Καταδίκη Ελβετού τραπεζίτη για εξαπάτηση Ελλήνων καταθετών

Μια ασυνήθιστη υπόθεση για τα ελβετικά αυστηρά τραπεζικά δεδομένα, ύψους εκατομμυρίων ευρώ, με επίκεντρο την ελβετική Τράπεζα Julius Bär και Ελληνες πελάτες της απασχόλησε κατά τους δέκα μήνες της ακροαματικής διαδικασίας το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών.

Πρόκειται για καταγγελίες περί εξαπάτησης και καταδολίευσης που για πρώτη φορά στα ελληνικά δικαστικά χρονικά οδήγησαν σε μια απόφαση κατά διευθυντικού στελέχους ελβετικού χρηματοπιστωτικού οργανισμού, με τους κατηγορούμενους Θωμά Καρύδα, τη σύζυγό του, και τον Ελβετό διευθυντή της τράπεζας Julius Bär και υπεύθυνο για τους Ελληνες πελάτες, Manuel Sovilla, να καταδικάζονται.



Μια υπόθεση με βάθος

Τα ελληνικά ΜΜΕ εδώ και μήνες είχαν ασχοληθεί με αυτή την περίεργη υπόθεση και τις καταγγελίες. Οπως κατήγγειλαν οι ενάγοντες, η εξαπάτησή τους βασίστηκε σε ένα σχέδιο αφετηρία του οποίου ήταν οι συναντήσεις στην Αθήνα των Καρύδα και Manuel Sovilla με τους υποψήφιους καταθέτες. Οπως τονίζουν εξαπατημένοι πελάτες της τράπεζας που βλέπουν τον αγώνα τους πλέον να δικαιώνεται στο «newmoeny», «οι κατηγορούμενοι κατάφεραν να εξαπατούν με ιδιαίτερα τεχνάσματα και απίστευτη μαεστρία ανυποψίαστους Ελληνες καταθέτες ως εξής: ο Καρύδας, οικονομολόγος και γνωστός αρθρογράφος σε ελληνικά οικονομικά έντυπα, εμφανιζόταν στην Αθήνα από το 2005 ως δήθεν επίσημος αντιπρόσωπος της Julius Bär στην Ελλάδα. Με τη βοήθεια του διευθυντή της τράπεζας, αρμόδιου τότε για τους Ελληνες πελάτες, έπειθαν στις συναντήσεις τους στην Αθήνα τους ενδιαφερόμενους καταθέτες να ανοίξουν λογαριασμούς στο υποκατάστημα της Julius Bär στη Ζυρίχη, χρησιμοποιώντας και διαφημίζοντας την ψευδή ιδιότητα του Καρύδα ως δήθεν επίσημου αντιπροσώπου της στην Ελλάδα και με πρόσχημα την καλή φήμη και τις υψηλές αποδόσεις της τράπεζας». Οπως υποστηρίχθηκε στην Ελληνική Δικαιοσύνη, ο κ. Καρύδας είχε μεν υπογράψει το 2005 μια σύμβαση με τη Julius Bär, η οποία του είχε παραχωρήσει το δικαίωμα να «μεσιτεύει» νέους πελάτες στην τράπεζα έναντι αμοιβής, χωρίς όμως να έχει χρηστεί αντιπρόσωπος της. «Το γεγονός αυτό γνώριζε πολύ καλά ο κ. Μανουέλ Σοβίγια, αφού άλλωστε ήταν το πρόσωπο που είχε υπογράψει από πλευράς της Julius Bär την εν λόγω σύμβαση με τον Καρύδα», αναφέρει εκπρόσωπος των εναγόντων.

Στη συνέχεια, οι υποψήφιοι πελάτες υπέγραφαν τα έγγραφα ανοίγματος λογαριασμού στην Αθήνα ενώπιον των Καρύδα και Manuel Sovilla και έπαιρναν μετά από λίγες μέρες έγγραφη επιβεβαίωση ότι οι λογαριασμοί τους είχαν ανοίξει στη Ζυρίχη και ότι υπεύθυνος αυτών θα ήταν o Σοβίγια. Ετσι, έχοντας πλέον πειστεί για την ύπαρξη των λογαριασμών στην Julius Bär και με πλήρη εμπιστοσύνη στην ελβετική τράπεζα, στον διευθυντή της και τον δήθεν αντιπρόσωπο Καρύδα κατέθεταν για μεγάλο χρονικό διάστημα χρηματικά ποσά σε λογαριασμούς του τελευταίου προκειμένου αυτά να μεταφερθούν στους λογαριασμούς τους στην Julius Bär. «Τα χρήματα αυτά, τα oποία σημειωτέον ανέρχονται στο σύνολό τους σε εκατομμύρια ευρώ, ουδέποτε κατέληξαν στον προορισμό τους, αλλά υπεξαιρέθηκαν αρχικώς από τον Καρύδα και τελικά τα ίχνη τους χάθηκαν και αγνοούνται μέχρι σήμερα», τονίζεται από τον εκπρόσωπο των εναγόντων.

Οπως αποδείχτηκε από την ακροαματική διαδικασία και κατόπιν όσων αποφάνθηκε η Δικαιοσύνη, οι λογαριασμοί των εξαπατηθέντων ουδέποτε ανοίχτηκαν τελικά στην τράπεζα, ενώ κάποιοι άλλοι ανοίχτηκαν μεν, αλλά παρέμειναν μέχρι και την αποκάλυψη του σκανδάλου μηδενικοί. Μια τρίτη κατηγορία απετέλεσαν οι λογαριασμοί που ανοίχτηκαν και πιστώθηκαν μεν με χρήματα, μέρος των οποίων όμως στη συνέχεια έκανε φτερά προς άλλους λογαριασμούς τρίτων προσώπων, εν αγνοία και ερήμην των δικαιούχων τους. «Για 3,5 περίπου χρόνια οι καταθέτες ζούσαν σε μια απίστευτη πλάνη, νομίζοντας ότι διατηρούν λογαριασμούς με τις αποταμιεύσεις τους στην ελβετική τράπεζα, ενώ στην πραγματικότητα τα χρήματά τους είχαν ήδη εξαφανιστεί. Σε αυτό συνέβαλε καθοριστικά η αποστολή στους πελάτες ανά τακτά διαστήματα επί σειρά ετών τραπεζικών παραστατικών με το λογότυπο της Julius Bär, τα οποία επιβεβαίωναν με λεπτομέρειες το ύψος των καταθέσεων καθώς και των δήθεν υψηλών αποδόσεων τους. Οπως αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων, τα παραστατικά αυτά ήταν στο σύνολό τους πλαστά και κατασκευασμένα, ενώ προϊόν φαντασίας ήταν φυσικά και οι δήθεν υψηλές αποδόσεις που αποτυπώνονταν στα χαρτοφυλάκιά τους», υπογραμμίζεται. Καταγγελίες μάλιστα αναφέρονται μέχρι και σε κοινά ραντεβού με καταθέτες που οι Καρύδας και Manuel Sovilla πραγματοποιούσαν στα γραφεία της τράπεζας στη Ζυρίχη για να δώσουν μια εικόνα «κανονικότητας».

Τον Δεκέμβριο του 2009, και με αφορμή το ότι κάποιοι πελάτες της Julius Bär ζητούσαν επιμόνως χρήματα από τους λογαριασμούς τους, τα οποία βέβαια ποτέ δεν έλαβαν, αποκαλύφθηκε η ιστορία και οδηγήθηκε στη Δικαιοσύνη. Πρόκειται για μια πρωτοφανή υπόθεση στα χρονικά του πανίσχυρου ελβετικού τραπεζικού συστήματος, η οποία απασχόλησε τα ελληνικά ΜΜΕ όχι όμως και τα ελβετικά, τα οποία τήρησαν στάση σιωπής προφανώς για λόγους στήριξης του «αλάθητου» του εγχώριου τους χρηματοπιστωτικού συστήματος. Σύμφωνα πάντως με τα στοιχεία της δικογραφίας, η τράπεζα ενημερώθηκε επίσημα για την απάτη και την πλαστογραφία των παραστατικών της από τα ίδια τα θύματα τον Δεκέμβριο του 2009. Και ενώ θα ανέμενε κανείς από την τράπεζα βάσει της σοβαρότητας της υπόθεσης να διεξαγάγει ενδελεχή έρευνα στην Ελλάδα για τα καταγγελλόμενα, να επικοινωνήσει με τους ζημιωθέντες πελάτες της και να κινηθεί νομικά εναντίον των Καρύδα και του Manuel Sovilla, εκείνη επέλεξε εξαρχής μια πρωτόγνωρη τακτική αρκούμενη απλώς στο να διακόψει τη σύμβαση που είχε με τον Θωμά Καρύδα τον Μάρτιο του 2010. Ο δε Manuel Sovilla παραμένει στη θέση του ενώ φέρεται να έχει ευχαριστήσει τον καταδικασθέντα Θ. Καρύδα για τις υπηρεσίες του. «Σαν να μην έφθανε αυτό, με προκλητικό τρόπο η Τράπεζα στην επιστολή απομάκρυνσης του κ. Καρύδα την οποία υπογράφει ο Manuel Sovilla ευχαριστούσε τον πρώτο για τις προσφερόμενες υπηρεσίες του σαν να μην είχε μεσολαβήσει ουδέν μεμπτό» αναφέρουν εκπρόσωποι των θιγόμενων καταθετών που ζητούν να υπάρξει παρέμβαση και στις ελβετικές πλέον αρχές. Όπως δε προκύπτει από το ρεπορτάζ, η ελβετική τράπεζα όχι μόνο μέχρι σήμερα δεν έχει στραφεί κατά των Καρύδα και Manuel Sovilla αλλά ούτε καν αποζημίωσε κανένα από τα θύματα που έχασαν τα χρήματα τους.

Κάπως έτσι έχουν ξεκινήσει ερωτηματικά για το κατά πόσο η Julius Bär γνώριζε ή όχι τις εξελίξεις. Ερωτηματικά που εντείνονται κατόπιν πληροφοριών ότι ο μάρτυρας υπεράσπισης του Ελβετού τραπεζίτη Manuel Sovilla Markus Gonseth πρώην μέλος της κεντρικής διοίκησης της Julius Bär και σημαίνων στέλεχος της έως και σήμερα είναι φίλος και κουμπάρος του βασικού κατηγορούμενου Καρύδα κι αυτός ο οποίος τον συνέστησε στην τράπεζα το 2005 για να υπάρξει συνεργασία. Ο κ. Gonseth μάλιστα σε δημοσιεύματα του ελβετικού τύπου φέρεται να σχετίζεται με άκλλη μια ακόμη υπόθεση έρευνας για απάτη πλαστών εντολών εμβασμάτων που αφορά στη θυγατρική της Julius Bär στη Ζυρίχη, WM Partners της οποίας ο κ. Gonseth σήμερα είναι μέλος του δ.σ. «Είμαστε πεπεισμένοι πως λόγω της αδιάφορης συμπεριφοράς της διοίκησης της Julius Bär πίσω από τον πρωταγωνιστή και φυλακισμένο πλέον για την υπόθεση κ. Καρύδα κρύβονται κι άλλα στελέχη της ελβετικής τράπεζας» αναφέρουν θιγόμενοι καταθέτες» οι οποίοι αφήνουν να εννοηθεί έως και η σύσταση συμμορίας με προκάλυμμα τον ελβετικό χρηματοπιστωτικό φορέα.