Σπατάλησαν 5 δισ. φόρους, πριν καν τους εισπράξουν...

Τα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα απέτυχαν πριν εφαρμοστούν. «Μαθητευόμενοι μάγοι» κατάφεραν να εξαφανίσουν τις θυσίες ενός ολόκληρου λαού, πριν καν τον υποβάλουν σε αυτές.

Πριν δυο-τρεις μήνες, το ελληνικό κράτος ζήτησε δανεικά. Του προσφέρθηκαν 20 δισ. ευρώ με πανάκριβα επιτόκια. Η κυβέρνηση πήρε ελάχιστα, γιατί θεώρησε απαράδεκτο να δανείζεται η χώρα με 6,5%-7%
Πλήρωσε όμως 6,3% ξανά πριν δυο βδομάδες για λίγα δίσ. και θα ψάξει να βρει άλλα 15-20 μέχρι το Μάιο. «Δεν πρόκειται να δανειστούμε ξανά με τέτοια βάρβαρα επιτόκια» λένε. 

Και αυτό είναι που με τρομάζει: ούτε τότε, ούτε σήμερα έχουν καταλάβει το μέγεθος της κρίσης. Αν το βλέπανε, θα πλήρωναν κάτι παραπάνω για να «εξαγοράσουν» την ασφάλεια της χώρας. Το «τζογάρανε» όμως, και τώρα μας μείνανε «παλληκαρισμοί» του τύπου: «έχουμε σχέδιο», «να μας βοηθήσουν», «θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί», «το παλεύουμε»... 

Τα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα απέτυχαν πριν εφαρμοστούν. «Μαθητευόμενοι μάγοι» κατάφεραν να εξαφανίσουν τις θυσίες ενός ολόκληρου λαού, πριν καν τον υποβάλουν σε αυτές.

Πριν δυο-τρεις μήνες, το ελληνικό κράτος ζήτησε δανεικά. Του προσφέρθηκαν 20 δισ. ευρώ με πανάκριβα επιτόκια. Η κυβέρνηση πήρε ελάχιστα, γιατί θεώρησε απαράδεκτο να δανείζεται η χώρα με 6,5%-7%
Πλήρωσε όμως 6,3% ξανά πριν δυο βδομάδες για λίγα δίσ. και θα ψάξει να βρει άλλα 15-20 μέχρι το Μάιο. «Δεν πρόκειται να δανειστούμε ξανά με τέτοια βάρβαρα επιτόκια» λένε. 

Και αυτό είναι που με τρομάζει: ούτε τότε, ούτε σήμερα έχουν καταλάβει το μέγεθος της κρίσης. Αν το βλέπανε, θα πλήρωναν κάτι παραπάνω για να «εξαγοράσουν» την ασφάλεια της χώρας. Το «τζογάρανε» όμως, και τώρα μας μείνανε «παλληκαρισμοί» του τύπου: «έχουμε σχέδιο», «να μας βοηθήσουν», «θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί», «το παλεύουμε»... 

Και ο χρόνος περνά και χάνεται. «Χαλαρά»... Χάσαμε από τώρα, το πρώτο εξάμηνο μιας ολόκληρης χρονιάς! Αντί να έχουμε ξενοιάσει για το δανεισμό μέχρι το Μάιο, τρέχουμε πίσω από την ουρά μας: «δε ζητάμε βοήθεια» ή  «δεν σας βοηθάμε γιατί δεν το ζητάτε». Το αυγό έκανε την κότα, ή η κότα το αυγό;...
 Δεν παραβλέπω τον διπλωματικό μαραθώνιο της κυβέρνησης. Δεν το παίζω (μετά Χριστόν) «Προφήτης» για τα επιτόκια δανεισμού που δεν λένε να πέσουν.

Αλλά ακόμα και αν πέσουν ξαφνικά 2 ολόκληρες μονάδες (δίνει απόδοση στο ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ή έχει «κλειδώσει»;) το κέρδος θα μετριέται σε μόλις 0,5-1 δισ. ευρώ για φέτος και καμιά 5αριά δισ. σε βάθος δεκαετίας (όσο τα πρόσθετα σκληρά μέτρα) που θα τα πληρώναμε «καπέλο» σε τόκους. 

Αν όμως δεχόμασταν στις αρχές του χρόνου 20 δισ. θα είχαμε κερδίσει πολλά περισσότερα:

- Θα ξαναβγαίναμε για δανεικά τον Ιούνιο και οι Αγορές θα μας είχαν «ξεχάσει»... Ενώ τώρα είμαστε καθημερινά πρωτοσέλιδο στον παγκόσμιο Τύπο: «ανέβηκαν τα spread, έπεσε το ευρώ, μας βρίζει η Γερμανία, να φύγετε από την ευρωζώνη». Καταφέραμε να κάνουμε τη μιζέρια μας «κέντρο του σύμπαντος». Και τα γεράκια τρίβουν τα χέρια τους...

- Η κυβέρνηση θα προχωρούσε απερίσπαστη στο έργο της. Αυτό το έργο που έχει μείνει μισό χρόνο πίσω! Φορολογικό νομοσχέδιο υποσχόταν η κυβέρνηση πως θα έχουμε το Γενάρη και το Φεβρουάριο. Πάει μετά το Πάσχα και η εφαρμογή του στο β΄εξάμηνο του 2010 (με το ζόρι).  Και η Ανάπτυξη πάει στις καλένδες. «Προτεραιότητά μας είναι να δανειστούμε» λέει ένα μήνα τώρα ο πρωθυπουργός. Γιατί ρε παιδιά; Αφού «το βλέπεις το έργο», γιατί να περιμένεις το Εκοφίν της 16ης Μαρτίου, τη Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου, το Άγιο Πάσχα και... «ζήσε Μάη μου» να δεις ΔΝΤ ή βοήθεια από την ΕΕ;... 

- Αν είχαν λύσει προσωρινά το δανειακό πρόβλημα (παρά τα εξευτελιστικά επιτόκια), μέχρι το Μάιο θα έπρεπε να είχαν γίνει όσα χρειάζεται για «να δουν φως» οι αγορές και να πέσουν τα επιτόκια. Θα κάναμε «ταμείο» τον Ιούνιο, όταν βγαίναμε ξανα να δανειστούμε. Χειρότερα δεν θα μπορούσε να είναι από ό,τι είναι σήμερα. Θα είχαμε «πρόσωπο» να μιλάμε, δεν θα εκβιάζαμε την αλληλεγγύη των εταίρων μας...
Η απειρία δεν είναι δικαιολογία. Ούτε λύνονται όλα με πολιτικούς όρους και αλληλεγγύη. Πήγαμε ως χώρα μια μέρα στους ξένους και τους είπαμε: «σας κοροϊδέψαμε, λεφτά δεν υπάρχουν». Έτσι απλά, χωρίς να πούμε τι θα κάνουμε για αυτό! Σαν να έρθει ένας που μου χρωστά λεφτά και μου ξεφουρνίσει πως έχασε τη δουλειά του και δεν θα τα πάρω πίσω, χωρίς να μου πει «ψάχνω για δουλειά» ή πώς αλλοιώς θα βρει να μου τα δώσει.

«Πάρτε μέτρα» είπαν οι ξένοι. Πέρασαν 5 μήνες και ... ακόμα τα παίρνουμε. Και χάνουμε περισσότερο χρόνο και χρήματα...

Ίσως πίστεψαν στην κυβέρνηση ότι η ευρωζώνη προσφέρει «τσάμπα ασφάλεια». Αμ δε! Εδώ ακόμα και αληθινοί «πειρατές των θαλασσών», οι ατρόμητοι κουρσάροι, όταν έβλεπαν τρικυμία, άλλαζαν ρότα και έδεναν όπου εύρισκαν απανέμι, για να τη σκαπουλάρουν, να φτιάξουν κατάρτια και πανιά, για να ξαναβγούν στα πέλαγα. Εμείς, κομψευάμενοι, θέλαμε να πάμε κόντρα στον καιρό, πάνω στη θύελλα, με δίχως κατάρτια, με δίχως κουπιά, με δίχως πυξίδα και με καπετάνιους «του γλυκού νερού»... 
Καλό ταξίδι και καλό ναυάγιο κύριοι...
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr