Game of... Brexit: Μπορεί το Λονδίνο να αγνοήσει το δημοψήφισμα;

Παιχνίδι σε πολλά ταμπλό προσπαθεί να παίξει για ακόμα μια φορά το Ηνωμένο Βασίλειο έπειτα από την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος. Παιχνίδι για καθαρά εσωτερικούς και μικροκομματικούς λόγους που προκαλεί αμηχανία και εκνευρισμό στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση. Την ώρα που στις Βρυξέλλες θα παιχθεί η επόμενη φάση του βρετανικού δράματος, καθώς σχεδόν όλα τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε., Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Συμβούλιο της Ε.Ε. αλλά και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ετοιμάζουν έκτακτες συναντήσεις μέσα σε 72 ώρες, και στην βελγική πρωτεύουσα θα καταφθάσουν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, το ερώτημα που πλανάται είναι «τι ακριβώς επιδιώκει το Ηνωμένο Βασίλειο». 

Λίγες μόνο ώρες πριν την έναρξη της έκτακτης Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου παρουσία σύσσωμης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και την άφιξη των ηγετών των 27 συν μίας χώρας, στη βελγική πρωτεύουσα έχουν ήδη καταφθάσει οι πολυπληθείς διπλωματικές αποστολές και τα σενάρια για το μέλλον της Ένωσης είναι ίδια στον αριθμό με τα σενάρια για τις προθέσεις της Μεγάλης Βρετανίας.
 
Αν και η κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητας έλαβε σαφή εντολή εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Μεγάλη Βρετανία φαίνεται να μην βιάζεται καθόλου να ικανοποιήσει το αποτέλεσμα της «άμεσης Δημοκρατίας». 

«Ο Ντείβιντ Κάμερον δεν πρόκειται να ζητήσει την ενεργοποίηση του άρθρου 50 (σ.σ της Συνθήκης της Λισσαβόνας, σχετικά με την έξοδο μιας χώρας από την Ένωση). Οι λόγοι είναι καθαρά εσωκομματικοί. Ας το ζητήσει ο επόμενος πρωθυπουργός. Δεν είμαστε όμως σίγουροι πως ακόμα και αν ο επόμενος πρωθυπουργός είναι ο αρχιερέας του Brexit, (σ.σ Μπόρις Τζίνσον), θα ζητήσει την ενεργοποίηση του». Με αυτά τα λόγια προσέγγισε τη στάση του Λονδίνου, Γάλλος διπλωμάτης που Βρίσκεται ήδη στις Βρυξέλλες, μιλώντας στο protothema.gr.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η Μεγάλη Βρετανία προσπαθεί να κερδίσει πολύτιμο χρόνο ώστε να αποφύγει να εφαρμόσει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος μέχρι οι συνθήκες να την ευνοούν, ενώ αν δεν την ευνοήσουν ίσως και να μην το ενεργοποιήσει ποτέ. 

Το άρθρο 50 της Συνθήκης της Λισσαβόνας προβλέπει τη διαδικασία εξόδου μιας χώρας από την Ε.Ε. Το ζήτημα είναι πως κανένα άλλο κράτος – μέλος, ή ακόμα και το σύνολο αυτών, δεν μπορεί να αναγκάσει την Μεγάλη Βρετανία να επισπεύσει τις διαδικασίες αποχώρησης της. Να σεβαστεί δηλαδή την απόφαση του βρετανικού λαού. «H Ε.Ε. δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να αναγκάσει τη Μεγάλη Βρετανία να ζητήσει την εφαρμογή του άρθρου 50. Υπήρξαν συζητήσεις για το άρθρο 7, που προβλέπει πως η Ε.Ε θα μπορούσε να αναστείλει το δικαίωμα ψήφου της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά είναι μάλλον απίθανο να εφαρμοστεί. Μπορεί η Βρετανία να ακολουθήσει το παράδειγμα του Τσίπρα. Να μην εφαρμόσει την απόφαση του βρετανικού λαού» υποστήριξε ο Γάλλος διπλωμάτης. 

Η αβεβαιότητα που μπορεί να προκαλέσει τόσο στην Μεγάλη Βρετανία, όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη η καθυστέρηση ενεργοποίησης του «άρθρου εξόδου», του... «κόφτη από την Ε.Ε.» προκαλεί έντονες συζητήσεις στις διπλωματικές αντιπροσωπίες των 27 κρατών –μελών. «Δεν ήταν μόνο η Ελλάδα που άλλαξε την απόφαση του δημοψηφίσματος. Απλώς η περίπτωση Τσίπρα ήταν εξαιρετική. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να μην βγει η Μεγάλη Βρετανία από την Ευρωπαϊκή Ένωση», υπογράμμισε έτερος Ευρωπαίος διπλωμάτης. 

Σύμφωνα με τον ίδιο, το 1992 οι Δανοί απέρριψαν με ποσοστό άνω του 50% τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Το 2001 οι Ιρλανδοί απέρριψαν με δημοψήφισμα τη Συνθήκη της Νίκαιας και το 2008 τη Συνθήκη της Λισσαβόνας. Η απάντηση, ήταν η καθυστέρηση στην εφαρμογή της απόφασης της «άμεσης Δημοκρατίας» και δεύτερα δημοψηφίσματα. 

«Πράγματι, μπορεί η Βρετανία είτε να ζητήσει είτε την παράταση των διαπραγματεύσεων με την υπόλοιπη Ευρώπη, πέραν των δύο ετών, όπως άλλωστε προβλέπει το άρθρο 50, είτε να πει στο μέλλον, κάναμε λάθος, αποσύρουμε το αίτημα αποχώρησης. Σε κάθε περίπτωση η Μεγάλη Βρετανία δεν θα έχει προνομιακή μεταχείριση από την Ε..Ε». 

Ένας από του μεγαλύτερους φόβους της Γαλλίας, που συντάσσεται με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως προς την ανάγκη υποβολής επίσημης εξόδου από την Ε.Ε., είναι η Μεγάλη Βρετανία να ξεκινήσει την αποστολή διπλωματών της σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, απαξιώνοντας το εκτελεστικό όργανο της Ένωσης, ζητώντας ξεχωριστές διαπραγματεύσεις με τα σημαντικά κράτη – μέλη, χωρίς καν να έχει ζητήσει την εφαρμογή του άρθρου 50. 

«Δεν μπορούμε να μείνουμε όμηροι, για πολλά χρόνια, των βρετανικών παιγνίων. Έξω, σημαίνει έξω. Τελεία. Αν η Βρετανία θέλει να παίξει με την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα μπούμε ευχαρίστως στο παιχνίδι». 

Μέσα σε αυτό το "ντόμινο", η θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που αποκρυσταλλώνεται στο οτι δεν υπάρχει περίπτωση να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για το μέλλον της Βρετανίας αν δεν προηγηθεί επίσημη αίτηση αποχώρησης, έχει προκαλέσει επίσης εκνευρισμό σε πολλά κράτη- μέλη. Το Βερολίνο, παρόλο που προσπαθεί να παρουσιάσει μια κοινή γραμμή με τη Γαλλία, στο «μνήμα του γαλλο – γερμανικού άξονα, που απεβίωσε το 2012», παρουσιάζεται περισσότερο διαλλακτικό, ζητώντας να δοθεί χρόνος στην Μεγάλη Βρετανία. 

Για αυτόν ακριβώς το λόγο το Βερολίνο προσπαθεί να απαξιώσει και πάλι την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και να μην την αναθέσει ρόλο διαμεσολαβητή, αναβαθμίζοντας για ακόμα μια φορά τον Ντόναλντ Τούσκ. 

«Το μόνο σίγουρο είναι πως ότι και να συμβεί στην περίπτωση της Μεγάλης Βρετανίας, θα κατηγορηθεί και πάλι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν η ίδια η Βρετανία δεν ενεργοποιήσει το άρθρο 50, τα ΜΜΕ θα γράφουν για έλλειμμα δημοκρατίας. Αν το ενεργοποιήσει, θα κάνουν λόγο για τιμωρητική στάση της Ε.Ε.. Δυστυχώς ότι και να γίνει θα κατηγορηθεί η Ε.Ε.». υποστήριξε Ευρωπαίος διπλωμάτης, καταλήγοντας πως "όπως και να έχει, η Μεγάλη Βρετανία θα πρέπει να μας εξηγήσει τι ακριβώς σημαίνει αυτό το δημοψήφισμα».