τα αποθεματικά που δεσμεύονται στην Τράπεζα της Ελλάδος ή να επιδιώξουν να διατηρήσουν τη λιγοστή ρευστότητα που τους έχει απομείνει.